Song of the Day: Nothing Really Matters – Mr. Probz

Zo mooi, de nieuwe single van Mr. Probz. Voor een bijzondere vrouw (of man). Die tot tranen toe geroerd moet zijn geweest, toen hij dit voor het eerst voor haar zong.

Nothing Really Matters – Mr. Probz

She’s okay and Im alright
But she’s away
I’m up all night
And nothing really matters
Nothing really matters

I see her face
And in my mind
I seize the day whenever she’s near by
It’s like nothing really matters
Nothing really matters

She can teach me
It’s how she reads me
It’s so clear
She’s what I need
All I need

I know what it feels like
I know what it feels like
Swinging through the stars
I will see her
And I don’t need Earth cause I’m with her
I know what it feels like
I know what it feels like
I breathe her
Breathe her
Every time I see her
Every time I see her
Every time I see her
Every time I see her

When I’m lost
I need a sign
She leads the way and I’ll be fine
And nothing really matters
Nothing really matters
She completes me
It’s how she reads me
She can teach me
It’s how she reads me

It’s so clear
She’s what I need
All I need
And I don’t need Earth cause I’m with her

I know what it feels like
I know what it feels like
I breathe her
Breathe her
Every time I see her
Every time I see her
Every time I see her
Every time I see her

She’s okay and I’m alright
But she’s away
I’m up all night
And nothing really matters
Nothing really matters

Luister hier zelf naar Nothing Really Matters

Boek: Die van die van u – Annie M.G. Schmidt

Van wie was Annie M.G. Schmidt nou niet de favoriete kinderboekenschrijfster? Er is een nieuwe bundeling uit van haar poëzie, waarin volwassenen- en kindergedichten elkaar afwisselen, wat een spannende mengeling oplevert.
Als voorproefje een gedicht dat ook in de Volkskrant van dit weekend stond, en prachtig thuishoort op manOman.

Biologie – Annie M.G. Schmidt

“Oh juffrouw Beekman, was u maar ééncellig
Dan kon de liefde u niet zo veel schelen
Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen
Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig

Maar heel erg praktisch. Zo’n ééncellig wezen
Hoeft nooit een ander wezen te aanbidden;
Het deelt zich op een dag pardoes doormidden.
U kunt dat immers in de boeken lezen.

Terwijl u met u veertien biljoen cellen
Zo treurig in de lunchroom zit te wachten
O, juffrouw Beekman ’t is al over achten
Hij komt niet meer. Hij had toch kunnen bellen?

Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig.
Oh juffrouw Beekman, was u maar ééncellig.

Nu bestellen voor 24.90.

Song of the Day: Dodelijk zachtjes verdwijnt het

Bezoekje gebracht aan het Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum. Een aanrader, wat een trip down memory lane, maar er werden ook nieuwe herinneringen gemaakt, want in een van de luistercabine’s ontdekte ik deze prachtige vertaling van Killing me Softly, gezongen door Gerard Cox. Over hoe de sleur in een relatie kan sluipen. Waak ervoor…

Dodelijk zachtjes gaat het voorbij – Gerard Cox

Langzaam begint het te slijten
Heel zachtjes aan gaat het weg
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Gaat het aan ’t slijten
Aan ’t kwijnen
Dodelijk zachtjes gaat het voorbij

Je voelt iets voor ’n ander
En ’n ander valt voor jou
En samen zweef je door een hemel, wijd en blauw
Je denkt: Dit moet zo blijven
Zij is het einde, ja, maar langzaam begint het

Langzaam begint het te slijten
Heel zachtjes aan gaat het weg
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Gaat het aan ’t slijten
Aan ’t kwijnen
Dodelijk zachtjes gaat het voorbij

Je blijft naar haar verlangen
De hele lange dag
Daar komt ze eind’lijk aan, je hart verspringt ’n slag
Je was alweer vergeten
Hoe mooi ze eig’lijk is, maar langzaam

Langzaam begint het te slijten
Heel zachtjes aan gaat het weg
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Gaat het aan ’t slijten
Aan ’t kwijnen
Dodelijk zachtjes gaat het voorbij

Dan is er niets meer over
Bij haar, dan wel bij jou
Je veronachtzaamt waar je eens voor sterven wou
Je dacht: Dit is voor eeuwig
Ik blijf altijd bij haar, maar langzaam

Langzaam begint het te slijten
Heel zachtjes aan gaat het weg
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Gaat het aan ’t slijten
Aan ’t kwijnen
Dodelijk zachtjes gaat het voorbij

Langzaam begint het te slijten
Heel zachtjes aan gaat het weg
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Dodelijk zachtjes verdwijnt het
Gaat het aan ’t slijten
Aan ’t kwijnen
Dodelijk zachtjes gaat het voorbij

Helaas is het liedjes via YouTube niet te beluisteren. Dus: Instituut voor Beeld en Geluid

Roos Vonk over Onbeantwoorde liefde

Woody Allen zei ooit: “De enige liefde die stand houdt is onbeantwoorde liefde”. Maar waarom zou je zoveel energie stoppen in iemand die er geen zin in heeft? Waarom zou je niet lekker verliefd worden op een ander? Roos Vonk, hoogleraar sociale psychologie, deelt haar mening over dit onderwerp in haar blog: Onbeantwoorde liefde. ‘Kennelijk is het heel moeilijk een liefdesobject los te laten. Zelfs als het object toch overduidelijk onwillig is. Ik denk dat het zo zit: verliefdheidshormonen zijn erop gericht een band tot stand te brengen. Als dat niet lukt, blijven ze de boel opjutten net zo lang tot hun doel bereikt is. Dat is immers hun functie. Verliefdheid activeert in het brein dezelfde gebieden die betrokken zijn bij verslaving… Lees verder op het blog van Roos Vonk.

Woorden van liefde en troost

css.php