Typisch vrouwelijk dus. Dat zeg ik alvast. Zo weet de lezer (leester) alvast wat hem/haar te wachten staat, vandaag, in dit blog. Mijn god, wat hebben wij mannen het zwaar getroffen met vrouwen! Waarom stond Adam in ’s hemelsnaam een rib af om….? Oké, vrouwen zijn lekker en plezierig gezelschap, maar wat zit er ook een onbegrijpelijke gebruiksaanwijzing bij zeg! Waaraan verdienden Adam en de manheid dit?

Vriendinnetje

Een vriendinnetje van vroeger woont tijdelijk bij mij in. Haar relatie liet haar in de steek, ze was haar baan en woning kwijt. Nou ben ik niet het type om een ander mens in de steek te laten, dus help ik haar tijdelijk. En hiermee bedoel ik niet dat ik mij de problemen van de gehele mensheid zal aan trekken. Maar mensen die ik ken laat ik niet in de steek, zo is het.

Karma

Als overtuigd boeddhist geloof ik in Karma; wat je doet komt een keer terug. De vroegere vriendin wil graag iets terug doen voor wat ik doe voor haar, begrijpelijk. Voor wat hoort wat. Geen seks hoor, dit keer geen sappige story, sorry. Nee, zij heeft een heel andere vorm van beloning in gedachten. Alles, letterlijk alles, stel je het extreme alles voor, wordt achter mijn kont voor me opgeruimd!!!

Sleutels, portemonnee,….

Ze wast en strijkt mijn kleren. Ook is mijn huis, badkamer, keuken, alles schoon. Helaas blijft het daar niet bij. Mijn sleutels liggen normaalgesproken altijd op hun vertrouwde plek op de tafel. Nu zoek ik me ’s morgens wezenloos. Handdoeken die na het douchen nat zijn, maar nog wel schoon, gebruik ik gewoonlijks ongeveer een week. Tegenwoordig, iedere dag een nieuwe schone droge gevouwen handdoek. ’s Nachts staat er, mijn hele leven al, een fles water naast mijn bed, voor als ik dorst heb. Nu word ik ’s nachts wakker en grijp mis! Hij staat in de koelkast. Gek, word ik van dat w….f! Ze ruimt alles letterlijk alles achter mijn kont op, ONGEVRAAGD en ONGEWENST!

Maatje van mij

Het kan erger! Een maatje vertelde me deze week dat zijn vrouw de supermarkt ingaat met een boodschappenlijstje in een (in zijn ogen) onlogische volgorde. Ze rent heen en weer door de supermarkt en loopt soms zes keer door dezelfde gang. Wat blijkt?? Ze legt alles in een (voor haar) logische volgorde in het karretje! Zo komt het in een (voor haar) logische volgorde op de lopende band, en komt het in een (voor haar) logische volgorde in de boodschappentas. Lekker belangrijk!

Kritiek

Wee hij die kritiek durft te opperen! Nee, de logica van een vrouw is onnavolgbaar en logischer dan logisch. Wij (mannen) zijn dom en zien het nut van hun logica niet in! Mijn advies: “Uit geen of nooit kritiek!” Ze kunnen er niet tegen. Neem dit manco voor lief. Het is een aangeboren, in de genen vastgelegde, dwangneurose. Vrouwen zijn lekker maar hebben dat genetisch bepaald nadeel nu eenmaal. Take it (them) as a man!

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Het lijkt wel een never ending story, maar goed, daarover zometeen meer. Vorige week schreef ik al over Lena en haar moeder die ik leerde kennen tijdens de wintersport in Oostenrijk, en over de escapades daaruit voortvloeiend. Door pech met de auto van één van mijn reismaatjes, moesten wij een extra nacht in een hotel langs de Autobahn doorbrengen. Niks ernstigs, maar het duurde gewoon 12 uur voordat er een vervangende auto was van de leasemaatschappij. Het is daarom dat ik een dag later ben met mijn blog, en dat terwijl het verhaal gewoon verder gaat. Ik sta te popelen om erover te vertellen.

Sms-terreur

Lena en haar moeder vertrokken twee dagen eerder dan ik naar huis. Onderweg had Lena mij al regelmatig lieve berichtjes gestuurd. Het was duidelijk dat ze het zou waarderen wanneer ik eens bij haar langs zou komen en andersom. Eenmaal thuis begon haar moeder ook al te sms’en. De inhoud van haar sms’jes ging redelijk gelijk op met die van Lena. Deze inhoud zal ik niet letterlijk herhalen. Het komt er in grote lijnen op neer dat mij een warm onthaal te wachten staat, mocht ik hun kant opkomen. Nou mag je wel weten dat ik met Lena niks meer heb gedaan dan zoenen en aftasten. En dit terwijl haar moeder mij alle hoeken van hun appartement heeft laten zien. Weliswaar erg snel en vlug, maar toch, het blijft heel… ‘apart’! Lena was hiervan niet op de hoogte, althans, daar ging ik vanuit.

Ik en vreemdgaan

In sommige opzichten vind je mij na het lezen van mijn blogs wellicht een rare snijboon. Toch is vreemdgaan, hoe gek het ook mag klinken, helemaal niet mijn ding. Aangezien ik merkte dat bij Lena de liefde erg diep zat en ik ook wel baalde van wat er voor was gevallen met haar moeder, besloot ik haar te vertellen dat haar moeder mij had aangerand. Het gaat immers om gevoelens… Maar hoe kon ik zo naïef zijn? Wanneer ik had geweten wat ik nu weet dan….. ach, achteraf geklets.

Moed bij elkaar geschraapt

Eergisteren sprak ik Lena door de telefoon en na lange twijfel van mijn kant waagde ik het erop. Ik vertelde haar in hoofdlijnen, zonder details, wat was voorgevallen met haar moeder. Wat bleek? Het mormel had met haar moeder onderweg naar huis allang in geuren en kleuren details uitgewisseld over mij. Van het begin af aan had ze geweten wat er was gebeurd! Sterker nog, ze was opzettelijk iets langer weggebleven, op de bewuste verkrachtingsmorgen, zodat moeders alle tijd had! Het was vooraf geregeld! Kijk, met dat soort regelingen heb ik weinig moeite, bovendien, wie ben ik om hier iets tegenin te brengen zolang beide dames van elkaar weten dat……. Meteen kwam in mij op waarover ik een aantal weken terug in mijn blog schreef; de wens van iedere man! Lena zou het bespreekbaar gaan maken met moeders…

Oeps

Gisteren werd ik gebeld met het nummer van moeders, dus nam ik op met een Duits koosnaampje dat niks te raden overliet over wat ik graag zou willen uitspoken met haar. Andere kant van de lijn: EEN MANNENSTEM! “Mannenstem!”: dacht ik nog, dat moet een vergissing zijn. Dus ik kijk nog eens naar het telefoonnummer. Nee, geen vergissing, het nummer van moeders. De man begint een prachtige Duitse scheldkanonnade en na twee zinnen begreep ik wie ik aan de lijn had: Vaders, oeps!

Deugniet in duigen

Mij werd vriendelijk doch dringend verzocht geen contact meer met moeders op te nemen. De tweede keer in korte tijd viel mijn plannetje in duigen. Hoe hij erachter was gekomen, weet ik nog steeds niet. Wel denk ik dat hij niets van Lena weet. Zal ik het doen? Pfffff!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Vandaag schrijf ik mijn blog vanaf mijn wintersportadres, en dat terwijl ik twijfelde of ik deze week überhaupt iets zou schrijven. Hier in Oostenrijk heb ik een gezellige dame (28) ontmoet en dat is mijn aanleiding om toch te schrijven. Ze heet Lena en komt uit een klein dorpje in Zuid-Duitsland tegen de Tsjechische grens.

Heeft u misschien een zonnebril (vuurtje) voor mij?

Lena stapte maandagochtend bij mij in de lift, alleen en op weg naar boven. Ook ik was alleen want mijn maatjes lagen nog op één oor. Je mag raden waarom. De tocht omhoog duurt ongeveer tien minuten en we waren halverwege toen Lena erachter kwam dat ze haar zonnebril vergeten was. Ze zou terug moeten en wij raakten in gesprek. Aangezien Lena op mij betrouwbaar overkwam, bood ik haar mijn sneeuwbril aan. Zelf heb ik nog een gewone zonnebril en het bleek dat ze twee appartementen bij mij vandaan zit dus, ach. Dit gebaar waardeerde Lena zo enorm dat er een heel mooie lieve glimlach op haar gezicht kwam. Vlak daarvoor was het mij nog niet opgevallen hoe mooi ze eigenlijk is.

Duits en Nederlanders

Mijn Duits is iets beter dan dat van de gemiddelde Nederlander, en veel beter dan dat van Louis van Gaal. Louis moet opstappen omdat zijn clubje niet best heeft gepresteerd. Lena haalde zijn Duitse spraakvaardigheid aan, met direct er achteraan het compliment dat de meeste Nederlanders zo goed Duits spreken. Wel had ze een totaal ander beeld van Nederlanders dan de ervaring die ze nu met mij had. Het kwam erop neer dat ik zo attent, aardig en zo anders dan verwacht was. Ik geef eerlijk toe, dat na haar oprechte glimlach, ik ook wel erg mijn best deed om in een goed straatje bij haar te komen. Boven stelde ze voor de ochtend samen te gaan skiën. ’s Middags zou haar moeder naar boven komen en die kon dan mooi haar zonnebril meenemen.

Mooie (schoon)moeder

We hadden veel lol ’s morgens en na een valpartijtje (ik duwde haar opzettelijk om) lagen we al snel te zoenen in de sneeuw. Toen haar moeder ’s middags boven kwam, besloten we gezamenlijk te lunchen. En wàt een goed geconserveerde vrouw is Lena’s moeder (46) zeg, wow! Je moet natuurlijk altijd even kijken hoe de moeder eruit ziet. Mocht je samen ooit oud willen worden, nietwaar? Ze kwam helemaal niet als het prototype schoonmoeder op mij over en het klikte ook met haar. Uiteraard complimenteerde ik deze MILF met haar uitstraling en zij flirtte terug.

Als de kat van huis is…..

Lena’s ouders hebben een druk bezocht restaurant en haar vader geeft niets om wintersport, dus bleef hij thuis om de zaak draaiende te houden. Ondertussen kreeg ik de indruk dat moeders meer in de ski-instructeurs was geïnteresseerd dan in het skiën. Ze zette de bloemetjes aardig buiten.

Bij aankoop van een dochter, krijg je…..

Vanmorgen was Lena naar het dorp om brood te halen. We zouden samen ontbijten. Moeders deed open in haar badjas. Haar welgevormde rondingen kon je niet bepaald missen. Voordat ik het wist zoende ze me op mijn mond en haar badjas viel open. Eigenlijk heb ik me niet verzet toen ze me aanrandde. Ik stond perplex, en dat terwijl ik heus wel iets gewend ben. Lena weet nergens van en we hebben wel de hele dag geskied met z’n drieën. Eerlijk gezegd zou ik niet weten wie ik zou kiezen wanneer ze me voor het blok zouden zetten…

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Afgelopen zondag zat ik gemoedelijk met een leuke vriendin een biertje te drinken. Je weet wel, zo’n vriendin waarmee je je hele ziel en zaligheid deelt. Wij kennen elkaar al zo lang dat we soms gekscherend opmerken dat het wel weer lang genoeg is geweest. Nou dacht ik na 25 jaar alles van Roos te weten en wat bleek!? Ze droeg al jarenlang een diep gekoesterd verlangen en geheim met zich mee. Regelmatig fantaseert zij over seks met een vrouw en man. Dit geheim deelde ze met mij. De droom van iedere man……..

Hetero Guus

Twee jaar terug begon Roos erover tegen haar man Guus. In tegenstelling tot mijn droom wees hij het idee direct af. De gedachte van twee vrouwen samen stond hem niet aan. Ik heb dat, evenals de meeste mannen, alleen bij de gedachte aan seks met een extra man. Roos bleef echter fantaseren en kreeg inmiddels, zonder medeweten van Guus, een relatie met een leuke jongere vrouw, tevens met vaste relatie. De twee leerden elkaar gewoon via een borrel van het werk kennen. Roos is overigens een prachtige vrouw om te zien en zoals het heel vaak gaat, was er direct sprake van wederzijdse aantrekkingskracht.

Indrinken

Roos en ik zaten zo een beetje te babbelen en ze dronk stevig door. Ikzelf ben een matige drinker en doe rustig aan met mijn biertjes. Eigenlijk was Roos al de hele tijd gespannen ondanks de relaxte wijze waarop wij het seksuele onderwerp bespraken. Onze gesprekken zijn al 25 jaar open, direct en ontspannen dus was er iets mis met Roos. Ze bestelde nog een rondje en liep inmiddels vier biertjes op mij voor. Moed indrinken!?

Broodje aap uit de mouw

Met haar vriendin Aafke had Roos besproken dat het er een keer van moest komen, een trio met een man erbij. De vriend van Aafke vonden ze beiden niet geschikt dus werd besloten een ander te zoeken. Aafke en Roos zochten beiden maar waren nog niet de ideale man voor hun plannetje tegengekomen. Roos had Aafke wel eens over mij verteld en nu ze voldoende (teveel) had gedronken durfde ze met haar plan op de proppen te komen. Je raadt het al; ik was het doelwit. Het kwam er met een gebogen hoofd, blik omlaag en twijfelend uit. Roos kent mij al zoveel jaar, vandaar dat ze me uiteindelijk na veel bier toch durfde te vragen een keer een broodje, of beschuitje, met hen te komen nuttigen.

Droom in duigen

In eerste instantie sprong ik als vrijgezel (figuurlijk) een gat in de lucht. Mijn beste droom zou uitkomen met Roos, een heerlijke vrouw dus… ach, waarom niet? Toch stond ik al snel met beide voeten op aarde. Ineens realiseerde ik me dat seks ten koste van onze goede solide vriendschappelijke relatie kon gaan. Laat Roos nou net één van die weinige vrouwen zijn waarmee ik, zoals mannen onder elkaar, een biertje kan drinken. Een vrouw met ballen, met pit, waarmee ik gezellig zonder overbodig gezeur kan ouwehoeren. Ze ziet er nog goed uit ook! Dus besloot ik met verschrikkelijke pijn in mijn hart het aanbod af te wijzen, shit!! Zo’n aanbod sla je niet af! Zoiets overkomt mij vast geen tweede keer! De droom van iedere man, ook mijn droom, hij viel voor mijn ogen in duigen! Zijn er nog liefhebbers?

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

“Moet het nou weer zo plat en banaal?” Dat moet haast bij iedere lezer direct opkomen bij het lezen van de titel van dit blog. Of wellicht doet het u denken aan de schreeuwende koppen in de wakkere krant van Nederland. Als mijn kopje en bijbehorende foto het effect hebben van De Telegraaf sta ik te juichen, want dat zou betekenen dat ik een boel lezers trek. Het komt eigenlijk door iets wat vorige week gebeurde. In het weekend om precies te zijn.

Vrijgezellen

Wij vierden een vrijgezellenweekend in de Ardennen. Met acht studiegenootjes hadden wij dit verrassingsweekend georganiseerd. Nabij Malmedy, een prachtig gerestaureerde boerderij als onderkomen van vrijdag t/m zondag. Wij hadden grootse plannen; MTB’s, bier hikken, kampvuurtje, flauwe grappen met de domoor uithalen, het bekende.

Natuurfilm

Na een vermoeiende rit met Katja als gids, arriveerden wij in ons stulpje. Bier hadden wij onderweg in een biersuper gekocht. Stel je voor: met de auto naar binnen en de kratten inladen die je nodig hebt, geen geintje. De eerste avond brachten wij thuis door met zoutjes, bier, kaas, knakworst en een natuurfilm om de worsten stijf te houden. Na teveel bier benoemden wij het mooiste van de vrouw, haar borsten! Om vervolgens te kijken welke synoniemen er bestaan voor deze edele vrouwendelen.

De mooiste

Ik houd het kort, dus hier volgen slechts enkele benamingen: Jopen, uiers, stuiters, kamelen, bobo’s, memmen, mamba’s, jetsers, zoete bommen, erwtjes (klein), deukjes (geen), lik- en zuigsnoep, het Walhalla, appeltjes voor de dorst, Harries (als ze van Georgina zijn), weekdieren, titten, loeiers, stootkussens, airbags, bossie hout, mooie ogen, etc.. Zoveel synoniemen, en naar mate de avond verstreek en de kistjes bier leger werden raakte ik het spoor bijster.

Zonnetjes

Wat het weer betreft, troffen wij het de volgende dag. Na circa een half uur op de MTB, besloten wij neer te strijken op een Belgisch terras. In het zonnetje genoten wij van de pintjes, serveerstertjes en een Leids damesclubje dat ook op het terras neerstreek. Met mooi weer lijkt het of vrouwen knapper, mooier, voller en strakker worden.

Meisjes van plezier

Uit piëteit met de domoor noem ik in dit blog geen namen behalve de mijne, want met de dames, iets jonger dan wij, klikte het en er werd besloten ’s avonds gezamenlijk te eten in een nabijgelegen etablissement. Na een gezellig etentje belandden wij in de blokhut van de dames voor één laatste afzakkertje. Wij spraken wederom over borsten, en hoewel ze allemaal verschillen, zijn ze alle prachtig. En wij leefden nog lang en gelukkig.

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.