Pluk je momenten op wereldtour

Janne Willems verzamelt mooie momenten door treinreizigers kleine geluksmomenten te laten tekenen. Aangezien mooie momenten niet ophouden bij de landsgrens, gaat Janne op 6 juli a.s. een jaar lang op wereldtoer om 1000 mooie momenten per continent te verzamelen.

“Herlezen van mooie momenten, maakt me opnieuw blij” – Janne

Toen Janne in 2002 ging studeren keek zij haar ogen uit. Alle nieuwe indrukken, leuke mensen en fijne gebeurtenissen wilde ze zich blijven herinneren. Daarom begon ze ze vast te leggen door ze op te schrijven en te tekenen. Het is haar manier om een wereld met veel minnen als een grote plus te voelen. Doordat Janne zich focust op de fijne momenten, maakt ze ze veel bewuster mee. Ze omschrijft mooie momenten als stuiterballen, als ze haar mooie momenten herleest wordt ze opnieuw blij, ze stuiteren maar door en de prettige herinnering blijft terugkomen.

De kracht van koesteren

Jarenlang verzamelt Janne alleen haar mooie momenten voor zichzelf. Maar ze wil de kracht van het koesteren van mooie momenten ook met anderen delen. In 2010 begint Janne daarom met “Pluk je momenten”. Al haar vrienden tekenen er lustig op los, maar Janne wil ook anderen bereiken. Tijdens haar dagelijkse treinreizen spreekt ze mensen aan en nodigt ze hen uit om hun mooie moment te tekenen.
Het blijkt een mooi en aanstekelijke uitwerking te hebben op de treinreizigers. Mensen worden vrolijk als ze met hun mooie momenten worden geconfronteerd en er ontstaat contact en interactie tussen de passagiers.

3000 mooie momenten

De afgelopen 2 jaar heeft Janne meer dan 3000 mooie momenten verzameld (een slinger van 500 meter!
Nu is het tijd geworden voor Janne’s volgende missie. Ze is nieuwsgierig of er in andere landen ook connectie tussen mensen ontstaat als ze samen stilstaan bij hun mooie momenten. Mooie momenten houden immers niet op bij landsgrenzen. Geluk is universeel. Daarom gaat Janne op wereldtour!
Per trein en couchsurfend reist Janne een jaar lang de wereld rond en gaat zij onderzoeken hoe het met de mooie momenten in andere culturen zit. Het doel is om per continent 1000 mooie momenten te verzamelen.

Wereldtour Pluk je Momenten

Op 6 juli start Janne haar wereldtour met het Pluk je Momenten event (met sprekers, workshops en live muziek). Direct daarna vertrekt Janne, met een rugzak vol viltstiften en blanco ansichtkaarten, vanuit Utrecht op wereldtour. Wil je Janne helpen op haar reis met logeerplekken, aandacht en middelen, dan kan dat. Meer informatie over Janne en haar project kan je vinden op http://www.plukjemomenten.nl/wereldtoer

Een leven van liefde in liedjes

Ik heb op deze plek al eens eerder geageerd tegen het vertekende beeld dat ons in songteksten wordt gegeven over de liefde. Ik ben er van overtuigd, dat veel relatieproblemen ontstaan door het droombeeld van Ik houd van jou, ik blijf je trouw en Zonder jou kan ik niet leven dat in de meeste liefdesliedjes wordt gepropageerd. De verwachtingen worden zo wel heel hoog gespannen. Toch moet ik mijn mening iets nuanceren. Er zijn muzikale uitzonderingen, die de liefde, haar schoonheid en pijn, zo mooi verwoorden –  in zowel tekst als melodie – dat ze een handleiding vormen voor het leven. Met ups en downs zoals dat bij ons allemaal voorkomt. Ik heb geprobeerd de mooiste en raakste songteksten bij elkaar te sprokkelen, let wel: dit is natuurlijk mijn selectie. Ik ben dan ook heel benieuwd naar jullie ‘mooiste liefdessongs’. Laat jouw favorieten achter bij de reacties!

De liefdesverklaring

Ik denk dat elke vrouw in haar hart wacht op de ultieme liefdesverklaring (al dan niet ingegeven door opvoeding, cultuur, doktersromannetjes en songteksten). Mijn gedroomde liefdesverklaring is natuurlijk Voor haar van Frans Halsema: wanneer je zoveel voor een man betekent dat hij dit voor je schrijft en zingt, dan vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Daarnaast mag elk jaar natuurlijk een herhaling klinken in de vorm van She van Charles Aznavour, of Annie’s Song van John Denver (dat hij overigens schreef voor de vrouw waarvan hij inmiddels gescheiden is) of – met een meer realistische kijk op de vrouw – She’s always a woman to me van Billy Joel.

Natuurlijk willen de mannen ook wat, en daar heeft Kate Bush dan weer de ultieme song voor geschreven: The man with the child in his eyes…

De heerlijke liefde

Voor de eerste fase van een nieuwe liefde, waarin je je realiseert dat je ontwaakt uit een lange, koude winterslaap, schreef Douwe Bob You don’t have to stay dat de spagaat beschrijft waarin sommigen zich geplaatst voelen doordat hun hart en hoofd nog niet op één lijn zitten. Of, I honestly love you van Olivia Newton-John (zeker deze versie uit 1974!) maar ja ik heb nou eenmaal een zwak voor Olijfje. En dan, voor wannneer de relatie verder gevorderd is en zich dag na dag verdiept, schreef Racoon een van de mooiste romantische songs van Nederlandse bodem: Love you more. Natuurlijk met daarnaast het verzoek je nooit te verlaten, hartverscheurend gebracht door Jacques Brel in Ne me quitte pas. Om het toppunt te bereiken in Hine e Hine van Hayley Westenra, wat volgens mij zo ongeveer is zoals het in de hemel moet klinken.

Het einde der liefde

Helaas heeft alles een einde, zo ook de liefde. Of dit nu komt door een sterfgeval of een relatiebreuk, de pijn is groot. Geen erger verdriet dan liefdesverdriet. In de laatste Beste Singer/Songwriter van Nederland ontroerde Maaike Ouboter me met Dat ik je mis. Zo raak, zo intens, zo mooi. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat je geliefde je heel erg belazerd heeft. Dan is Anouk wellicht een betere keus ;-). En als de liefde dan eenmaal echt voorbij is, dan snapt de jonge Michael Jackson dat Ain’t no sunshine when she’s gone  (mooier dan Bill Withers wat mij betreft). Je vindt troost bij dat andere nummer van Michael: She’s out of my life. Breekbaar en teer, zoals de liefde. Dus als je dan in een hoekje wilt gaan zitten huilen, omdat de liefde niet wil wat jij wilt, luister dan eens naar How can you mend a broken heart in de versie van Michael Bublé samen met Barry Gibb.

Ten slotte, wannneer je oud en wijs bent en in staat om voldaan terug te kijken op je leven, dat zo vol is van allerlei mooie en onvergetelijke herinneringen, dan draai je A very good year van Frank Sinatra. Eind goed, al goed…

Wat zijn jouw liefdeslied-toppers?

Songs die je steunen, waarbij je je kunt afreageren of die je helpen om hoop te houden? Ik hoor ze graag. Je kunt ze invullen op onderstaand reactieformulier. X

Nikita’s Blog: Flirterig gefluister

‘Hey pssst meisje…psst’…vanuit een zwarte Opel Corsa op een zaterdagnacht. Ik draai me om kijk in de richting van het gesis en beëindig deze fluister-actie met een afwijzende blik. De man grijnst en probeert me met zijn – in zijn ogen verleidelijke – blik te verleiden. Poging mislukt. Ik fiets verder. Waarna ik op de achtergrond verneem dat ik een hoer ben.

Huisdier

Ik heb dit soort mannen nooit begrepen, moeten wij ons als vrouwen overgeven aan dit soort flirterig gefluister. Dames, lieve dames. Wie raakt er opgewonden van een man die je behandelt alsof je een huisdier bent? Zeg nou zelf, een keer fluisteren en de vrouwtjes zitten op de mat. Ik ken geen vrouw (woonachtig Rotterdam) die hierdoor verleid wordt of in ieder geval voor deze slechte versier-truc valt.
Toch zijn dit soort mannen standvastig. Als een meisje al omdraait hebben ze weer met 1-0 gewonnen. Niet om alles recht te praten maar in deze situatie was ik lichtelijk afgeleid. Bij de ‘psst’ die avond draaide ik om. Waarom, geen idee. Stiekeme hoop dat er ook nog normale mannen aanwezig zijn of zo. Zal wel aan mijn naïviteit liggen. KUT, gefaald.! Sorry Dames, volgende keer ben ik geen hoer!

Wie is Nikita van der Linden?

Vuilbekkende, Barbiehoofd-trekkende, poserende, belevende, schrijvende, juffende, acterende, fashion-bloggende, levensgenietende vrouw.

Je kunt altijd contact met me opnemen via www.nikitavanderlinden.tumblr.com

 

 

 

 

Nikita’s Blog: Jong springend grut

Vanachter mijn rechterschouder hoor ik een 18-jarige jongen, die bier-heffend een gorgelend geluid maakt. Til mijn kin op, richt deze op de situatie achter mij: ‘’Bingo”. Ik had deze situatie in een oogwenk goed vormgegeven in mijn hoofd. Het was ook niet moeilijk in te schatten, want ik had me die avond laten ompraten om mee te gaan naar een van de mindere uitgaanskroegen van Rotterdam. Beschaamd als ik daar stond, probeerde ik er het beste van te maken. Bloesjes. Opgeschoren haar. Jong-springend grut dat langs me heen kwam hossen gilde de lyrics van de gedraaide muziek hardop mee: …’zo vangen cowboys indianen’.

Minderjarigen

Rustig ging ik zitten om bij te komen van de hoeveelheid minderjarigen en richtte me op een jongen voor mij. De jongen in kwestie had een biertje in zijn handen, en keek er beduusd naar. Het had bijna iets treurigs. Ik porde mijn vriendin in haar arm. ‘Hoe oud denk je dat hij is?’ zei ik. Ze keek bedenkelijk naar de jongen waarna ze zei: ‘..15?’ Ik maakte een weddenschap met haar, dat de jongen minimaal 18 zou moeten zijn. En zo geschiedde. Op mijn zwarte hakken zette ik een aantal stappen dichterbij totdat ik voor zijn neus stond. Ik gebaarde naar hem dat ik wat wilde vragen. ‘Mijn vriendin en ik zitten een beetje in een nare toestand’ antwoordde ik. ‘Hoe oud ben je?’ ‘Uhm, ik ben 19.’ En hij lachte me toe. Ik bedankte de jongen en liep al lachend weg. Vertelde mijn vriendin het goede nieuws en dat mijn inschattingsvermogen toch wel aardig de goede kant op was gevlogen.

‘Hoe oud ben jij eigenlijk..?’ hoorde ik de jongen zeggen. Ik lachte, dit was namelijk niet de afspraak; maar om toch vriendelijk te blijven vertelde ik deze jongeman dat ik zo’n 27 jaar op deze aardkloot rondloop. Surviving.

Zijn blik vertrok, hij keek naar beneden. Nam een moment van stilte aan en begon vervolgens te lachen. En die glimlach bleef op zijn gezicht staan. Zijn overtuiging dat ik 20 zou moeten zijn kwam niet uit, ‘maar…’ gaf hij als tip mee: ‘over 5 jaar ben je 30 en dan zie je er waarschijnlijk uit als 23’.

Mijn glimlach verdween. ‘..Bedankt’ fluisterde ik.

Wie is Nikita van der Linden?

Vuilbekkende, Barbiehoofd-trekkende, poserende, belevende, schrijvende, juffende, acterende, fashion-bloggende, levensgenietende vrouw.

Je kunt altijd contact met me opnemen via www.nikitavanderlinden.tumblr.com

 

 

Online geluk(t)

Stellen die elkaar online ontmoetten zijn gelukkiger, blijkt uit een onderzoek in Amerika. Tegenwoordig ontmoeten steeds meer vrijgezellen elkaar online. Voor hen hebben we goed nieuws: zij hebben een grotere kans op een gelukkig huwelijk.

Online geluk

Partners die elkaar via het internet hebben leren kennen, hebben bovendien een grotere kans om bij elkaar te blijven. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek aan de Universiteit van Chicago en Harvard. De onderzoekers legden een enquête voor aan 19.131 stellen die tussen 2005 en 2012 trouwden. Van de stellen die in 2012 nog getrouwd waren, vond een derde hun partner via het internet.

Gescheiden

De onderzoekers keken hoeveel koppels na al die jaren nog bij elkaar waren. Van de getrouwde koppels die elkaar op de gebruikelijke manier hadden leren kennen, was 7,67 procent al gescheiden. Bij de koppels die elkaar online ontmoet hadden lag dit percentage iets lager, op 5,96 procent.

Vermijd de kroeg

Verder werd onderzocht of er verschil in geluk was tussen de groepen. De online koppels bleken gelukkiger te zijn dan de ‘traditionele’ koppels. Uit het onderzoek blijkt verder dat partners die elkaar ooit in de kroeg ontmoetten het ongelukkigst zijn.

Bron: Daily Mail / Vrouwonline

 

Woorden van liefde en troost

css.php