Alle berichten van Ellen Boekelaar

Vader zijn maakt gelukkig

Het onderzoek is gedaan vóór de grote vakantieuittocht. Misschien dat vader na 1000 kilometer gejengel op de achterbank zijn mening bijstelt, maar vooralsnog: Het vaderschap maakt de Nederlandse man gelukkig.

Dit zegt een onderzoek van Discovery Channel onder drieduizend ondervraagde mannen. Negentig procent zegt dat de zorg voor hun kroost ze gelukkiger maakt. Kinderen hebben een positieve uitwerking. Toch blijft 85 procent van de ondervraagde mannen fulltime werken. Maar 8 procent levert uren in om meer bij de kinderen te kunnen zijn.

Imagobuilding
Mannen verlangen niet erg terug naar de ‘goede oude tijd’ zonder kinderen; slechts een derde verlangt er soms naar. De mannen die net vader zijn geworden hebben de meeste moeite om afscheid te nemen van de wilde haren. Mannen voelen zich gelukkiger wanneer ze nauw betrokken zijn bij de opvoeding, maar in de praktijk valt de invulling wat tegen. Volgens Rutger Groot Wassink van het FNV-manifest PapaPlus komt dit door een imagoprobleem. ‘Mannen worden altijd een ambitieloos lulletje genoemd als ze parttime gaan werken. Het is de taak van de man om daar iets aan te doen.’

Ferofobia

Men neme vers mannenzweet. Vanuit de oksel en van heel dichtbij. De neus moet er praktisch boven op. Weinig opwindend? Dan heeft hij voor jou niet de goede feromonen.

Snuffelen
Waarom moeilijke versiertrucs uithalen of uren kletsen via sites of in de kroeg. Dat elkaar aftasten op basis van sociale wetten is nergens voor nodig. Gewoon even snuffelen en klaar. Niet langer speeddaten maar speedsnuffelen. Geen lange inchecklijst van je datingburo maar een reeks geuren. ‘Zeg, ken ik jouw geur niet ergens van?’ ‘Snuffel je hier wel vaker?’ ‘Mag ik je een geurtje aanbieden?’ Hoe moeilijk kan het zijn? Het is even wennen, maar feromonen liegen niet. Wel zo handig wanneer je praktisch bent ingesteld of altijd valt op het verkeerde type. ‘Hij rook zo lekker in het begin, maar tijdens onze vakantie begon hij opeens te meuren’.

Lokstof
Geur is belangrijk. De feitelijke feromonen ruik je niet bewust. Ze hebben als functie de seksuele aantrekkingskracht te versterken en komen vrij met zweet. Voornamelijk in de oksels. Je hebt geen ferofobia wanneer je bij hem in die streek liever een fijne deo ruikt dan zijn natuurlijke lokstoffen. Het ruiken van feromonen gaat onbewust. Je moet wel een beetje jong zijn wil je kunnen vertrouwen op het effect van je onzichtbare lokkertjes. Op je 20e ben je nog een waar geurparadijs. Rond je 40e ben je zo’n beetje klaar met het afscheiden van ‘de drager van opwinding’.

Lekker in je vel
Dat klinkt weinig hoopvol. Mannen hebben rond die leeftijd hun seksuele piek dan inderdaad wel gehad. Dat heb je niet van mij, dat zeggen onderzoekers. Voor vrouwen ligt dat anders. Die raken rond die leeftijd net een beetje lekker bedreven in het bedrijven. Ze raken meer ontspannen en raken niet meer zo in paniek over hun lijf dan in de jaren daarvoor. Vrijen met voldoende zelfvertrouwen geeft nog altijd de beste lokroep. Wat dat betreft is het dus niet zo’n ramp dat de feromonen verdwijnen. Je zag ze toch al niet en wat moet je met weer zo’n onbewust proces? Dan liever het tastbare effect van lekker in je vel zitten. Zweterig of niet.

 

Volgens haar: Ferofobia

Men neme vers mannenzweet. Vanuit de oksel en van heel dichtbij. De neus moet er praktisch boven op. Weinig opwindend? Dan heeft hij voor jou niet de goede feromonen. 

Snuffelen
Waarom moeilijke versiertrucs uithalen of uren kletsen via sites of in de kroeg. Dat elkaar aftasten op basis van sociale wetten is nergens voor nodig. Gewoon even snuffelen en klaar. Niet langer speeddaten maar speedsnuffelen. Geen lange inchecklijst van je datingburo maar een reeks geuren. ‘Zeg, ken ik jouw geur niet ergens van.’ ‘Snuffel je hier wel vaker?’ ‘Mag ik je een geurtje aanbieden?’ Hoe moeilijk kan het zijn? Het is even wennen, maar feromonen liegen niet. Wel zo handig wanneer je praktisch bent ingesteld of altijd valt op het verkeerde type. ‘Hij rook zo lekker in het begin, maar tijdens onze vakantie begon hij opeens te meuren’. 

Lokstof
Geur is belangrijk. De feitelijke feromonen ruik je niet bewust. Ze hebben als functie de seksuele aantrekkingskracht te versterken en komen vrij met zweet. Voornamelijk in de oksels. Je hebt geen ferofobia wanneer je bij hem in die streek liever een fijne deo ruikt dan zijn natuurlijke lokstoffen. Het ruiken van feromonen gaat onbewust. Je moet wel een beetje jong zijn wil je kunnen vertrouwen op het effect van je onzichtbare lokkertjes. Op je 20e ben je nog een waar geurparadijs. Rond je 40e ben je zo’n beetje klaar met het afscheiden van ‘de drager van opwinding’. 

Lekker in je vel
Dat klinkt weinig hoopvol. Mannen hebben rond die leeftijd hun seksuele piek dan inderdaad wel gehad. Dat heb je niet van mij, dat zeggen onderzoekers. Voor vrouwen ligt dat anders. Die raken rond die leeftijd net een beetje lekker bedreven in het bedrijven. Ze raken meer ontspannen en raken niet meer zo in paniek over hun lijf dan in de jaren daarvoor. Vrijen met voldoende zelfvertrouwen geeft nog altijd de beste lokroep. Wat dat betreft is het dus niet zo’n ramp dat de feromonen verdwijnen. Je zag ze toch al niet en wat moet je met weer zo’n onbewust proces? Dan liever het tastbare effect van lekker in je vel zitten. Zweterig of niet.

Smeren maakt onvruchtbaar

Deden jullie net een beetje leuk mee ‘omdat je het waard bent’, krijgen we dit. Cosmetica, pesticiden, organische oplosmiddelen en andere hormoonverstorende stoffen kunnen de vruchtbaarheid van mannen schaden. Zelfs je deo is niet meer te vertrouwen.

Haargel
Onderzoekster Nel Roeleveld van het UMC St Radboud in Nijmegen ondervroeg zowel mannen met vruchtbaarheidsproblemen als vruchtbare mannen over onder meer gebruik van diverse geneesmiddelen en voedingsmiddelen, overgewicht, alcoholconsumptie en roken. Ongeacht die ‘leefstijlfactoren’, en eventuele verminderde vruchtbaarheid in de familie, bleek dat mannen die dagelijks twee of meer cosmeticaproducten gebruiken (zoals deodorant of haargel) een vijf keer grotere kans hebben op vruchtbaarheidsproblemen.

20 miljoen
In Nederland heeft een op de zes paren te maken met vruchtbaarheidsproblemen. In een derde van de gevallen ligt de oorzaak alleen bij de man. Een man is verminderd vruchtbaar wanneer zijn sperma minder dan 20 miljoen zaadcellen per milliliter bevat. Eerder was al bekend dat werken met pesticiden de vruchtbaarheid met dertig procent vermindert. Een vrouw die tot vlak voor of zelfs na de conceptie de pil slikt, heeft een drie tot vijf keer grotere kans dat haar zoon verminderd vruchtbaar is, of dat zijn teelballen niet indalen.

Bron: NRC-Next

Goed lijf

‘Gelukkig heb ik altijd nog een goed lijf, dus een goed leven.’ De
makers van een kaasreclame hebben het leuk bedacht. Goed duidt niet op
goed werkend, maar op slank. Slank heb je een goed leven. Dat lijkt me
toch iets te simpel gesteld.

Strand
‘Er is maar een
manier om lekker in je vel te zitten’, bedenk ik, terwijl ik een
broodje belegen kaas naar binnen werk (nee, vast niet dat merk) op een
terras. ‘Geen kaas maar tevredenheid.’ Zo, mijn moralistische zin voor
vandaag is maar weer gezegd. Nu de praktische uitvoering nog. Naast mij
zitten twee jonge meiden. ‘Ik ga dus écht niet naar het strand, weet je
wel hoe wit ik ben?’ Nee dus. Ik zie een paar gladde, zongebruinde
benen onder een rokje vandaan steken. Uit een strak T-shirtje piepen
slanke zomerse armen en ik zie een knap snoetje. Het meisje, type
‘Goois’, kijkt haar vriendin amper aan terwijl ze praat. Ze kijkt naar
alle jonge vrouwen die langslopen. Na twee minuten stel ik mijn
diagnose bij. Niet  ‘Goois’ maar type ‘onzeker’. Ze heeft een goed
lijf, maar vast geen goed leven.

Mooie meid
Ze speelt met haar glas terwijl ze maar
voorbijgangsters blijft scannen. Af en toe gaat er een perfect
geëpileerde wenkbrauw omhoog. Ze heeft slanke handen, mooi
gemanicuurde nagels. Opgeplakt en afgelakt, maar toch. Donkere ogen,
lang stijl haar. Ongetwijfeld zorgvuldig gladgestreken met een
straightener. Een mooie meid. Toch heb ik meer met haar vriendin. Die
heeft haar springerige blonde haarbos bij elkaar gebonden met een
elastiekje. Ze is zeker tien kilo zwaarder dan haar tafelgenootje,
heeft een bleke huid en acne. Haar nagels zijn naturel. ‘Hoezo niet
dan? Als ik dat nu zeg, ik word nooit bruin, ik krijg alleen maar meer
sproeten.’ ‘Ja, maar jij gaat tenminste nog naar Griekenland op
vakantie, daar vallen ze op blond.’ Ik zou haar een plakje van mijn
belegen willen aanbieden, maar ik bedenk me. Zonde van de kaas.