Weet je wat ik me vaak afvraag? Wat maakt iemand aantrekkelijk? Ik hoef je niet uit te leggen dat mooi niet hetzelfde is als aantrekkelijk, Ralph. Ik herhaal het nog even voor de ongelovigen onder ons ‘mooi is niet hetzelfde als aantrekkelijk.’ Ter ondersteuning trek ik even een vergelijk. Het landschap van Antarctica is waanzinnig mooi, maar niet echt aantrekkelijk. Persoonlijk zie ik ook veel schoonheid in het kubisme, de gedichten van Lord Byron en de geschriften van Spinoza. Maar ja, die twee heren hielden zich bezig met de mannenliefde, dus aantrekkelijkheid valt af. Bovendien zijn ze al een tijdje dood.

Schoonheid
Mooi heeft iets afstandelijks. Iets waarover mijn moeder zou zeggen:”kijken doe je met je oogjes, niet met je handjes.” Het is te mooi om waar te zijn, en je weet het, iets wat te mooi is om waar te zijn, is dat ook vaak niet. Nee, dan aantrekkelijkheid. Het woord zegt het al. Het trekt aan en je wilt het, tegen alle goede adviezen van moeders in, aanraken, besnuffelen en doorvoelen. Waar schoonheid gereserveerdheid en verwondering oproept, roept bij mij aantrekkelijkheid begeerte op. Ik heb het met stoere mannenarmen, lachende ogen en kerels met humor. Oh ja, en met thee en chocola, Italiaans eten en salades. Maar dat is van een andere orde.

Liefde en humor
Maar dan heb je een man met brede armen, de liefste ogen van de wereld en je kunt nog met hem lachen ook. Dan gebeurt er iets wonderlijks. Althans zo ging het bij mij. Je leeft wat met zo’n man, deelt zijn onhebbelijkheden en hij de jouwe. Je hebt het leuk, en soms even niet, maar er komt een dag dat je je realiseert dat al die aantrekkelijke – en minder aantrekkelijke zaken – zich zijn gaan vormen tot iets moois. Dat is het punt waarop het even eng wordt en je je afvraagt of het allemaal niet té mooi is om waar te zijn. Herkenbaar? Ik heb dat af en toe, dat ik bang word van de schoonheid van liefde. Dat ik verlang naar iets dat me minder kwetsbaar maakt. Iets wat ik aankan, zoals aantrekkelijke dingen. Gelukkig is hij op zulke momenten vaak in de buurt met brede armen en wat humor. En zo niet…Dan zet ik gewoon een kopje thee. 

Groet, Bo

Ha die Bo,

Ik ben voetballiefhebber. Dus vergeef me.

Europees voetbal
In de jaren negentig miste ik geen minuut van al het voetbal dat er op TV te zien was. Niet schrikken, want europees voetbal bestond toen nog gewoon uit een wedstrijd en een paar samenvattingen op woensdagavond, en nationaal waren er samenvattingen op zaterdag- en zondagavond. In die tijd was Ajax wereldtop. Ajax, zo zei men, speelde mooi voetbal. Ik vond het vreselijk. Tikkie breed, tikkie terug, sprintje, balletje diep, goal. Witte broekjes, smetteloos. Het kostte ze niets. Helemaal niets. Het publiek was er ook naar: verwend, hautain, weinig betrokken: theaterpubliek, dat keurig klapte bij een doelpunt.

Sankt Pauli
In Duitsland heb je Sankt Pauli. Het is in supportersaantallen de derde club van het land, heb ik me laten vertellen. Sankt Pauli speelt niet op het hoogste niveau, heeft geen aansprekende spelers, en er moet gestreden worden om ieder punt. Zo’n punt wordt gevierd, gekoesterd, iedere overwinning kan voorlopig de laatste zijn. De supporters staan er iedere week, niet omdat het voetbal zo mooi is, maar omdat het ze raakt, die elf mannen met hun beperkingen, die desondanks proberen de hemel te bestormen.

Dat bedoel ik: aantrekkelijk is echt, aantrekkelijk schuurt een beetje. Aantrekkelijk heeft geworsteld en is misschien boven gekomen, maar zal blijven worstelen.

Mooie vrouw
Zo is het ook met vrouwen. Ik weet precies wat ik mooi vind aan een mooie vrouw, maar ik kan je niet in woorden uitleggen waarom die ene mij zo diep raakt. Ik weet het wel, ik weet het precies, hier diep in mijzelf, maar elk woord doet daar aan afbreuk. Aantrekkingskracht, liefde, het is alles opgeteld, en dan nog wat er bij.

Groeten van Ralph

Ralph Ploeger over Ralph
‘Ik ben van negen maanden na de finale. Als Cruyff een paar keer had gescoord, was ik er misschien niet eens geweest. Ik ben forens en stukjesschrijver. Ik ben vader en ex. Gepromoveerd en geblesseerd. Ik ben van de woorden en voor de liefde. Van het denken en van het doen. En soms, als buiten de zon schijnt en mijn krullen mooi doet glanzen, dan lijkt het net of ik een zorgeloze beachboy ben. En dat geeft niks…’
Je vindt Ralph ook op www.ralphp.nl