Beetje lauwe reactie op je kado? Zie het maar als een compliment. Uit recent onderzoek is gebleken dat vrouwen niet perse overenthousiast reageren op een liefdevol gekozen kado van hun partner. Vaak wel op een minder geslaagd kado. Zeggen vrouwen dan écht nooit wat ze bedoelen?

Vreugdekreetjes
Ze ging uit haar dak over een hapjespan die jij haar ooit eens gaf maar niet over jouw, met zorg uitgekozen, romantische kado. Hoe zit dat? Waarom nog moeite doen? Vrouwen zouden beter reageren op een slecht gekozen attentie vanuit een psychologisch verdedigingsmechanisme. Jawel, als je het niet dacht! Een slecht gekozen kado laat haar zien dat haar partner haar eigenlijk niet zo goed kent. Au! Dat moet dus weg geënthousiasmeerd worden. Vandaar haar vreugdekreetjes toen je haar die weegschaal gaf. 

Berusting
Dus niet getreurd wanneer ze na een lief, maar ongepassioneerd kusje op je wang, jouw rozen op het water gaat zetten. Schrik niet wanneer ze de oorbellen die jij haar gaf niet direct in doet. Ze verkeert gewoon in de heerlijke geruststelling dat jij haar helemaal kent en dat alles goed zit tussen jullie. 

Scoren of bijna winnen werkt even verslavend. Natuurlijk is het een ander gevoel of je werkelijk gewonnen hebt of dat je er net naast zat. Zeker in de liefde of bij je favoriete sport. Maar onderzoek heeft uitgewezen dat bij het gokken dezelfde hersengebieden actief zijn bij het bijna winnen als bij het werkelijk winnen.

Blauwtje
Bijna winnen geeft het idee dat de liefde geschaakt kán worden, de wedstrijd gewonnen of de kluis gekraakt. Door het bijna winnen wordt de lust opgewekt nog een gokje te wagen, terwijl gelijktijdig ook een gevoel van verlies wordt ervaren. Wanneer mensen vervolgens het idee hebben zelf invloed te kunnen uitoefenen op het eindresultaat zullen ze graag nog eens een nieuwe poging wagen. Met gokken kan dit leiden tot minder leuke gevolgen als een gokverslaving. In de liefde helpt het je om over het blauwtje heen te komen, uit te huilen en opnieuw te beginnen.

Jackpot
Een mooi mechanisme van Moeder Natuur. Zo blijven we gemotiveerd om steeds opnieuw te gaan voor de jackpot. Beetje jammer wanneer je bent gevallen voor fruitautomaten, krasloten, poker of andere gokopwekkende spelen. Maar wanneer de drive tot willen scoren je relatie of de liefde betreft, mogen we blij zijn dat onze hersenen genoegen nemen met ‘bijna raak is ook goed’. Dat houdt de moed erin.

Aanwezig zijn in volle treincoupé is heerlijk. Het luistert namelijk zo lekker af. Neem gisteren, op weg naar Nijmegen, zomaar wat zinnen tussen jonge mannen. “Als ik die chick zaterdag bel en zeg dat ze mijn auto moet komen wassen doet ze dat. Het is echt zo’n type chick, weet je”. Ik vond de terminologie passend. Evenals het accent van de jongen (sorry, ik krijg het woord man niet uit mijn toetsenbord) die de zin uitsprak. Een coupeetje verder een voetbalpraatje: “Freek speelt goed in de zaal maar op het veld is hij minder. Hij is echt goed; ik snap niet dat hij nog niet is doorgebroken! En alles naast zijn studie hé? Hij staat zeker 4 avonden per week in de zaal. Echt goed die gozer”. Serieus en goed in de zaal is positief. De treinreiziger van een coupeetje terug, die van chick, is meer type veldwerk. Inderdaad, een stuk minder.

Meelopen
Mannen willen maar een ding, zo las ik in een gratis krant die ook al in de coupe te vinden was. “Ze doen niets liever dan bier drinken en op de vrouwtjes jagen.” Hoe je dat doet, wisselt nogal. Je kunt er op zaterdag een telefoontje aan wagen of je pakt het serieuzer aan. In dezelfde krant in een artikel over trends: “Jongens van 25 (ah.. ik ben niet de enige die in dit verband moeite heeft met het woord ‘man’) willen nog best een beetje meelopen om bij de meiden in de smaak te  vallen. Ze hebben maar één doel: iemand vinden voor seks. Maar gelukkig zijn er ook evenveel mannen (kijk.. nu kan het woord wel) die zich helemaal niets van trends aantrekken en gewoon zichzelf zijn.”

Toverfee
Doe mij maar de persoon die aan te duiden is als man. Zonder toevoegingen graag. De metroseksueel, de überseksueel, de retroseksueel of de moderne gentleman….. Het zal allemaal wel. Persoonlijk ken ik er niet zo veel die niets anders doen dan bier dinken en achter vrouwtjes aan jagen. Maar het was dan ook een wens en wensen worden vervuld, echt, wanneer de toverfee haar stof over je uitsprenkelt. Daar zit ‘m het zeer. De meeste toverfeeën houden niet van bierdrinkende mannen die niets anders doen dan rokkenjagen. En zo blijft de wens een wens. Net zoals de wens om chicks die je op zaterdag kunt bellen om je auto te wassen.

Ze is blond maar kan alles. Ze is inmiddels een halve eeuw oud maar nog altijd slank en populair: Barbie. Ik haat haar. Dat ze dit jaar vijftig wordt en voor veel meisjes een grote bron van inspiratie is doet daar niets aan af. Het wil met mijn respect niet vlotten voor dit rolmodel. Wanneer ik vijftig wordt zal ik gerimpeld zijn met te veel aan vet tussen kruin en enkels. Barbie niet. Vraag me niet te juichen boven Barbies taart met vijftig kaarsjes. Barbie eet taart zonder dik te worden. Barbie is perfect en daarom mag ik haar niet. Wat moet je met perfecte vrouwen? Niets zo saai en inspiratieloos als perfectie.

Het zoete leven
Zelf heb ik twee Barbies. Echte, niet blond maar soms oh zo Barbie met hun eerste make-upjes en voorzichtige pasjes op eerste hakjes. Ze zijn mooi en nog nét van een leeftijd waarin ze zouden mogen geloven in een wereld vol Ken’s, puppy’s en paarden. Dat dit niet zo is komt door mijn gedram. Geïndoctrineerd heb ik ze. Niet al te subtiel heb ik hun liefde voor Barbie om zeep geholpen en mijn haat overgedragen. Het spijt me niet. Barbie heeft een reeks voorleesboeken uitgebracht. Plastic Sara is naast dierenarts, modeontwerpster, dolfijnenpsycholoog, misdaadbestrijdster en fotografe, ook nog eens schrijfster. Dat ging me te ver. Geheel naar eigen inzicht heb ik daarom het zoete leventje van Barbie tot een gruwelijkheid verwrongen. Tot groot genoegen van mijn meiden. Vele avonden lagen wij voor het slapen gaan gedrieën gierend over de lakens. “Mam, dat staat er niet, maar zo is Barbie wel leuker!”.

Perfectie
Het heeft gewerkt! Mijn meiden weten dat een Barbie zijn vermoedelijk een bepaalde status oplevert maar dat je die dankt aan een vorm van perfectie die alleen een plastic Barbie vijftig jaar volhoudt.  Misschien dat er daarom zoveel Barbie look-a-likes voorzien zijn van kunstmateriaal. Het is pure noodzaak. Altijd glimlachend in de pas lopen is anders niet te doen. Perfect moeten zijn zo nog minder. Dit jaar vier ik het feest mee van alle niet-Barbies die de vijftig hebben gehaald. De gewone vrouw met al haar fouten en onhebbelijkheden. Taart zal ik eten op alle vrouwen (en mannen) wiens leven zich niet voortdurend aan de zonzijde afspeelt. Op hen die af en toe een steekje laten vallen maar gierend van de zelfspot durven zeggen: Perfectie? Geef mijn portie maar aan Barbie!