Dit weekend was ik in Haarlem met een stel vrienden en vriendinnen. Mijn eigen vriend en ik waren al op vrijdagavond naar de stad getogen om er even ongestoord van een vrije vrijdagavond te kunnen genieten. Helaas hadden we buiten zijn vriend gerekend die zich al vroeg op de avond bij ons voegde. In het café waar we neerstreken barstte het van de jonge meiden. ‘Lekker ding’, zei mijn vriend na observatie van een leuke, jonge vrouw. Zijn vriend beaamde dat. Naar mate de avond vorderde, begon de classificatie echter ziekelijke vormen aan te nemen. Bij de eerste deerne kon ik hun mening nog wel delen, de tweede werd al wat minder en daarna…. ach, het maakte eigenlijk niet meer uit: bruin, blond, dun, iets dikker, lang, kort, alles kreeg het stempel ‘lekker ding’.

Wat een lekker ding!

Ik keek mijn vriendinnen aan, zij keken naar mij, we wisten niet wat we hiervan moesten denken. Lekker ding is ons inziens een compliment. Alleen voorbehouden aan de echt mooie mannen of vrouwen. Een mannelijk Lekker Ding is voor mij: een leuk koppie, een lekker lijf, langer dan ik, goeie kont en een mooie lach. In mijn naïeviteit dacht ik dat zoiets ook zou gelden voor de heren wanneer zij naar dames kijken. Maar gek genoeg, waren de dames die het predicaat Lekker Ding meekregen zo verschillend dat er geen peil op te trekken viel. Eigenlijk was het enige criterium dat het een vrouw moest zijn. Ok, en niet te dik, want het zitvlak van een dame dat duidelijk twee maten te groot was voor haar barkruk kon rekenen op het stempel: zeekoe. Het was net of de mannen geen enkele standaard hadden. Zelfs een auto kon op de kwalificatie lekker ding rekenen: het ging weliswaar om een Jaguar maar toch!

Koosnaampjes

Jammer dat het concept ‘lekker ding’ blijkbaar aan inflatie onderhevig is. Of is het bij mannen altijd al anders geweest dan bij vrouwen? Dom van mij misschien, maar ik vind het nu een stuk minder leuk als mijn vriend me ‘lekker ding’ noemt. Het referentiekader is blijkbaar niet meer wat het was. Ik denk dat ik eigenlijk helemaal niet uitsteek boven de rest, wat hem betreft. Hij zegt de koosnaam net zo makkelijk als ‘hey schatje’, ‘poppie’ of ‘appelpuntje’. Of moet ik gewoon blij zijn dat hij nog íets tegen me zegt, na 6 maanden verkering?

Wie denkt mee: nieuwe ronde, nieuwe kansen

Ik stel dan ook voor dat we een nieuwe term bedenken om ons genoegen over de andere sexe te uiten. Want Lekker Ding heeft zijn beste tijd gehad. Ik zie jullie suggesties graag tegemoet, heren én dames. We moeten hier toch consensus over kunnen bereiken? En kom nou niet aan met woorden als stoot, scheet, geil kadaver of sex op twee benen. Zelf opteer ik voor de term E-type: mooie lijnen, een erotische belofte en (voor de heren) ook bruikbaar voor een mooie auto. Dan kunnen we Lekker Ding op stal zetten en kijken of het nou aan de term ligt of aan de mannen….