Alle berichten van Melinda

Slaapzieke vrouw gek van jaloezie

Ik ben een lichte slaapster. Meestal val ik wel redelijk snel in slaap, maar word ik na drie uur wakker om naar het toilet te gaan en dan na 2 uur nog een keer. Minstens, want als ik thee heb gedronken de avond ervoor, moet ik wel drie keer. Elke nacht. Je begrijpt dat ik door al die onderbrekingen niet echt goed uitgerust wakker word. En dan word ik ook nog eens een keer een uur voor de wekker gaat, wakker. Ik ben dus niet zo’n vrouw die fit als een hoentje uit bed springt….

Jaloers omdat hij wel slaapt

Nou las ik op vrouw.blog.nl dat er vrouwen zijn, die hun woede over hun slapeloosheid afreageren op hun partner. Een op de vier vrouwen wekt haar partner omdat ze jaloers is dat hij zo makkelijk in slaap valt. Blijkbaar heeft een Brits onderzoeksteam daar onderzoek naar gedaan onder 4000 vrouwen. De strategieën die de vrouwen aanhangen, variëren van net zo lang draaien en woelen tot de ander de ogen opent. Ook worden er ‘per ongeluk’ trappen en duwtjes uitgedeeld, blijven vrouwen net zo lang praten tot ze een reactie krijgen, gaan ze extra luide geluiden maken en doen ze het licht of de tv aan. Een op de tien vrouwen geeft zelfs toe haar partner te knijpen om hem wakker te krijgen.

Mea culpa

Natuurlijk, soms heb ik ook wel eens de neiging om mijn ellende met hem te willen delen. Vooral als ik om 6.15 uur op moet, omdat ik naar mijn stage-adres moet. Ik als niet-ochtend mens vind dat een onchristelijke tijd en ik ben dan ook letterlijk misselijk van de slaap als ik zo vroeg mijn bed uit moet. Maar… ik kruip zo stilletjes mogelijk naar de douche en maak mijn ontbijtje klaar zonder met de borden te smijten en verdwijn als een dief in de nacht.

Asociale vrouwen

Nou weet ik niet of je mijn blog hebt gelezen over mijn energieke muggenjacht tijdens de vakantie, maar ik geloof ook niet dat mijn vriend gevoelig is voor de asociale acties die die vrouwen schijnen te ondernemen. Hij knijpt gewoon zijn ogen dicht, trekt het dekbed over zijn hoofd en mompelt dat hij nu weer even verder gaat slapen. Buiten dat, vind ik het behoorlijk asociaal om je partner ook een slapeloze nacht te bezorgen, wanneer het bij jou niet wil vlotten. En ik denk dat als je je bezig gaat houden met hem uit zijn slaap houden, in plaats van dat je probeert zelf weer te gaan slapen, je nog meer kostbare nachtrust verspilt.

Niet slapen met kleine kinderen

En hoe moet dat als je een kleine baby hebt? Het onderzoek wees namelijk ook uit dat moeders van kleine kinderen nog geen vier uur slaap per nacht pakken. Een eerdere studie toonde al aan dat ouders tegen de tijd dat hun kindje twee is, voor een half jaar aan slaap gemist hebben. Het resultaat is een flinke slaapschuld, met extreme vermoeidheid, stemmingswisselingen en zelfs depressiviteit tot gevolg. Een op de twintig relaties loopt hier op stuk. Zijn die moeders in die slapeloze uren soms ook nog bezig om hun slapende echtgenoot te zieken? Dat lijkt me niet. Nee, zoals mijn moeder vroeger al zei: een bekertje warme melk, warme sokken aan en genoeg frisse lucht in de slaapkamer. En dan maar hopen dat er geen mug in je oor zoemt…

Melinda’s Blog: Godin van de jacht

Vannacht heb ik bewezen dat niet mannen de jagers zijn, maar vrouwen. Hier in dit pittoreske Normandische dorpje Etretat waar wij onze vakantie vieren, ben ik op jacht gegaan, terwijl hij in bed lag met zijn hoofd onder de lakens… en ik heb gescoord ook!

Van nietsdoen word je lui

We waren best moe. Van het nietsdoen. Het regent hier al dagen en in plaats van te kajakken en te wandelen over de befaamde rotsen in de vorm van een olifant die drinkt uit zee en een ‘aiguille’ – een naald- , hebben we ons op de bank genesteld met een goed boek en een glas wijn en stoppen we ’s avonds een dvd in de speler. Ja… we hebben hier een luxe appartement, er is zelfs een mini-afwasmachine. Van al dat nietsdoen word je ontzettend lui, dat moge bekend zijn. We zochten rond een uur of twaalf dan ook ons bed op, in de kamer achter de woonkamer.

Ga maar nooit kamperen

Al vanaf het moment dat we hier arriveerden, dreef hij de spot met mij, omdat ik de deuren steeds achter hem dicht deed. ‘Tegen de beestjes’, zei ik moederachtig. Ik haat die vliegende beesten in je huis, en weet wat het met me doet als ik een nacht achter zo’n vervelende steekmug aan moet zitten en niet slaap. Hij lachte: ‘Jij bent ook niets gewend. Ga maar nooit kamperen, dan zou je gek worden…’ Inderdaad zijn de beestjes een van de redenen dat ik niet van kamperen houd. Plus het gebruik van een gezamenlijk toilet, douche, en de verplichte borrel voor de tent met buren uit Nederland, waar je nu juist ver vandaan wilde zijn.

De mannelijke lafaard

Maar goed. Om vier uur werd ik wakker van een irritant gezoem boven mijn oor. Ik luisterde naar de ademhaling naast me, hij leek me ook wakker. ‘Slaap je?’, vroeg ik zachtjes. ‘Ja’, was het antwoord. ‘Vind je het goed als ik even op killertocht ga?’ ‘Ja, hoor’, zei de held, en hij trok het laken nog wat verder over zijn hoofd. Ik knipte het licht aan en ja! Daar zat zo’n bugger op de muur. Klap! ‘Hebbes’, mompelde ik. En ik ging weer liggen, deed het lampje uit en probeerde mijn draai weer te vinden. Nog geen drie minuten later, opnieuw gezoem. ‘Wel ver…’, ik deed het licht weer aan. De lafaard naast me kreunde… Ik volbracht mijn taak opnieuw en vloekte een paar maal binnensmonds, toen ik er verd… nog een op de muur zag zitten… Niet gelogen, het leek wel of er een nest muggen in de kamer zat. ‘Dat kan helemaal niet’, mompelde hij, ‘Muggen hebben geen nesten.’ En hij draaide zich weer om.

Trofee van het jachtseizoen

Als een ware Diana, godin van de jacht, heb ik achter ze aangezeten, terwijl de half-god Nimrod, de machtige jager, lag te jammeren of het licht nu weer uit kon. Ze verstopten zich in de gordijnen, vluchtten naar de badkamer, gingen net op een randje zitten waar ik niet bij kon, schuwden het licht, maar ik wist dat ze er waren: de jachtmuggen van Étretat… Ik concentreerde me op hun karakteristieke vorm: een smal streepje van een insect met een krul aan zijn kont, de vermaledijde angel. En sloeg!
Na de slachtpartij, liet ik de ellendelingen lekker tegen de muur geplakt zitten, soms bebloed, soms nog net op tijd gedood, als trofeeën van het jachtseizoen. Gewapend met een slipper, stond ik (volgens hem) op het bed te dansen, zonder dat hij een poot uitstak en zond ik er minstens 8 (I kid you not) naar de eeuwige jachtvelden. Tegen een uur of zeven was de laatste slag geleverd en knipte ik het licht uit. Ik hoorde er nog één zoemen, maar kon me er niet meer toe brengen, weer op te staan.

De aiguilles van Etretat

Brak als een prijsvechter werd ik rond 10 uur wakker. Het zonnetje scheen. ‘Toch nog 7 uur slaap gehad’, maakte ik mezelf wijs, maar ondertussen wist ik wel beter. De nacht had me genekt. In de badkamer ontdekte ik dat het raam openstond, daar kwam die steady flow van muggenzifters dus vandaan. Nimrod wist zogenaamd van niets…
De wandeling naar de aiguille, de rots in de vorm van een angel, hebben we maar even laten zitten. Denk dat ik vannacht wel voldoende angels gezien heb.

Lekker ding m/v

Dit weekend was ik in Haarlem met een stel vrienden en vriendinnen. Mijn eigen vriend en ik waren al op vrijdagavond naar de stad getogen om er even ongestoord van een vrije vrijdagavond te kunnen genieten. Helaas hadden we buiten zijn vriend gerekend die zich al vroeg op de avond bij ons voegde. In het café waar we neerstreken barstte het van de jonge meiden. ‘Lekker ding’, zei mijn vriend na observatie van een leuke, jonge vrouw. Zijn vriend beaamde dat. Naar mate de avond vorderde, begon de classificatie echter ziekelijke vormen aan te nemen. Bij de eerste deerne kon ik hun mening nog wel delen, de tweede werd al wat minder en daarna…. ach, het maakte eigenlijk niet meer uit: bruin, blond, dun, iets dikker, lang, kort, alles kreeg het stempel ‘lekker ding’.

Wat een lekker ding!

Ik keek mijn vriendinnen aan, zij keken naar mij, we wisten niet wat we hiervan moesten denken. Lekker ding is ons inziens een compliment. Alleen voorbehouden aan de echt mooie mannen of vrouwen. Een mannelijk Lekker Ding is voor mij: een leuk koppie, een lekker lijf, langer dan ik, goeie kont en een mooie lach. In mijn naïeviteit dacht ik dat zoiets ook zou gelden voor de heren wanneer zij naar dames kijken. Maar gek genoeg, waren de dames die het predicaat Lekker Ding meekregen zo verschillend dat er geen peil op te trekken viel. Eigenlijk was het enige criterium dat het een vrouw moest zijn. Ok, en niet te dik, want het zitvlak van een dame dat duidelijk twee maten te groot was voor haar barkruk kon rekenen op het stempel: zeekoe. Het was net of de mannen geen enkele standaard hadden. Zelfs een auto kon op de kwalificatie lekker ding rekenen: het ging weliswaar om een Jaguar maar toch!

Koosnaampjes

Jammer dat het concept ‘lekker ding’ blijkbaar aan inflatie onderhevig is. Of is het bij mannen altijd al anders geweest dan bij vrouwen? Dom van mij misschien, maar ik vind het nu een stuk minder leuk als mijn vriend me ‘lekker ding’ noemt. Het referentiekader is blijkbaar niet meer wat het was. Ik denk dat ik eigenlijk helemaal niet uitsteek boven de rest, wat hem betreft. Hij zegt de koosnaam net zo makkelijk als ‘hey schatje’, ‘poppie’ of ‘appelpuntje’. Of moet ik gewoon blij zijn dat hij nog íets tegen me zegt, na 6 maanden verkering?

Wie denkt mee: nieuwe ronde, nieuwe kansen

Ik stel dan ook voor dat we een nieuwe term bedenken om ons genoegen over de andere sexe te uiten. Want Lekker Ding heeft zijn beste tijd gehad. Ik zie jullie suggesties graag tegemoet, heren én dames. We moeten hier toch consensus over kunnen bereiken? En kom nou niet aan met woorden als stoot, scheet, geil kadaver of sex op twee benen. Zelf opteer ik voor de term E-type: mooie lijnen, een erotische belofte en (voor de heren) ook bruikbaar voor een mooie auto. Dan kunnen we Lekker Ding op stal zetten en kijken of het nou aan de term ligt of aan de mannen….

Je geeft haar een bloemetje, en wat krijg je?

Ik heb het verhaal ooit al eens verteld in Het Nut van Regelmaat. Een vriend van me bestelde via manOman een bloemetje voor zijn vriendin, liet het bezorgen op kantoor en nam het ’s avonds mee naar huis. Haar reactie: ‘Waarom geef je me bloemen? Heb je soms wat uit te leggen? Die heeft je secretaresse zeker besteld? Heb je me echt niet iets uit te leggen?’ De lol was er snel vanaf.

Waarom is die vrouw zo achterdochtig?

Dit achterdochtige gedrag van de vrouw komt niet uit het niets natuurlijk. Een Britse bakkersketen ondervroeg 1500 koppels met een lange relatie over wat zij zoal van hun partner als cadeautje hadden gekregen in de tijd van hun relatie. En de klassieker onder de geschenken: het boeketje bloemen, gaf niet altijd het gewenste effect. 75% van de vrouwen reageerde net zo wantrouwig als mijn vriendin. Overspel! flitste het door hun hoofd, dat kan alleen maar overspel betekenen.

Verwen haar regelmatig, niet eens in de tien jaar

Best jammer, maar de reden was dat ze al jaren niets hadden gekregen van hun vent en daardoor argwanend tegenover zijn liefdevolle geste stonden. En niet alleen het bosje bloemen had dit effect. Elk ander cadeau, variërend van een doos bonbons tot een etentje terwijl je nooit samen uit eten gaat, het gaat er zeker niet in als koek. De chocolaatjes wijzen op een recente leugen, een diner betekent slecht nieuws. Gelukkig zijn er ook neutrale geschenken, zoals taart of een afhaalmaaltijd. Niet alleen het tijdsbestek tussen de geschenken is trouwens de reden van achterdochtig gedrag. Ook wanneer een man in het verleden al eens iets heeft willen goedmaken met een cadeau, is dat reden genoeg om hem ook nu weer te verdenken.

Dus acht keer per jaar een geschenk zonder bijbedoelingen? Via de manOman Bloemenservice bestel je meteen je boeket!

Bron: HLN.be

 

Goedemorgen: waarom groeten we niet?

Ik geef tegenwoordig les op een vmbo-school. Dat is een gezellige janboel, waar ik meer bezig ben met orde houden dan met lesgeven, maar het is wel erg leuk. Ik had vooroordelen over het vmbo. Mensen waarschuwden me ook: “Wacht maar, dat wordt een zware kluif, die gasten luisteren voor geen meter en ze zijn zo dom als het achterend van… ” Ik moet bekennen dat een deel van die waarschuwingen zeker hout snijdt…

Ze zijn zo aardig

Maar wat me ook opvalt, is dat iedereen er zo aardig tegen elkaar is. Ze zeggen ‘mevrouw’ tegen me, niemand haalt het in zijn hoofd om me met ‘je’ of ‘jij’ aan te spreken en als ze zitten te klieren is dat niet omdat ze mij het leven zuur willen maken, maar omdat ze zichzelf nu eenmaal veel interessanter vinden dat die Engelse les. Dus komen er mobieltjes op tafel, worden er haren gekamd, make-up uitgetest en alle wetenswaardigheden van de laatste uren op een hoog volume besproken.

Gewoon even gedag zeggen

Wat me frappeert, is dat iedereen ook de standaard beleefdheidsnorm in acht neemt om elkaar te groeten. Ik kom iemand tegen in de gang, een 14-jarige puber waarbij de hormonen door het lijf racen, hij zegt me gedag. Een meisje op het schoolplein, ik ken haar niet, ze wenst me goedemorgen. Niet omdat ík het zeg, nee, uit zichzelf. Wat dat betreft kunnen wij volwassenen nog heel wat van deze jongeren leren. Ik woonde ooit in Ondiep in Utrecht, in een straat waar iedereen elkaars familie was, maar een goedemorgen voor die nieuwe Amsterdamse buurvrouw zat er niet in… Nog nooit heb ik me zo onwelkom gevoeld.

Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?

In een relatie is het ook belangrijk om goedemorgen te blijven zeggen. Ook al word je al 24 jaar naast elkaar wakker, en stinkt de ander uit zijn giecheltje, dan nog, blijft het eerste wat je zegt: Goedemorgen. En later bij het eten, wanneer hij de boter aangeeft ‘Dank je wel’ en als jij de koffie inschenkt: ‘Alsjeblieft’. Zonder die kleine rituelen en gebaren van affectie, wordt alles zo vanzelfsprekend. En dat is killing voor je relatie.

Goedemorgen, zonder zorgen

Kijk ik weet dat er groter wereldleed is, en dat er geen internationale vrede mee behaald zal worden, maar als iedereen elkaar gewoon goedemorgen zou wensen, en daarbij even zou glimlachen, is toch de eerste stap gezet naar een betere wereld. Mijn vmbo-leerlingen geven het goede voorbeeld. Laten we dat met elkaar volgen.

Advertorial van Campina

Ook Campina heeft begrepen dat een goedemorgen begint met ‘Goedemorgen’. Naast de Goedmorgen! ontbijtjes van het merk, is er nu een campagne gestart waarbij je een Goedemorgenslinger kunt maken voor wie dat volgens jou verdient. Want een dagelijkse “goedemorgen”, “goeie’morn” of “gooie mörrege” kan leiden tot meer positiviteit, productiviteit, onderling vertrouwen en minder irritatie. Dat is onderzocht. En volgens de Nationale Goedemorgenindex wenst minder dan de helft van de Nederlanders elkaar nog een goede morgen. Dat aantal moet omhoog!

Maak een GoedemorgenSlinger voor iemand die het verdient. Omdat hij of zij jarig is, een tentamen heeft, verdrietig is of gewoon heel lief is. Dan maak je zijn/haar morgen goed met vrolijke groeten en een gratis GoedeMorgen! ontbijt. De leukste slinger wint een ontbijt op grote hoogte in een luchtballon. Klik snel hier om een GoedemorgenSlinger te maken.