Voordeel van de kerstvreetfeestdagen is dat er meestal geweldige (kerst)muziek op de radio is. En hoewel je het niet langer dan één à twee weken wil aanhoren, is zelfs Skyradio in deze tijd van het jaar goed te behappen. De Toppen 10, 100, 250, 1000, 1500 en zelfs 2000 vliegen je op alle stations om de oren. Ik prijs mezelf gelukkig dat ‘de Toppers’ er nog niet in voorkomen. Kortom best een gezellige tijd om in de auto, thuis of op kantoor naar de radio te luisteren.

Muziek en kitsch

Ook hangen woningen en straten vol met fleurig gekleurde en felverlichte kitsch. Kitsch waar ieder weldenkend mens geen 365 dagen per jaar van wil genieten. Toch, tijdens deze winterse dagen, zwichten velen voor de kerstprullaria. Hele stammen uit alle lagen van de bevolking struinen de kersttuincentra af, op zoek naar hun eigen unieke stukje kitsch. Op tv zag ik dat de mooiste kerststraat van Nederland werd gekozen. En laten we eerlijk wezen; wie is er in deze koude donkere en besneeuwde tijd van het jaar niet gevoelig voor al dat ‘moois’?

Ons konijn

Niet doorvertellen! Ik heb zelfs het konijnenhok in de tuin met led-licht verlicht. Ons konijn is er enorm blij mee want eigenlijk is het een lijster, geboren in het lichaam van een konijn. Ons (schijt)lijstertje slaapt altijd voor het gaas van zijn kooi, op een plek waar nog net de stralen van een straatlantaarn reiken. Hij is gewoon bang in het donker, waarschijnlijk aangepraat door mijn dochtertje. Maar goed, om een kort verhaal lang te maken: ook ik ben gezwicht voor de sfeerverhogende kerstkitsch.

Proppen

Het nadeel van al dit jaarlijks terugkerende schoons bemerkte ik toen ik deze ochtend, volgend op de kerstdagen, op de weegschaal stond! In drie dagen tijd, bijna evenzoveel kilo’s erbij! Nu ben ik gezegend met, naast een voortreffelijke eetlust, een goede, snelle stofwisseling dus ben ik het ‘overgewicht’ zo weer kwijt. Alleen vraag ik me af: ‘Hoe komt het toch dat ik tijdens de kerstvreetfeestdagen dingen in het hoofd stop waaraan ik mijzelf normaliter niet overgeef?’ Volgens mij sta ik hierin niet alleen. Verbazingwekkend wat een mens tijdens deze dagen weet weg te stouwen! Ik verbaas me er ieder jaar weer over. Ben ik zo zwak dat ik eraan toegeef of vind ik stiekem al die ranzige gerechten lekker? Is het toch die vrolijke kitschsfeer waardoor ik tijdelijk word verdoofd? Was het dit jaar de sneeuw op de Winter Efteling of de afwezigheid van de familie? Wie het weet mag het zeggen. Wel weet ik dat deze persoon op eerste kerstdag zelfs drie keer eten heeft opgeschept. Voor een goede beeldvorming: ik schep nooit meer dan eens op. Wie ooit de film La Grande Bouffe (1973) zag, weet wat ik bedoel met: ‘Dat nooit!’ Jezelf volvreten tot je er letterlijk dood bij neervalt.

Wat ik niet eet, eet ik wel

Goed, genoeg gezeurd, anders durft niemand mij meer uit te nodigen en voor mij te koken. Als makkelijke en dankbare eter, eet ik eigenlijk alles wat er onder mijn neus wordt geschoven. Zelfs die paar dingen die ik niet eet, eet ik wel, al is het maar om de gastheer/vrouw niet te beledigen.

Veel plezier met lijnen en het opruimen van de kerstkitsch. Want wat voor de versierselen geldt, gaat ook op voor het volproppen. De versiering en het overmatig eten zijn aardig voor een paar dagen en/of weken, niet voor het hele jaar!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com