De harde leider verdwijnt.
Managers moeten meer vertrouwen op hun gevoelens en intuïtie. Breekt nu een
tijdperk aan van sentimentele managers die gezellige huil- en knuffelsessies
gaan invoeren? Deze vraag wordt Iteke Weeda en Rob Schippers gesteld aan de hand
van hun onderzoek over de menselijke waarden van managers.
Knuffelen Een beetje jammer. Laten we nu
niet doen alsof emoties op de werkvloer voorheen niet bestonden om het thema
vervolgens te bagatelliseren. Emoties zijn er altijd geweest, maar uit angst
voor controle- dus kapitaalverlies werden ze als negatief ervaren. Niet lullen
maar meters maken. Dat werk. Zo is het decennia lang geweest en heeft het zijn
nut bewezen. Maar in ons huidige individualistische tijdperk werkt dit niet
meer. We zijn op de werkvloer met vele stemmen en beschikken over een
diversiteit aan talenten, die gehoord en benut moeten worden. Dat vraagt alerte
leiders met besef voor gevoel en het individualisme. Dit soort eigenschappen
worden nog al eens soft gevonden. Maar de emotie omvat meer dan een potje
jammeren en klagen dat weggeknuffeld moet worden. Het zijn signalen die
aangeven waar zich knelpunten bevinden. Belangrijke informatie dus.
Samenhang “Emoties en intuïtie zijn
keiharde zaken voor de manager. Als je de emoties van je medewerkers niet goed
hanteert, heeft dat direct economische invloed op het product of de dienst die
je levert.” Aldus Weeda. “Veel managers vinden intuïtie belangrijk,
werken ermee, maar praten er niet over, blijkt uit ons onderzoek. Dat zouden ze
wel moeten doen. Er is een verschil tussen op je gevoel afgaan en intuïtiviteit. Op
je gevoel af gaan is mogelijk gebaseerd op wensdenken, je eigen overtuigingen
en vooroordelen. Intuïtie is het zuivere geweten, dat je opeens ergens de
samenhang in ziet. Ik zal nooit intuïtie krijgen over de beursberichten,
maar wel op relatiegebied.” Intuïtie hoeft nu ook weer niet heilig
verklaard te worden. De ratio is er ook nog. “Het is belangrijk om
persoonlijke belangen en wensdenken van zuivere intuïtie te onderscheiden.”
Je hebt vrouwen en je hebt tassen. Die twee zijn gemaakt voor elkaar. De liefde gaat diep, maar dat wil niet zeggen dat er sprake is van trouw. Er zijn vrouwen die het liefst bij elke outfit een bijpassende tas hebben. Of nog liever, pronken met een echte Chanel of Dior. Zo’n hebbedingetje kost al gauw 1.000 euro. Pardon?
Nep Het kan ook anders. Via websites zijn goedkopere, tweedehands exemplaren te koop. Dit is geen hint voor jou. Laat haar vooral niet denken dat je wilt bezuinigen op haar tassenliefde. Maar je denkt natuurlijk wel met haar mee voordat haar nieuwste liefde een gladjanus met veel bombarie maar weinig inhoud blijkt te zijn. Volgens LVMH, het concern achter merken als Louis Vuitton en Fendi was in 2006 ongeveer 90% van de aangeboden tassen, parfums en horloges van Vuitton en Dior nep.
Serienummer Wie een mooie tas op internet heeft gevonden maar niet zeker weet of het gaat om een echt design exemplaar of een duur imitatiestuk kan terecht op forum.purseblog.com. Duizenden vrouwen over de hele wereld praten daar maar over een ding: de designertas. Op de site kunnen potentiele kopers foto’s plaatsen van de tas die ze willen kopen. Andere leden kunnen de foto onderwerpen aan een grondig onderzoek. Zij letten op de kleine details als zilveren merkplaatjes en serienummers. Zo komen ze tot het oordeel: echt of nep! Een hele geruststelling. Liefde maakt tenslotte blind en je wilt toch het beste voor je vrouw wanneer ze zich op haar nieuwste verovering stort.
Je wilt hoger op en daar doe je veel voor. Je kent je talent en je hebt een duidelijk stappenplan. Met die twee zaken ben je al een heel eind op weg. Je weet dat het belangrijk is voor je carrière om goed voor de dag te komen. Bij veel van wat je doet draait het om de uiterlijke presentatie en minder om de inhoud. Volgens sommige onderzoekers neemt inhoud slechts een schamele 7% in. Toch moet je kwetsbaar durven zijn. Je naar de top bluffen is niet zo’n goed idee, realistisch geloof in het eigen succes wel. Af en toe mag je zelfs toegeven dat je nog niet alles weet. Een goede tip is ook dat je hier en daar wat afkijkt bij seniors. Zo hoef je niet zelf het wiel nog uit te vinden. Ondertussen werk je aan je eigen talent. Datgene wat jij wilt én kunt buit je uit. Kun je het nog volgen allemaal?
Balans De weg naar de top ligt vol adviezen die, al naar gelang de decennia waar we in leven, verschillen. In het huidige tijdsbeeld is balans het toverwoord. Mensen die de top bereiken zijn die mensen die werk en privé een beetje leuk weten te combineren. Overwerken mag best, maar pas op. Voor een burnout krijg je echt geen applaus. Niet van je werkgever en niet van je partner. Genieten van kleine stappen en succesjes zonder bezig te zijn met een starre focus is een betere manier.
Goede relatie Veel mensen besteden veel aandacht aan de vraag hoe ze hun carrièrepad het best kunnen bewandelen. Logisch, aan de carrière hangt een belangrijk label in ons westerse leven. Maatschappelijk succesvol zijn vinden we belangrijk. De waarde die we er aan toekennen is groot. Maar om dit maatschappelijke doel te behalen vragen we nogal eens te veel rekbaarheid van ons privéleven. Terwijl het thuisfront nu juist de basis is. Het grappige is dat de adviezen om het te maken in het bedrijfsleven één op één zijn door te trekken om je relatie tot een succes te maken. Op één uitzondering na: Wanneer het in je relatie om slechts 7% inhoud zou gaan en veel meer om het uiterlijk gaat het mis. Denk daar eens aan wanneer je naar huis belt om te zeggen dat het later wordt.
Ben jij ook zo moe? Grote kans dat het vandaag maandag is. De frisse start van de week bestaat namelijk niet. Uit allerlei onderzoeken komt steeds weer naar voren dat op maandag de vermoeidheid het grootst is. En dat terwijl we er in het weekend toch alles aan doen de werkstress even te vergeten. Worden we dan zo moe van het uitslapen, stappen en weekendvieren? Dat valt nogal mee. De maandag moeheid ligt niet aan een verstoord waak-slaap ritme. In de praktijk blijkt dat de werkende mens zijn slaapritme in het weekend maar een half uur tot een uur verlegt.
Werkweek Maandag voelt zo zwaar omdat we op zondagavond al gaan nadenken over de komende werkweek. We gaan ons voorbereiden en al dit nadenken leidt tot een onrustige nacht. Een beetje zoals kinderen die de nacht voor het schoolreisje niet kunnen slapen.
Stresshormoon Fred Zijlstra van de Universiteit Maastricht licht toe: “We hebben een groep van 50 personen gevolgd. We hebben o.a. de hoeveelheid cortisol in hun bloed gemeten. Cortisol is een stresshormoon. Het geeft aan hoe actief iemand is. Op maandagmorgen bleken mensen zich niet alleen vermoeider te voelen en slechter geslapen te hebben, de hoeveelheid cortisol bleek op maandagen ook hoger. Hierdoor voelden ze zich gespannener dan op de andere werkdagen.”
Helemaal vol ben je ervan. Zij ook. Je bent precies de juiste man op de juiste plaats. Maar ook jij kunt jezelf complimenteren met zo’n goede vangst. De toekomst ziet er zonnig uit. Samen hebben jullie de belangrijkste punten doorgenomen en er is maar een conclusie mogelijk: dit wordt een goede stap.
Spijt Helaas moet je na een paar dagen al concluderen dat het enthousiasme wat op zijn retour lijkt. Het was allemaal toch niet zo als het leek. Heb jij je ook wel eens afgevraagd waarom je kersverse leidinggevende niet meer zo enthousiast is sinds je met die nieuwe baan bent gestart? De waarheid: hij of zij heeft spijt dat je bent aangenomen. De troost: je bent de enige niet en de teleurstelling is vaak wederzijds.
Juiste keus Fouten bij werving en selectie kost miljoenen aan verminderde prestaties, minder betrokken werknemers en een groot personeelsverloop. De helft van de nieuwe werknemers is teleurgesteld in de nieuwe werkomgeving. Zo blijkt uit onderzoek van The Recrouting Roundtable. Zowel werkgever als werknemer geven toe dat ze maar de helft van de keren de juiste keus hebben gemaakt.
Praktijkwaarde The Recruiting Roundtable heeft wel een verklaring voor al die ‘foute’ werknemers. Werkgevers stellen te veel vertrouwen in hoe de kandidaat zich opstelt, zonder hun praktijkwaarde te testen. Werkgevers nemen ook te weinig consistente, onderbouwde wervingsbeslissingen. Kandidaten laten het na om te informeren hoe de baan in de praktijk is. Drie belangrijke punten die een goede match in de weg staan.
