Soms word ik geprezen om mijn olifantengeheugen en terecht! Leuke dingen, zelf meegemaakt, veelzeggende anekdotes, lieve momenten, hoogtepunten, ik koester ze allemaal en vergeet er geen één. Misschien een mannending, want hoe anders werkt het vrouwelijk geheugen. Breek me de bek niet open!

Sociaal netwerk

Via Hyves en Facebook kijk ik, zoals ieder ander, hoe ex-vriendinnetjes zijn opgedroogd, dat gaat vice versa, dat weet je nu eenmaal. Ondanks mijn blogs waarin ik probeer vrouwen te kietelen, te triggeren, en op de kast te jagen, neig ik bij de hereniging van “oude” bekenden naar het ophalen van leuke herinneringen. Met mannelijke vrienden is er al snel sprake van mannenhumor. Oude ruzies, als die er al waren, worden bijgelegd. Bij ex-vriendinnetjes hoor ik al snel dat mijn geheugen erg goed is, alleen herinneren zij zich heel “andere” zaken dan ik.

Er was eens

Lang geleden: van de één op de andere dag had ik geen contact meer met een lief meisje waarmee ik indertijd slechts oppervlakkig seksueel contact had. Er was ondanks de wederzijdse aantrekkingskracht geen sprake van een liefdesrelatie. “Waarom heb je nooit meer iets van je laten horen? Ik ben nu getrouwd met een ander dan jij! Mijn kinderen hadden de jouwe moeten zijn!” Echt waar, zo zei ze het! Dit werd mij 20 jaar later min of meer verweten! Een reeds getrouwde vrouw! Ik dacht nog: “Contact komt toch van twee kanten!”

Oude koe

Oma van een vriendinnetje, goed bij de tijd en redelijk gezond, stierf ooit op 97-jarige leeftijd. Mijn wippertje was erg verdrietig, logisch! Mijn fout, toen, was de opmerking: “Ach, ze is niet in de kiem gesmoord en ze is op een mooie leeftijd gaan hemelen”. Dát kreeg ik, 15 jaar na dato, terug te horen, als verwijt, op een terrasje!

Bloemen

Iedere week kocht (en koop) ik één à twee bossen bloemen. Gewoon gezellig toch! En wat werd mij verweten door mijn toenmalig mutsje? Ik nam nooit een bosje bloemen voor haar mee maar wel voor mijzelf! Voor de duidelijkheid; wij woonden indertijd, zo’n tien jaar terug, gewoon samen. Moet ik dan ieder woord en iedere handeling op een weegschaal leggen voor ik het uitspreek of ten uitvoer breng?

Selectief vrouwengeheugen

Wat is dat toch? Waarom kunnen jullie vrouwen zulke zuurpruimen zijn waar wij mannen onder het genot van een pintje de ergste ruzies bijleggen? Vinden jullie ons eigenlijk wel leuk, of vinden jullie het gewoon leuk ons te haten en die haat de rest van je leven met je mee te dragen? In plaats van zuurpruimen kan ik jullie beter haatdraagsters noemen! Het is dat jullie ongelofelijk en onweerstaanbaar lekker zijn, anders zou ik jullie het liefst snel vergeten.

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Wat is het toch, dat mannen zoveel, en vrouwen zo’n “ander” gevoel voor humor hebben? Dit is een vraag die menig man bezighoudt. Wanneer ik de bladen er op nasla, lees ik dat de moderne hedendaagse vrouw, erg veel van ons eist/wil; stukje tederheid, romantisch gedrag, verzorgd uiterlijk, goede minnaar, luisterend oor, et cetera. En de ideale man, dient gevoel voor humor te hebben.

Zuurpruimen

Alleen, hoe zit het met de humor van de vrouw? Mogen wij mannen daaraan ook eisen stellen of is dat alleen aan de vrouw? Uiteraard wil iedere man een vrouw waarmee hij kan lachen. De realiteit leert ons echter dat veel vrouwen niet op onze humor zitten te wachten en er ook al niet om kunnen bulderen. Zijn het dan zulke zuurpruimen? Het woord zuurpruim komt overigens niet alleen van het ongewassen lichaamsdeel. Het zegt ook iets over het geslacht van de zuur kijkende persoon dus zou je zeggen; ja, vrouwen zijn een stelletje zuurpruimen!

Mannenhumor

Wij houden van Blackadder, Monty Python, Little Britain, Benny Hill, Fawlty Towers, Bottom, The Young Ones, Life of Brian, etc.. Wij kunnen ons hartelijk de ballen uit de broek lachen. Vrouwen daarentegen, lachen zich nooit de ballen uit de blouse. Ik kan tegen een goede vriend iets beledigends zeggen en hij zoekt er helemaal niks achter. Het ene oor in, etc.. Echter, wee hij, die als geintje, zuurpruim tegen een vriendin zegt. Vrouwen kunnen na een jaar letterlijk herhalen wat je hebt gezegd en zullen het niet nalaten ook. Of neem het volgende: Zet meerdere vrouwen op de werkvloer bij elkaar en er ontstaat haat en nijd, waar mannen juist hun toevlucht in mannenhumor zoeken. Is hier een verband?

Vrouwenhumor

Hebben vrouwen dan geen humor? Ach, vooral anders zou ik zeggen. Zij houden van Nothing Hill, Sex And The City, Bridget Jones en verwante zwijmelfilms/series. Wij mannen kunnen daar wel naar kijken en om lachen, alleen gaat onze voorkeur naar minder romantische humor uit.

Geest

Mop met baard: Geest uit de fles zegt tegen de man dat hij een wens mag doen, waarop de man een brug wenst van Europa naar Australië, alleen omdat hij vliegangst heeft. De geest vraagt bezorgd of dat niet een grote belasting voor het milieu is, zo’n betonnen brug met alles wat erbij komt. De man realiseert zich dat de geest gelijk heeft en vraagt de geest hem dan maar uit te leggen wat de logica achter “de vrouw” is. Waarop de geest antwoordt met de vragen: “Wil je een tweebaans of vierbaansweg, en om de hoeveel meter wil je lantaarns?

Dus…

Wanneer zelfs de geest de logica achter de vrouw niet kan volgen, blijft mijn vraag staan. Wat is het toch, dat mannen zoveel, en vrouwen zo’n “ander” gevoel voor humor hebben? Wanneer ik zo blijf schrijven krijg ik overigens nooit een vriendin. Geen gevoel voor humor, die zuurpruimen!

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Wat hebben vrouwen toch met sterrenbeelden, horoscopen en paranormale zaken in het algemeen? Hopelijk ben ik niet de enige man die zich, zappend langs de diverse tv-kanalen, verbaast over het enorme aanbod van, wat ik noem, para-abnormale programma’s.

Nostradamus

Het gaat hier niet om documentaires met Nostradamus, de ziener en auteur van Les Prophéties, als onderwerp. Was dat het geval dan was mijn nieuwsgierigheid zeker geprikkeld. En hoewel velen in hem de ziener aller tijden zien, zijn er door zijn cryptische en suggestieve schrijfwijze veel critici die ook zijn kwantrijnen tot het rijk der fabelen verwijzen.

Ghostbusters

Ook spreek ik niet over de kaskraker(s) Ghostbusters 1 t/m 11. De eerste van deze sequens was nog best vermakelijk en ik geef ruiterlijk toe dat ik ooit uitkeek naar deel twee dat mijn stoutste verwachting niet bepaald overtrof. Tsja, hoe oud was ik toen? Het blijft een kwestie van smaak en met mijn smaak is niks mis.

Uri en de charlatans

Toegevoegd aan dit rijtje: Uri Geller, best geinig en knap gedaan. Iedereen weet dat het hier een combinatie van illusionisme en suggestie betreft. Daar heb ik geen moeite mee. Sterker nog; ik vraag mij uit nieuwsgierigheid af hoe ze hun kunstjes flikken.
Nee, waar ik op doel, zijn de Char’s, de Yomanda’s, de Derek Ogilvie’s, etc.. Verder zijn er nog programma’s als Ghosthunter, Paranormale kinderen, Het zesde zintuig, etc.. Het bestaan van deze programma’s en mediums is prima en ik pleit zeker niet voor een verbod.

Horoscopen

Wel vergelijk ik deze mediums en programma’s met horoscopen die, evenals de kwantrijnen van Nostradamus, oppervlakkig en doorzichtig zijn. Mij valt op, dat het altijd vrouwen zijn die vragen welk sterrenbeeld ik heb, om vervolgens te zeggen: “Zie je wel, een echte Maagd!” Nog nooit vroeg een man me welk sterrenbeeld ik heb. Wij nuchtere mannen vinden dat geen onderwerp van gesprek. Als Maagd gaan doorgaans negen van de twaalf sterrenbeelden voor mij op. Bij vrouwen zegt het wellicht iets over hun gevoel voor romantiek, drama en het hopen op utopieën.
En wat zegt dat over de voorspellende waarde van een horoscoop? Niks, gewoon te oppervlakkig en algemeen. Logisch, want de schrijver kan niet direct vragen stellen en mij manipuleren zoals dat op tv wel kan. Door sluw en suggestief vragen te stellen en mensen te bestuderen aan de hand van hun lichaamstaal kan een medium, met groot inlevingsvermogen, veel juist raden dus scoort hij qua juistheid hoger dan de schrijver van mijn horoscoop.

De firma L&B

Het probleem zit hem voor mij vooral in de behoeftige, zwakkere en goedgelovige kijker die zijn laatste hoop vestigt op dit soort mediums, zelfs het laatste geld erin steekt om vervolgens bedrogen en een illusie armer, buiten op het stoepje achter te blijven. Er zijn programmamakers die zonder gêne of schroom hun geld hieraan verdienen zonder vooraf (zoals op een pakje sigaretten) de kijker te waarschuwen voor het bedrog en gevaar. Ik zie weinig verschil met de tabaksindustrie.
Paranormaal adviseren zonder waarschuwing vooraf is volgens mij para-abnormaal!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.