Je kent ze wel die tv-programma’s die je leven, je uiterlijk, je kunnen, je kinderen, je huis, je tuin, je partner, je et cetera proberen te verbeteren. Nu ben ik van nature niet jaloers aangelegd maar als ik op Hyves pagina’s (sinds kort zit ik op Hyves. Zo heet dat, je zit op Hyves alsof het een sofa betreft waarin je je nestelt en van waaruit je vrienden uitnodigt tot contact als een koning welke zijn onderdanen ontbiedt tot bezoek en langskomen, als ware het een défilé) zie van vrienden hoeveel vrienden deze vrienden hebben, dan bekruipt mij toch zo langzamerhand het gevoel waarom zijn zij zo populair? Vooral vrouwen hebben veel vrienden valt mij op. Ik vind het namelijk leuk om te ontdekken wat mij opvalt aan zaken in het leven, oplettend en doorgrondend gelijk ik ben, ik ben een geboren analyticus, al wist ik de betekenis van dit woord bij mijn geboorte bij lange na nog niet.

Vrouwelijke vrienden
Vooral vrouwen hebben vele contacten op het fenomeen Hyves. Hoe zit dat, hoe gaat dat in zijn werk? Hoe is dat ontstaan? Vrouwen zijn per definitie, lijkt het, ‘opener’ dan mannen, zijn ‘toegankelijker’dan mannen, zijn beter in ‘contacten onderhouden’ dan mannen. Ze lijken beter te kunnen ‘dagdromen’, zijn beter in zich in kunnen leven in een ander, zijn beter in staat om zich voor te stellen dat het ook anders kan.
Zijn zij ook meer ontevreden dan de man? Zijn zij ook slechter ‘in staat’ om beslissingen te nemen? Zijn zij ook meer op zoek naar een second-life?
Vooral profiel-foto’s van ‘door de wandelgang’ genomen knappe vrouwen trekken veel Hyves-vrienden aan, zet bijvoorbeeld een fictieve foto van een zogenaamd willekeurige knappe vrouw op Hyves en binnen ‘no time’ heeft zo iemand menig vriend in haar schare. Maar ik als doorsnee man met een doorsnee voorkomen moet het stellen met een beneden gemiddeld aantal vrienden.

Jaloers? Ik?
Nee, ik ben niet snel jaloers maar af en toe zou ik wel tot bijvoorbeeld het eendenras willen behoren, want bij de eenden is het zo dat de mannetjes-eenden over het algemeen als knapper en mooier worden gezien.
Mocht u ondanks dat ik een man ben en geen eend mij toch als vriend willen toevoegen, dan graag, ik overweeg zelfs een make-over om uw keuze makkelijker te maken. Ik begin met een fotoshop-correctie.
Ook twitteren behoort tot mijn mogelijkheden en natuurlijk het aloude kwaken.

Marten Bolt over Marten Bolt
‘Ik woon samen met mijn lieftallige vriendin en haar 2 kinderen en mijn zoon en natuurlijk onze hond Xylo. Mijn creativiteit uit zich op dit moment in het schrijven, vroeger was ik beeldend kunstenaar (kunstschilder) en nu ben ik ambtenaar. Twee beroepen die erg dicht bij elkaar liggen dat begrijpt u natuurlijk wel? Meer over mij en mijn wel en wee kunt u vinden op Hyves.’

Een man moet lekker ruiken. Met een geur die bij hem past. Dat is een brede stelling, maar laat ik het zo zeggen, een stoere biker die langs mij heen raast op weg naar nog meer spieren en zweet, moet niet naar het mannenschap van een parfumeriezaak ruiken. Maar de man in pak die me zo vriendelijk voor laat gaan bij het verlaten van de lift doet het niet lekker met een verse zweetlucht.

Korte mouwen
De juiste outfit, op de juiste plaats. Daar komt het op neer. Dan maakt het mij verder niet zo veel meer uit. Dat hij weet wat wanneer gepast is, onderstreept het karakter meer dan welke outfit ook. Het beste dat een man kan dragen in gezelschap van een vrouw zijn trouwens goede manieren. Daar kan ik kort over zijn. Al is hij mister trendwatcher himself, wanneer er bagger uit zijn mond komt, haakt elke vrouw af. Maar goed, het oog wil ook wat, en mijn oog wil een stoere man. Het liefst in T-shirt en goede jeans. Stevig gespierde onderarmen zijn mijn achilleshiel. Mannen mogen uitkijken naar rokjesdag, ik kijk uit naar kortemouwendag.

Goede jeans
Om die reden hebben mannen in pak bij mij een lichte achterstand. Mannen in pak stralen wel iets anders begeerlijks uit. Status. Dat heeft zo zijn charme, maar er blijft een bepaalde gereserveerdheid. Daar was het pak nu ook juist voor bedoeld. Nee, dan liever de man in goede jeans en shirt. De bovenste twee knoopjes open, ik wil me er graag meteen van kunnen verzekeren dat hij geen borsthaar heeft. Boter bij de vis. Stel, het zit er wel, maar de man in kwestie heeft goed gevormde onderarmen, ruikt lekker en gedraagt zich – wie kent het woord nog – charmant, dan doe ik verder niet moeilijk. Hoezo kleren maken de man?

En zo lees ik in het NRC van 9 juni dat de gemiddelde heteroseksuele vrouw alleen een jongere man wil wanneer ze zelf minimaal 75 jaar is. Al hebben we het hier over gemiddelden, het is weinig hoopgevend. Toch geloof ik direct dat het klopt. Ik heb het genoegen van ‘de jongere man’ geproefd in mijn roerige jaren, toen ik als dolende dertiger kampte met stuiptrekkingen van ongeduldige hormonen. Ik liep erop stuk. Ik hield de conditie van mijn 10-jaar jongere lover prima bij, maar waar moesten we het over hebben na de vrijpartij? Technisch Lego? Zelfs mijn tienerdochters hebben het al door. Mannelijke – nou ja, mannelijke – klasgenootjes doen kinderachtig. De boys van minimaal 3 klassen hoger zijn daarentegen razend interessant.

Niet mooier
De onderzoeker komt met zijn conclusie na het uitpluizen van contactadvertenties. Mannen zoeken een jongere vrouw, vrouwen een oudere man. Als ik een man was zou ik hetzelfde doen. Je kunt het altijd proberen. Ja sorry hoor alle Patrica Paays van Nederland, we worden er niet mooier op met de jaren. Wel interessanter en leuker, maar ja, it takes a man to see that. En daar kun je tot je 75e op gaan zitten wachten.

Bejaardenhuis
Alle heteromannen willen een leuke, interessante vrouw. Dat zij daar vaak de binnenkant mee bedoelt en hij de buitenkant is een jammerlijk verschil van uitgangspunt. Zij is interessant totdat er een verser exemplaar zijn leven komt binnen huppeldepuppelen. Met deze uitspraak plaats ik mezelf direct in de hoek ‘zwaar verzuurd’, maar ook dat is slechts een point of view. Vrouwen willen gelijkwaardigheid en – he jesses – iemand om mee te praten. Helaas doe je hem daar, buiten de theoretische en politiek correcte weg, niet écht een plezier mee. Toch jammer dat we er tot het bejaardenhuis over doen een brug te slaan.