Ik kan van kleine dingen blij worden, ook van grote, maar dus vooral
van de kleine, leuke verrassinkjes in het leven. Daar dacht ik ineens
aan toen ik deze week weer eens de Limburgs sprekende neger voorbij
hoorde komen op tv, vragend aan z’n vrouw naast hem in bed: “waar denk
je aan schat?” Geweldige commercial toch! En dan zegt die kale iedere
keer dat hij er helemaal blij van wordt.

Waarvan dan?

Kleine dingen als opkomende krokusjes,
toiletbezoek na hoge nood, lekker vals meezingen in de auto met muziek
waarvan ik de tekst niet ken, een goede grap, met liefde, passie en
overgave bereid eten opeten, goede wijn, bruinkleurige port, behulpzaam
zijn voor een ander, zwemmen met mijn dochtertje Annelotte, de glimlach
van een mooie vrouw, vrouwen in rokjes ’s zomers, pannenkoeken bakken
voor Annelotte, haar vriendinnetjes en vriendjes, mijn werk, mijn bed,
een windje laten of een scheet, zonneschijn, kokkerellen, saunabezoekje,
een boek dat je niet wil neerleggen voordat het uit is, sneeuw, een
film met een verhaal in plaats van special effects, kajakken in de
branding, het wijntje achteraf, stromend water in de bergen, goed
gezelschap, slap ouwehoeren maar ook dieper gaande gesprekken,
vriendschap, et cetera.

Waarvan niet?

Maar het leven bestaat niet uit alleen leuke,
lieve, aardige, fijne, mooie, goede, geweldige, lekkere, warme,
smaakvolle, blije momenten, helaas! Zo word ik níet blij van ruzie,
hardrijders in de bebouwde kom, asociaal gedrag, vet eten, onrecht,
regenachtig weer, zwijmelfilms, leugens, blauwe enveloppen, andermans
windjes en scheten, teveel wijn, boekhouding doen, inhoudsloze muziek
zonder melodie, lijflucht, (ver)oordelen (van) over mensen,
oppervlakkige Amerikanen, pindakaas, parkeerboetes, onbehulpzame mensen,
egoïsten, mayonaise, een doorgezakt bed, Alfa Romeo rijders (oordeel)
en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Tsunami

Het kan werkelijk niemand zijn ontgaan dat in Japan iets vreselijks
is gebeurd deze week. Het ene heftige beeld volgde het andere in razend
tempo op. Ik heb de tv na het zoveelste filmpje uitgezet. Niet omdat ik
de realiteit niet onder ogen wilde zien, niet omdat ik er niet blij van
werd, maar gewoon omdat het ene filmpje misselijkmakender was dan het
andere. Ieder uur stijgt het dodental. Je zal er maar wonen. Van het ene
op het andere moment ben je alles en iedereen kwijt, als je het
tenminste kunt navertellen. Ik zou er niet blij van worden.
Er was gelukkig ook goed nieuws want er werden drie Nederlandse militairen vrij gelaten uit Libië, via Egypte.

Drukte om niets

Wanneer ik zo kijk naar Libië, Egypte, Japan
en andere landen waar problemen zijn, dan heb ik enige moeite me te
verplaatsen in de mensen daar. Ze spreken geen Nederlands, hebben een
andere nationaliteit, een ander geloof, een andere cultuur, een andere
kleur. En de dingen die zij meemaken, staan in schril contrast met de dingen waar wij ‘niet blij’ van worden. Als ik daar bewust bij
stilsta, schaam ik me soms dat ik me druk maak om die futiliteiten. Ook schaam ik me soms voor Nederlanders die
weigeren de broekriem aan te halen (bezuinigen), want oh, oh, oh, wat
hebben wij het toch slecht. Iedereen weet dat het financieel minder moet,
maar niemand is bereid zelf in te leveren.

Mijn Utopia

Goed beschouwd hebben wij Nederlanders dus
eigenlijk voldoende redenen om blij te zijn. We houden ook voldoende
blijdschap over om deze met anderen te delen. Mooie gedachte: blijdschap
delen. Als dat zou lukken….. ‘Schat, waar denk je aan?’ ‘Iets
lekkers, en ik word er helemaal blij van.’

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com