Weken van te voren heb ik er al zin in. Als het moet rijd ik er zelfs voor naar een andere plaats. Het is een afwijking, maar elke gek zijn kerstgebrek. De mijne is de kerstwandeling door de gewone buurt. Wijken met gezellige mensen moet je hebben. Buurten waar de haard nog brandt en de koffie altijd bruin is. De wijken waar de ouders ’s zomers op bankjes in de voortuin zitten en de jongeren met hun scooters op de straathoeken hangen. De wijken waar plat gesproken wordt maar de woorden oprecht en uit het hart zijn. Dat soort wijken zijn de wijken die zich lenen voor mijn kerstwandeling.

Decemberkou
Het wachten is op een mooie droge avond en het ware december-genieten kan beginnen. Ik wandel langs huizen op zoek naar de mooiste kerstversiering. De allermooiste stralen me al van verre toe. Elanden op daken, metershoge kerstmannen in de tuin, honderden lampjes knipperend langs dakgoten. Zelfs compleet verlichte arresleeën heb ik zien staan tijdens mijn wandelingen. Het kan me niet bont genoeg zijn. Ik vind het smullen, al die kitscherige pracht, en mijn door decemberkou bevangen wangen gaan er telkens weer van gloeien. Het gekke is, thuis doe ik er niet aan mee. Daar wil ik er niets van weten. Mijn wandelingen zijn voyeurisme van het ergste soort.

Lichtjes
Ook dit jaar aan lichtjes geen gebrek tijdens mijn wandelingen. Nee, het zal niet goed zijn voor het milieu, al die kilowatts aan kitsch, en het getuigt ook niet van de innerlijke verstilling die ook zo mooi past bij kerst. Maar dat maakt me even niet uit. De protserige lichtjes uit de volksbuurten laten me lachen van het soort geluk dat neigt naar melancholie en maken het kind in me wakker. Het doet me beseffen dat mensen nog altijd van goede wil en hoop zijn. Er zijn vele manieren om die boodschap uit te dragen, maar call me a fool, in het lint van knipperende sterren, versierde raamkozijnen, oplichtende sneeuwmannen en Red Nosed Rudolfs vind ik die boodschap elk jaar weer het mooist.

En dan wil je weten wat vrouwen willen met kerst? Deze vrouw wil rond de kerstdagen voornamelijk tijd voor rust en bezinning. Het is me nog zelden gelukt. Rond eind oktober begint het al. Wie is waar en wie doet wat met kerst? Om te beginnen moet er een planning gemaakt worden voor de jongsten en de oudsten. Lief en ik wegen af wie er nog wat snipperdagen heeft om op te nemen tijdens de schoolvakantie. Twee weken de kids alleen laten zitten met de Nintendo Wii is nu ook niet bepaald het summum van de kerstgedachte. Vervolgens moet er nog bekeken worden wanneer we de ouders zien. Wij naar hen, zij bij ons en wat doen de broers en zussen? Allemaal stress-factoren. Tot zover eind oktober.

Kerstdiner
Begin december volgt een aangenaam deel van de planning. Het kerstdiner! Ik weet inmiddels wie waar is en wie ik kan verwachten. Dit jaar een diner voor zes. Ik google leuke recepten bij elkaar, maak plannen voor een feestelijk gedekte tafel en, ach wat kan mij het ook schelen, ik knutsel de menukaarten vast in elkaar. Gezellig! Zodra de Goedheilig Man aan zijn stutten heeft getrokken, haal ik de boom in huis. Traditiegetrouw mogen de kids deze versieren en traditiegetrouw doe ik het, wanneer ze op bed liggen, nog eens over. Dat klinkt hard, maar is het niet. Een kleine maand tegen een boom aan kijken die vooral versierd is op een hoogte van 1.20 gaat echt vervelen. Dus verdeel ik de ballen en lichtjes subtiel iets ruimer over de gehele boom en neem ter compensatie de bont gekozen kleurenpracht op de koop toe.

Verlangen
Een week voor kerst zet ik de meest afschuwelijke fase in. De boodschappenlijst! Dat woord wekt beelden op die thuis horen in een horrorfilm. Met volle karren kom ik uit de supermarkt. En dat terwijl ik toch echt alleen maar gasten krijg op Eerste Kerstdag. De voorraad- en koelkast puilen uit en elk jaar bedenk ik me weer dat dit niet is waar kerst over moet gaan. Boodschappen doen rondom kerst vind ik afschuwelijk omdat het precies de vinger op mijn zere plek legt. We graaien en spenderen uit naam van de lieve vrede. Niks geen rust en bezinning. Maar ach, die gezelligheid aan tafel rondom mijn geknutselde menukaarten, dat heeft dan toch wel weer iets van warmte en samen delen. Daar moet je supermarkten voor willen trotseren en urenlang voor in de keuken willen staan, zo troost ik mijn gemoed. Dit jaar doe ik het klassiek. Het menu dan. Maar eerlijk gezegd ook de kerststress en het wegmoffelen van mijn verlangen. Rust en bezinning blijft een wens. Gelukkig heeft kerst twee dagen.

Lekker slapen staat bij veel vrouwen boven aan hun verlanglijstje. Een goede nachtrust is lang niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. Stress, zorgen of te veel prikkels voor het slapen gaan houden veel mensen van een ontspannen nachtrust af. Maar vrouwen zijn ook nog eens belast met een overblijfsel uit de oertijd waardoor ze slechter slapen dan mannen.

Alert
Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen gemiddeld 90 keer per nacht wakker worden. Het is maar heel kort en het gebeurt daardoor onbewust. Dit ritme stamt nog uit de oertijd toen vrouwen de hoeders waren van huis, haard en kinderen. Onbewust zijn vrouwen voortdurend alert op onraad. Als een baby huilt is het ook vaak de vrouw die als eerste wakker wordt. ‘Zij slaapt erop’. Bij mannen ligt dit anders. Van oudsher moesten zij goed uitgerust zijn voor de jacht en de strijd. Zij worden daardoor minder vaak wakker.

Dimmen
Het is nu juist dit ritme dat er vaak voor zorgt dat vrouwen slechter slapen dan mannen. Juist omdat zij vaker wakker worden, ook al is dit onbewust, hebben zij meer kans dat ze door stress of overprikkeling helemaal wakker worden en niet meer in slaap komen. De kans op wakker worden verkleint wanneer je een uur voor het slapen gaan vast lekker rustig aan doet. Geen tv of pc meer maar een lekker bad- of doucheritueel. Dim de lichten vast en doe iets ontspannends bij kaarslicht.

Bron: Happinez

Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat veel pas getrouwde stellen te maken
krijgen met een depressie na het huwelijk. De verwachtingen van een huwelijk
zijn groot. Maar als de grote drukte van het organiseren ervan voorbij is en
het gewone leven weer opgepakt moet worden, valt het getrouwde leven zwaar
tegen. De partner die hen zo gelukkig zou moeten maken, stelt veelal teleur.
De depressie wordt zelfs zo groot dat veel stellen hun toevlucht nemen tot
een relatietherapeut.

Andere achtergrond
In Nederland is het een minder voorkomend probleem dan in Amerika. Volgens
relatiedeskundigen heeft dat vooral te maken met de christelijke achtergrond
van de Amerikanen. Het is daar niet gebruikelijk om voor het huwelijk samen
te wonen. Dus of je echt met je partner en al zijn of haar onhebbelijkheden
kunt leven, is daar nog maar de vraag. Volgens de Amerikaanse onderzoekers lijden pasgetrouwde mannen en vrouwen echt
onder de ’nahuwelijkse’ depressie. Vrouwen houden hun verdriet geheim omdat
ze zich ervoor schamen en mannen kroppen hun gevoelens gewoon op.

Geluk
Met alle respect voor de relatiedeskundige zou het probleem ook maar zo kunnen liggen aan onrealistische verwachtingen. Wanneer je verwacht dat de ander je wel gelukkig zal maken ga je goed onderuit. Bovendien verwarren veel (Amerikaanse) vrouwen hun verlangen naar het huwelijk met de wens naar een  ‘voor-een-dag-in-the-picture-huwelijks dag’. Ze leven toe naar de perfecte dag, zonder zich te realiseren dat die dag niet perfect zal zijn en alle dagen daarna ook niet. Veel stellen zouden beter kunnen investeren in een gezonde en realistische kijk op de eigen behoeften en de behoeften van de partner in plaats van te investeren in een jurk met sleep, een tiara, opvliegende witte duiven en andere luchtbellen.

We kennen allemaal wel de grapjes die gemaakt worden over vrouwen en alcohol. Wanneer vrouwen het advies van het nieuwste onderzoek van het Trimbos Instituut opvolgen behoren dat soort grapjes nog lang niet tot het verleden.

Sterker nog, het worden er alleen maar meer. Het instituut stelt dat vrouwen die geen risico’s met hun gezondheid willen
lopen, zich moeten beperken tot één glas alcohol per dag. Voor mannen
is dat hooguit twee glazen. Tot voor kort was het advies voor
aanvaardbaar alcoholgebruik voor zowel vrouwen als mannen één glas meer. De aanpassing op het advies voor verantwoord alcoholgebruik vloeit voort uit
nieuwe wetenschappelijke inzichten over de werking van alcohol.

Kerstborrel
En dat net met de feestdagen voor de deur, waarin de kerstborrels en flessen wijn als relatiegeschenken weer welig tieren. De uitwerking van alcohol is bij vrouwen sterker dan bij mannen, omdat
het lichaam van de gemiddelde vrouw verhoudingsgewijs meer vet en
minder water bevat dan dat van de gemiddelde man. Lichaamsvet neemt minder goed alcohol op dan water. In het lichaam
van de vrouw bereikt alcohol daardoor sneller een hogere concentratie. De meeste mensen drinken om wat meer ontspannen te raken. Dit gevoel bereik je doorgaans niet met één glaasje maar na een glas of twee.

Alcohol verbod
Uit onderzoek van TNO eerder dit jaar bleek dat alcohol bij vrouwen hun gezondheid wel degelijk ten goede kan komen. Bij vrouwen die dagelijks 2,5 glas wijn dronken werd de opname van insuline versterkt en gaf het vetweefsel meer van het hormoon adiponectine vrij. Beide uitwerkingen zijn belangrijk in de strijd tegen ouderdomssuiker. Bij matig gebruik moet alcohol kunnen. Het zou anders maar saai worden in de cafés met al die adviezen en verboden. Niet roken en niet meer dan één glaasje alcohol per dag. Met als randverschijnsel clichématige grapjes over vrouwen en alcohol die nergens meer op slaan. Ik moet er niet aan denken.