Floris’ Blog: Dwangneuroses…

Typisch vrouwelijk dus. Dat zeg ik alvast. Zo weet de lezer (leester) alvast wat hem/haar te wachten staat, vandaag, in dit blog. Mijn god, wat hebben wij mannen het zwaar getroffen met vrouwen! Waarom stond Adam in ’s hemelsnaam een rib af om….? Oké, vrouwen zijn lekker en plezierig gezelschap, maar wat zit er ook een onbegrijpelijke gebruiksaanwijzing bij zeg! Waaraan verdienden Adam en de manheid dit?

Vriendinnetje

Een vriendinnetje van vroeger woont tijdelijk bij mij in. Haar relatie liet haar in de steek, ze was haar baan en woning kwijt. Nou ben ik niet het type om een ander mens in de steek te laten, dus help ik haar tijdelijk. En hiermee bedoel ik niet dat ik mij de problemen van de gehele mensheid zal aan trekken. Maar mensen die ik ken laat ik niet in de steek, zo is het.

Karma

Als overtuigd boeddhist geloof ik in Karma; wat je doet komt een keer terug. De vroegere vriendin wil graag iets terug doen voor wat ik doe voor haar, begrijpelijk. Voor wat hoort wat. Geen seks hoor, dit keer geen sappige story, sorry. Nee, zij heeft een heel andere vorm van beloning in gedachten. Alles, letterlijk alles, stel je het extreme alles voor, wordt achter mijn kont voor me opgeruimd!!!

Sleutels, portemonnee,….

Ze wast en strijkt mijn kleren. Ook is mijn huis, badkamer, keuken, alles schoon. Helaas blijft het daar niet bij. Mijn sleutels liggen normaalgesproken altijd op hun vertrouwde plek op de tafel. Nu zoek ik me ’s morgens wezenloos. Handdoeken die na het douchen nat zijn, maar nog wel schoon, gebruik ik gewoonlijks ongeveer een week. Tegenwoordig, iedere dag een nieuwe schone droge gevouwen handdoek. ’s Nachts staat er, mijn hele leven al, een fles water naast mijn bed, voor als ik dorst heb. Nu word ik ’s nachts wakker en grijp mis! Hij staat in de koelkast. Gek, word ik van dat w….f! Ze ruimt alles letterlijk alles achter mijn kont op, ONGEVRAAGD en ONGEWENST!

Maatje van mij

Het kan erger! Een maatje vertelde me deze week dat zijn vrouw de supermarkt ingaat met een boodschappenlijstje in een (in zijn ogen) onlogische volgorde. Ze rent heen en weer door de supermarkt en loopt soms zes keer door dezelfde gang. Wat blijkt?? Ze legt alles in een (voor haar) logische volgorde in het karretje! Zo komt het in een (voor haar) logische volgorde op de lopende band, en komt het in een (voor haar) logische volgorde in de boodschappentas. Lekker belangrijk!

Kritiek

Wee hij die kritiek durft te opperen! Nee, de logica van een vrouw is onnavolgbaar en logischer dan logisch. Wij (mannen) zijn dom en zien het nut van hun logica niet in! Mijn advies: “Uit geen of nooit kritiek!” Ze kunnen er niet tegen. Neem dit manco voor lief. Het is een aangeboren, in de genen vastgelegde, dwangneurose. Vrouwen zijn lekker maar hebben dat genetisch bepaald nadeel nu eenmaal. Take it (them) as a man!

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Professor weet recept voor perfecte relatie

Professor Geoff Beattie, verbonden aan de Universiteit van Manchester, legt in zijn boek ‘Get the edge’ haarfijn uit hoe je – dankzij psychologische trucjes – romantische en professionele relaties positief beïnvloedt.

Hoe zorg je ervoor dat je man spontaan het huis schoonmaakt?

‘Je hoeft niet oneindig lang te zeuren voordat je partner meehelpt in het huishouden. Het volstaat om een subtiele citrusgeur in huis te verspreiden. Het aroma zal je vriend aan schoonmaakproducten doen denken, waardoor hij ze zo snel mogelijk wil gebruiken. Nederlandse wetenschappers hebben dit ontdekt nadat ze studenten in twee groepjes verdeelden. De eerste groep moest in een ruimte verblijven waar een citrusgeur hing. De tweede groep werd naar een geurloze kamer gebracht. Na afloop bleek dat de jongens en meisjes uit de eerste groep sneller kruimels opruimden dan hun medestudenten.’

Hoe straal je intelligentie uit zonder te praten?

‘De Franse antropoloog Duchenne de Boulogne kwam erachter dat personen die oprecht lachen slim en aantrekkelijk worden bevonden. Als we iemand anders zien lachen, voelen we onszelf ook goed. Daardoor beoordelen we deze persoon een stuk positiever dan een man of vrouw met gefronste wenkbrauwen.’ Dit kun je dus ook in je relatie gebruiken, zowel privé als zakelijk.

Hoe weet je of je een goede relatie hebt?

‘Als je partner de woorden ‘jij’, ‘ik’ en ‘jouw’ frequent gebruikt terwijl hij jullie relatie beschrijft, wil hij zich emotioneel afschermen. Dat kan op een fundamenteel probleem wijzen. Gebruikt hij ‘we’, dan zit het perfect tussen jullie. Dat blijkt uit een onderzoek aan de universiteit van Pennsylvania.’

Lees het hele interview op www.hetnieuwsblad.be

Harry’s Blog: Stoere praat

’s Zondags ga ik kajakken, op zee, ongeacht weer, temperatuur, wind, et cetera. Stoere vent zul je zeggen. Maar deze week was ik niet top fit en had last van keel, stembanden en moest zelfs hoesten. Tsja, snipverkouden en eigenlijk wilde ik kajakken maar gezien mijn gesteldheid leek het me beter me rustig te houden. Wel zou ik naar het strand gaan, want mijn dochter Annelotte zou dan mooi met het dochtertje van een kajakster kunnen spelen.

De geur van strand

Eenmaal op het strand was ik eigenlijk wel direct verkocht. De zon, zee, zilte blauwe lucht, gezelligheid en ga zo maar door. Uiteraard besloot ik ff het water in te gaan. Er stonden geen golven, maar er was zon en het gezelschap was goed. Het valt overigens op dat naar mate de temperatuur hoger wordt, er ’s zondags meer gasten komen opdagen voor het kajakken, zo ook deze zondag. In de winter zie je ze niet, maar verhalen hebben ze wel!

Wijntje en bittergarnituur

We zaten al vroeg aan het wijntje met bitterbal vanwege de grote afwezigheid van golven. De stoere verhalen waren niet van de lucht. Zo is er een filmpje op Youtube van iemand die van een waterval af kajakt en z’n arm op drie plekken breekt. En collega-kajakker Rein had ooit in Zuid-Afrika naast een haai gekajakt om vervolgens toch maar niet meer het water op te gaan. Het betrof een redelijk grote, witte haai met grote muil, maar volgens de legende eten die alleen surfers. Dus daar komen wij kajakkers weer mooi mee weg! Stel je voor: je gaat om, head first…………..!

Mijn avontuur

Maar ook ik beleef zo mijn avonturen…. Mijn rechter grote teen heeft ooit bijna helemaal van de voet af gelegen. De arts moest een flink aantal hechtingen plaatsen en behoorlijke naaikunsten vertonen om mijn teen weer te laten functioneren zoals hij nu doet. Klinkt allemaal veel erger en spannender dan het was, want ik was pas een jaar of zeven toen het gebeurde, bovendien liep ik gewoon in een stuk glas. Zie je niks meer van en mijn teen doet het weer hartstikke goed.

Avontuur van Annelotje

Ook mijn dochtertje maakt avonturen mee! Zo kan ze ’s nachts niet slapen vanwege muggen, spinnen, tijgers, krokodillen en andere exoten in haar slaapkamertje. Wij ouders worden hierdoor vele nachten uit onze broodnodige slaap gehouden. Het klinkt allemaal minder erg dan het is. Dit debacle houdt nu al meer dan een half jaar stand. In eerste instantie had ik nog zoiets van: ach, tijdelijk, het gaat vanzelf over. Nu geloof ik daar steeds minder in. Ook dit weekend sliep ik belabberd, en dat terwijl ik maandag twee cursussen en een presentatie moest verzorgen.

Excuus

Tel bij het bovenstaande mijn verkoudheid op, en je begrijpt waarom ik een dag te laat ben met mijn blog. Eerst wilde ik een stoer excuus verzinnen, uit de duim zuigen, bij elkaar jokken. Maar ik streek over mijn hart en ik bedacht dat het zinloos is om hier stoer over te doen. Ik had gewoon mijn weekend niet en ben nu ik dit blog schrijf, eigenlijk bekaf. Toe aan slaap. Hij gaat op de mail, ze doen het er maar mee bij manOman, voor één keertje dan, en ik ga genieten van een welverdiende nacht slaap. Niet stoer, wel eerlijk.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Floris’ Blog: MILF, the sequence…

Het lijkt wel een never ending story, maar goed, daarover zometeen meer. Vorige week schreef ik al over Lena en haar moeder die ik leerde kennen tijdens de wintersport in Oostenrijk, en over de escapades daaruit voortvloeiend. Door pech met de auto van één van mijn reismaatjes, moesten wij een extra nacht in een hotel langs de Autobahn doorbrengen. Niks ernstigs, maar het duurde gewoon 12 uur voordat er een vervangende auto was van de leasemaatschappij. Het is daarom dat ik een dag later ben met mijn blog, en dat terwijl het verhaal gewoon verder gaat. Ik sta te popelen om erover te vertellen.

Sms-terreur

Lena en haar moeder vertrokken twee dagen eerder dan ik naar huis. Onderweg had Lena mij al regelmatig lieve berichtjes gestuurd. Het was duidelijk dat ze het zou waarderen wanneer ik eens bij haar langs zou komen en andersom. Eenmaal thuis begon haar moeder ook al te sms’en. De inhoud van haar sms’jes ging redelijk gelijk op met die van Lena. Deze inhoud zal ik niet letterlijk herhalen. Het komt er in grote lijnen op neer dat mij een warm onthaal te wachten staat, mocht ik hun kant opkomen. Nou mag je wel weten dat ik met Lena niks meer heb gedaan dan zoenen en aftasten. En dit terwijl haar moeder mij alle hoeken van hun appartement heeft laten zien. Weliswaar erg snel en vlug, maar toch, het blijft heel… ‘apart’! Lena was hiervan niet op de hoogte, althans, daar ging ik vanuit.

Ik en vreemdgaan

In sommige opzichten vind je mij na het lezen van mijn blogs wellicht een rare snijboon. Toch is vreemdgaan, hoe gek het ook mag klinken, helemaal niet mijn ding. Aangezien ik merkte dat bij Lena de liefde erg diep zat en ik ook wel baalde van wat er voor was gevallen met haar moeder, besloot ik haar te vertellen dat haar moeder mij had aangerand. Het gaat immers om gevoelens… Maar hoe kon ik zo naïef zijn? Wanneer ik had geweten wat ik nu weet dan….. ach, achteraf geklets.

Moed bij elkaar geschraapt

Eergisteren sprak ik Lena door de telefoon en na lange twijfel van mijn kant waagde ik het erop. Ik vertelde haar in hoofdlijnen, zonder details, wat was voorgevallen met haar moeder. Wat bleek? Het mormel had met haar moeder onderweg naar huis allang in geuren en kleuren details uitgewisseld over mij. Van het begin af aan had ze geweten wat er was gebeurd! Sterker nog, ze was opzettelijk iets langer weggebleven, op de bewuste verkrachtingsmorgen, zodat moeders alle tijd had! Het was vooraf geregeld! Kijk, met dat soort regelingen heb ik weinig moeite, bovendien, wie ben ik om hier iets tegenin te brengen zolang beide dames van elkaar weten dat……. Meteen kwam in mij op waarover ik een aantal weken terug in mijn blog schreef; de wens van iedere man! Lena zou het bespreekbaar gaan maken met moeders…

Oeps

Gisteren werd ik gebeld met het nummer van moeders, dus nam ik op met een Duits koosnaampje dat niks te raden overliet over wat ik graag zou willen uitspoken met haar. Andere kant van de lijn: EEN MANNENSTEM! “Mannenstem!”: dacht ik nog, dat moet een vergissing zijn. Dus ik kijk nog eens naar het telefoonnummer. Nee, geen vergissing, het nummer van moeders. De man begint een prachtige Duitse scheldkanonnade en na twee zinnen begreep ik wie ik aan de lijn had: Vaders, oeps!

Deugniet in duigen

Mij werd vriendelijk doch dringend verzocht geen contact meer met moeders op te nemen. De tweede keer in korte tijd viel mijn plannetje in duigen. Hoe hij erachter was gekomen, weet ik nog steeds niet. Wel denk ik dat hij niets van Lena weet. Zal ik het doen? Pfffff!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

 

 

Harry’s Blog: Daar word ik zo blij van

Ik kan van kleine dingen blij worden, ook van grote, maar dus vooral
van de kleine, leuke verrassinkjes in het leven. Daar dacht ik ineens
aan toen ik deze week weer eens de Limburgs sprekende neger voorbij
hoorde komen op tv, vragend aan z’n vrouw naast hem in bed: “waar denk
je aan schat?” Geweldige commercial toch! En dan zegt die kale iedere
keer dat hij er helemaal blij van wordt.

Waarvan dan?

Kleine dingen als opkomende krokusjes,
toiletbezoek na hoge nood, lekker vals meezingen in de auto met muziek
waarvan ik de tekst niet ken, een goede grap, met liefde, passie en
overgave bereid eten opeten, goede wijn, bruinkleurige port, behulpzaam
zijn voor een ander, zwemmen met mijn dochtertje Annelotte, de glimlach
van een mooie vrouw, vrouwen in rokjes ’s zomers, pannenkoeken bakken
voor Annelotte, haar vriendinnetjes en vriendjes, mijn werk, mijn bed,
een windje laten of een scheet, zonneschijn, kokkerellen, saunabezoekje,
een boek dat je niet wil neerleggen voordat het uit is, sneeuw, een
film met een verhaal in plaats van special effects, kajakken in de
branding, het wijntje achteraf, stromend water in de bergen, goed
gezelschap, slap ouwehoeren maar ook dieper gaande gesprekken,
vriendschap, et cetera.

Waarvan niet?

Maar het leven bestaat niet uit alleen leuke,
lieve, aardige, fijne, mooie, goede, geweldige, lekkere, warme,
smaakvolle, blije momenten, helaas! Zo word ik níet blij van ruzie,
hardrijders in de bebouwde kom, asociaal gedrag, vet eten, onrecht,
regenachtig weer, zwijmelfilms, leugens, blauwe enveloppen, andermans
windjes en scheten, teveel wijn, boekhouding doen, inhoudsloze muziek
zonder melodie, lijflucht, (ver)oordelen (van) over mensen,
oppervlakkige Amerikanen, pindakaas, parkeerboetes, onbehulpzame mensen,
egoïsten, mayonaise, een doorgezakt bed, Alfa Romeo rijders (oordeel)
en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Tsunami

Het kan werkelijk niemand zijn ontgaan dat in Japan iets vreselijks
is gebeurd deze week. Het ene heftige beeld volgde het andere in razend
tempo op. Ik heb de tv na het zoveelste filmpje uitgezet. Niet omdat ik
de realiteit niet onder ogen wilde zien, niet omdat ik er niet blij van
werd, maar gewoon omdat het ene filmpje misselijkmakender was dan het
andere. Ieder uur stijgt het dodental. Je zal er maar wonen. Van het ene
op het andere moment ben je alles en iedereen kwijt, als je het
tenminste kunt navertellen. Ik zou er niet blij van worden.
Er was gelukkig ook goed nieuws want er werden drie Nederlandse militairen vrij gelaten uit Libië, via Egypte.

Drukte om niets

Wanneer ik zo kijk naar Libië, Egypte, Japan
en andere landen waar problemen zijn, dan heb ik enige moeite me te
verplaatsen in de mensen daar. Ze spreken geen Nederlands, hebben een
andere nationaliteit, een ander geloof, een andere cultuur, een andere
kleur. En de dingen die zij meemaken, staan in schril contrast met de dingen waar wij ‘niet blij’ van worden. Als ik daar bewust bij
stilsta, schaam ik me soms dat ik me druk maak om die futiliteiten. Ook schaam ik me soms voor Nederlanders die
weigeren de broekriem aan te halen (bezuinigen), want oh, oh, oh, wat
hebben wij het toch slecht. Iedereen weet dat het financieel minder moet,
maar niemand is bereid zelf in te leveren.

Mijn Utopia

Goed beschouwd hebben wij Nederlanders dus
eigenlijk voldoende redenen om blij te zijn. We houden ook voldoende
blijdschap over om deze met anderen te delen. Mooie gedachte: blijdschap
delen. Als dat zou lukken….. ‘Schat, waar denk je aan?’ ‘Iets
lekkers, en ik word er helemaal blij van.’

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Woorden van liefde en troost

css.php