Bij haar moet eerst alles kloppen, hij kan altijd wel. Maar is dat nou wel zo? Wekelijks zetten we hem tegenover haar met een stelling. Deze week: Libido en zo.

VOLGENS HAAR
Er zijn berichten over pubers die dingen doen die niets met liefde, laat staan eigenliefde te maken hebben. Ik hoor van mannen die het niet meer kunnen zonder blauw pilletje, van party hier en party zo. Spannend hoor. Maar waarom merk ik daar niets van? Gaat alles in het geniep of wordt het zwaar overtrokken? Een vragenrondje in mijn netwerk leverde het volgende op: 15 pubers die seks niet te grabbel willen gooien maar wel doodsbang zijn voor verliefdheid en aanverwante spanning. Een flink aantal volwassenen, die gewoon, heel saai – moeten we denken – monogaam zijn en één stel, jawel één, dat iets deed met swingen en drugs. Drie jaar geleden. 

Seks-CV
Oké, de jong volwassenen waren misschien nog iets té jong. Dat was goed en gaf hoop. Veertien zijn en al een behoorlijk seks-CV hebben kan nergens goed voor zijn. Bestaat mijn netwerk uit saaie dozen en grijze muizen? Dacht het niet. Er wordt heel wat af geseksperimenteerd. Maar wel in de beslotenheid van de relatie. Die niet altijd even lang hoeft te duren. Dat is waar. Had monogamie een staart en vier poten dan stond het op de lijst der uitstervende diersoorten. Ik ga er geen reddingsactie voor op touw zetten. Een mens groeit en ontwikkelt. Tenminste, dat zijn wel de leukste. Je moet maar net de mazzel hebben dat het dan relatie-technisch nog een beetje lekker blijft aansluiten. Ook in bed. 

Niet in bed
Ooit schreef ik een toneeltekst met de claus: ‘Mijn vrouw is net een koelkast!’ ‘Nee, man, ze hunkert naar seks, maar niet met jou.’ Inderdaad, autobiografisch. Wanneer een vrouw lekker wil vrijen is een betrouwbare relatie een eerste vereiste. Jammer jongens, maar het is niet anders. Of zoals een collega ooit zei: ‘Ik overdag niet in zijn hoofd, hij ’s avonds niet in mijn bed.’ Waarna de advocaat werd gebeld. Van mij hoeft niemand zich gelijk te gaan verloven bij erotische spanning. Soms duurt een relatie een paar uur, soms jaren. Doe wat je wilt. Maar de vrouw die het  meest (lekker) vrijt is de vrouw die zich in the heat of the moment tastbaar en volledig geliefd voelt. Er is nog nooit een vrouw als koelkast geboren. Wanneer ze zich zo gedraagt kun je ervan uitgaan dat ze een emotioneel probleem heeft. Maar ja, dat klinkt natuurlijk weer belerend, moralistisch, tuttig, niet commercieel, opgedroogd en suffig.

VOLGENS HEM
De verschillen zijn groot tussen mannen en vrouwen als het om libido gaat. Tenminste, de manier waarop het ‘zin hebben’ ontstaat is geheel verschillend. Dit is een tijd geleden al aangetoond met de erectiepil. De farmaceutische industrie vond het gat in de markt en probeerde dat gat nog uit te breiden door een zelfde soort pil te ontwikkelen voor de vrouw. Wat bleek? Fysiek bleek het uitstekend te werken, maar men kreeg bij de vrouw de ‘mind’ niet mee. Bij een man blijkt zin in seks ook te ontstaan indien de speer medicinaal wordt geveld. De aanblik van het op spanning staande gereedschap zorgt automatisch voor opwinding. Waarschijnlijk komt dit door een narcistisch trekje in de geest van ‘kijk mij eens met een tampeloeris lopen. Welke vrouw kan mij nu nog weerstaan?’. Deze gedachte borrelt ook bij de overbekende ‘odol’ naar boven, ook al heeft een man vaak geen flauw idee hoe hij er aan komt.

Andersom
Bij de vrouw werkt dat dus andersom. Het slikken van de ‘roze viagrapil’ zorgt er weliswaar voor dat het smeersysteem automatisch wordt opgestart, maar het ontdekken van dat feit, zorgt bij de vrouw absoluut niet voor opwinding. De volgorde is blijkbaar anders gesorteerd bij de vrouw. Eerst moet zij seksueel opgewonden raken, waarna de lichamelijke kenmerken van opwinding vanzelf merkbaar en zichtbaar worden. Aangezien er dus geen toegevoegde waarde aan de vrouwelijke viagra-variant zit, anders dan lubricatie, zijn daar veel goedkopere en meer gangbare middelen voor. Overigens geldt bovenstaande volgorde óók voor de man. Het is natuurlijk niet zo dat de man alleen maar geestelijk opgewonden wordt van de gehesen vlag, anders zouden er in theorie nooit meer kinderen geboren worden.

Fabels
Laat ik voor de man in ieder geval even een (figuurlijke!) lans breken voor het door de vrouw nooit geloofde ‘Ik heb er geen controle over! Echt niet!.’ In sommige gevallen klopt dat. Als mijn vrouw bijzonder lieftallig en uitdagend langs loopt, wordt het kompas absoluut door mijn gedachten gestuurd. Schuldig. De ‘odol’ bij het ontwaken zal ook ongetwijfeld het gevolg zijn geweest van een erotische droom over –uiteraard- een vrijpartij met mijn vrouw. Maar soms gebeurt het wel eens dat op de meest ongelegen momenten de vlag wordt gehesen. Daar komt echter geen enkele erotische gedachte bij kijken, eerder schaamte wanneer het wat moeilijk te verbergen blijkt. Ik zie nog een gat in de markt. De anti-viagrapil.

Oeps! Een uitnodiging in mijn sms-box. Of ik naar het feestje van kennis x kom. En wel morgenavond. Dat is nu weer typisch x. Het is een schat, maar ik weet nooit of hij zich nu op het laatst realiseert dat ik ook wel mag komen of dat het gewoon een chaoot is. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat x heel spontaan is en à la minuut feestjes bedenkt. Iets wat vrouwen zich natuurlijk niet kunnen voorstellen. Die willen van te voren regelen. Met to do lijstjes, afstreep momentjes voor gedane zaken en weinig ruimte voor ongeplande gebeurtenissen.

Parijs
Maar morgenavond dus. Leuk! Ik had nog wel iets redelijk nieuws in de kast hangen om aan te trekken, die zorg kon ik vast afstrepen. ‘Kom jij nog in de stad, schatje’, x geeft een feestje, en ik heb geen tijd om een cadeautje te scoren, jij?’ Maar jij zat met een straffe deadline. Waar is de man als je hem nodig hebt. ‘Sorry, kun je niet even zelf? Tussen de middag of zo. Of neem onderweg iets mee uit de stationshal. Die zijn tot laat open.’ Laat maar weer. Ik zie mezelf niet bij x aankomen met een zak M&M’s of een Whopper. Alhoewel, een ticket Parijs is natuurlijk best leuk!

Regelnicht
Maar daar was dan toch, dankzij mijn vrouwelijke hang naar regelnichterij, het idee. Want waar zijn thuisshops ook weer voor? X houdt van feestjes dus van wijn. Ja, die logica gaat natuurlijk mank, maar ik zou ook op het feestje zijn, dat is vast één wijnliefhebber. Een mens moet het zichzelf niet te moeilijk maken. Even googlen en daar was de oplossing. Bij de wijnclub vond ik wat ik zocht. Lekkere wijn, maar vooral veel gemak. De volgende dag werd het kado voor X keurig afgeleverd op mijn werkplek. Klaar om ’s avonds te overhandigen. Had ik toch mijn zin. Qua vinger in de pap, scoor- en regelmoment.

Met het najaar komt de griepgolf eraan. Moeten we nu wel of niet bang worden? Hij zal zijn verkoudheid wel gelijk een flinke griep noemen terwijl zij zo lang mogelijk doorloopt. Maar is dat nu wel zo? Elke week zetten we hem tegenover haar met een stelling. Deze week in Man vs Vrouw: De Mexicaanse griep.

VOLGENS HAAR
Vanaf vandaag was ik mijn handen een paar keer extra. Twee minuten, veel zeep en goed tussen de vingers. Moet, volgens de posters, die niet te missen zijn opgehangen op mijn werkplek. Vier stuks op 10m2. In mijn tas zit een flesje desinfecterende handgel. Zo’n gel schijnt nu ook weer niet zo heel veel te doen, maar ja,  ik sta wel een paar keer per week in het openbaar vervoer. Dan zijn zelfs halve maatregelen mooi meegenomen. Zitten kan in die van 7.09 meestal niet, dus moet ik me vasthouden aan stangen en richels waar zeker honderd miljard bacillen opzitten. En dan moet de roltrap nog genomen worden. Als een schaapje begeef ik me tussen een enorme kudde forensen, waarvan er toch zeker één het al onder de leden moet hebben. De Mexicaanse griep.

Eigen vuil
Want er is wel wat aan de hand hoor mensen. Er waren ons 34 miljoen vaccinaties beloofd, goed voor twee keer Nederland rond. Maar ze zijn mooi te laat. En nu heb ik een groot sociaal probleem. Treinen tot daar aan toe, ik kan altijd nog in de file. Waarvan ik opeens begrijp dat ze er zijn. Dat komt door die honderd miljoen bacillen op openbare stangen en richels. Nee, dan liever op vier wielen tussen het eigen vuil. Een groter probleem zijn de sociale contacten. Handen schudden en kusjes uitdelen heb ik afgezworen en iedereen die ook maar neigt naar een licht kuchje kan rekenen op gepaste afstand. Zelfs tot in de scholen is het doorgedrongen. ‘Mam, ik moet een zakdoek mee, en als ik die niet heb moet ik op  mijn mouw hoesten, dat is voor de griep.’ ‘Nee, lief, het is tegen, tégen de griep, en trek gelijk even een schone trui aan.’

Hamsteren
Bij mij thuis zijn de hamsterweken al een tijdje geleden begonnen. Telkens wanneer ik bij de medicijnshopper ben sla ik vast wat in. Tijdschriften spaar ik op, dan heb ik straks in bed iets te doen. Als ik daar tenminste niet te beroerd voor ben. Want het is écht erg hoor, de Mexicaanse griep. Er zijn al een aantal slachtoffers gevallen. Een stuk minder trouwens dan met de ‘normale griep’, maar elk slachtoffer is er een te veel, zeker wanneer ik ertoe behoor, laat dat duidelijk zijn. Dus doe ik nu, naast mijn maandelijks preventief borstonderzoekje, ook een grieponderzoekje. Voel ik al iets? Heb ik de Mexicaanse griep? Nee, maar met de hypochondrie schiet het al aardig op.

VOLGENS HEM
Er schijnt iets van griep te heersen. Mexicaans ook nog. Ik kan me er vooralsnog niet druk over maken. Ik heb nooit griep. Als je de media moet geloven en als je de drukte die hierover wordt gemaakt serieus neemt, krijg je het gevoel dat de wereldbevolking met bosjes ter aarde stort. We gaan lijden aan een ziekte die het midden houdt tussen de pest en de Spaanse griep, die, zoals we allemaal weten, miljoenen doden heeft gekost. Het valt me nog mee dat de tv niet wordt bevuild met voorgangers van allerlei religies die het einde der tijden prediken.

Nep
Wat mij betreft is die hele Mexicaanse griep een enorme hoax. In leven gehouden door de medische industrie en leveranciers van ontsmettingsmiddelen, die hier behoorlijk garen bij spinnen. Geen werkplek of openbaar toilet, of je ziet ontsmettingsmiddeltjes in de vorm van een zelfdrogende handgel. Ik denk dat de directeur van dat bedrijf al lang, met slechts een lichte verkoudheid onder de leden, zijn gat zit te warmen in één of ander tropisch paradijs. Dit gebeurt volgens mij niet naar aanleiding van een smeekbede van Jan met de pet, die met de schrik om het hart de deur van zijn kantoor alleen nog met zijn mouw open durft te doen. De overheid zelf heeft zich bang laten maken door een industrie die zichzelf rijk heeft gerekend aan deze griep.

Kale cijfers
Laten we eens kijken naar het spoor van vernieling dat het H1N1 virus al in Nederland heeft getrokken. We hebben een paar honderd mensen die geïnfecteerd zijn en voor zover ik weet 2 doden. Beide overleden personen waren al ernstig ziek en zijn door de Mexicaanse griep als extra complicatie overleden. Het laagste aantal griepdoden per jaar in de afgelopen eeuw in Nederland bedraagt 63, en dan gaat het over een normale huis- tuin- en keukengriep, het hoogste aantal 17.050. Dat was de Spaanse griep in de jaren ’20 van de vorige eeuw. Als we de Mexicaanse griep nu in dezelfde grafiek weergeven, is dat lijntje niet eens zichtbaar. Ergens worden we genaaid, maar niet door de griep. Hatsjoe!

Het ging vanmorgen al vroeg over porno. Altijd een goed onderwerp om mijn aandacht mee te krijgen. Niet omdat ik een die-hard liefhebber ben overigens. Ik ben ook niet tegen, bij de juiste dosering in het juiste perspectief. En die twee zaken, daar heb ik al jaren mijn twijfels over. Vanmorgen stond het in de krant. Pornokijkers hebben een vertekend beeld over vrouwen. Hoera! Maar denkt er wel eens iemand aan het scheve beeld dat vrouwen over mannen krijgen door porno?

Ondergoed
Persoonlijk neem ik, dankzij porno, nog maar weinig mannen serieus. Hoe mooi het pak ook, hoe goed de baan, het zinnig de gesprekken, ik blijf in elke man de drive zien die, wanneer  het erop aan komt, ervoor zorgt dat ze niets liever doet dan kijken naar Hustler tv, ergens in een kelder met netkousen aan aan de kabels hangen, hun auto met kinderzitje parkeren bij het zuigbos of pornosurfen op het net. Die gedachte heeft zo’n beetje de uitwerking als de tip die je wel eens hoort wanneer je nerveus bent voor je presentatie. ‘Denk dat je toehoorders in ondergoed zitten’. Nou dat dus. Probeer het dan nog maar eens droog te houden.

Porno sneu voor man
Dus eigenlijk is porno heel erg sneu voor de emancipatie van de man. Het is slechts de fysieke macht die mannen kunnen inzetten om over de seksualiteit van de vrouw te heersen. Maar psychologisch gezien is de vrouw ‘on top’. Elke vrouw weet dat. Dus ik stel voor dat we ophouden over vrouwonvriendelijke porno. Die bestaat niet. Het is de man die zich van zijn meest afhankelijke en kwetsbare kant laat zien wanneer hij te veel wegduikt in de verdoving van lust en de grens tussen studio- en het echte werk niet kent. Het imagoverlies en het relationeel isolement dat hij daarbij oploopt is volgens mij niet te onderschatten. Misschien moest dáár eens een onderzoek naar gedaan worden.