Het poezenvrouwtje

Zelf heb ik het altijd een mysterieus fenomeen gevonden: de liefde van vrouwen voor katten. Een vriendin van mij was zo aan haar kat gehecht dat er van een ware liefdesrelatie sprake was. Toen daar een man op het toneel verscheen die allergisch was voor de drie kattenbeesten en de poezen het veld moesten ruimen, zijn er dan ook heel wat hete tranen geplengd. Mannen zie ik zelden zo poezelig doen, behalve Midas Dekkers dan. Zelf ben ik meer een hondenmens. Ook ik ben allergisch voor katten en dat weten ze instinctief, dus word ik altijd bedolven onder de attenties van de poezelige viervoeters…

Kat kiest vrouw

Naar nu blijkt, komt de liefde niet van één kant, dat wil zeggen: katten gaan over het algemeen zelf ook een intensievere relatie aan met vrouwen dan met mannen. Dat hebben Oostenrijkse wetenschappers vastgesteld. Katten hechten zich niet alleen aan mensen om voedsel te bemachtigen. Ze gaan daadwerkelijk een sociale band met ze aan. Vooral met vrouwen onderhouden de dieren vaak een intensieve relatie. Onderzoekers van de Universiteit van Wenen schrijven in het wetenschappelijk tijdschrift Behavioural Processes: “Katten benaderen vrouwelijke eigenaren vaker en nemen bij een vrouw vaker initiatief voor het contact door bijvoorbeeld op haar schoot te springen.”

Vriendschappelijke band

De wetenschappers ontdekten dit patroon door het gedrag van 41 katten en hun baasjes op video vast te leggen en vervolgens elke actie van het dier te analyseren. Ook werden persoonlijkheid van de dieren en hun eigenaren getest. Uit het onderzoek bleek dat vrouwen over het algemeen meer interactie zoeken met hun katten. De dieren beantwoorden dat gedrag door ook meer initiatief te nemen voor contact. Het geslacht van de kat heeft geen invloed op de intensiteit van de relatie tussen mens en dier.

Net mensen

Een kat is zelfs in staat om vriendelijk gedrag te onthouden en te belonen. Als de eigenaar van het dier ingaat op de wens van de kat voor interactie, zal het dier later ook vaker ingaan op pogingen van het baasje om contact te zoeken. Lees verder op nu.nl

Harry’s Blog: Ik ga op reis en neem mee

Afgelopen week bracht ik voor mijn werk vier nachten in hotels door. Van Groningen tot Sint Martins-Latem (België). Ik heb altijd een sporttas bij me met daarin: een toilettas, vier onderbroeken, T-shirts en een polo. Verder heb ik twee overhemden bij me. Die kun je immers twee keer dragen mits je iedere dag een schoon T-shirt aantrekt. Kortom, travelling light!

Inchecken

Bij het inchecken in het eerste hotel stond een stel voor mij met voldoende koffers voor twee weken. Mijn interesse was meteen gewekt, want het betrof hier niet direct het meest sfeervolle vakantiehotel. De man stond te zuchten, een beetje met zijn ziel onder z´n arm. Uit het gesprek dat de dame hooghartig met de receptioniste voerde, maakte ik op dat zij slechts één nacht zouden blijven. Misschien had dit stel de gehele inhoud van hun SM-kamertje ingepakt. Ik weet het niet, maar vijf grote en twee middelgrote koffers voor één nacht, wow!

Hotel Nazareth

In het tweede hotel, in België, kwam een bus aan met sportmeisjes. Zo’n bus stopt voor één nacht om de volgende dag de reis te vervolgen. Geen der dames had minder dan twee grote tassen en/of koffers bij zich, heus waar. Wat slepen vrouwen allemaal mee voor een nacht!?

Crocusvakantie

Mijn dochtertje gaat van zondag t/m donderdag uit logeren bij de opa’s en oma’s. Ook zij is een vrouw, dus houd je hart maar vast. Wat gaat de auto in? De fiets hoorde ik deze week al zeggen, inclusief fietstassen, zitje voor pop, kleding voor pop, drie setjes kleding per dag voor mijn dochtertje, inclusief trouw- en prinsessenjurkjes (ze houdt van verkleden), drie haarbanden, reservepop, muis, ijsbeer, olifant, dekbedje met kussentjes, toiletspulletjes inclusief Labello en nagellak, vijf paar schoenen, badpakje, bikini, potloden, stiften, 10 kleuren papier, lijm, glitters, schaartje, wintersportpakje, twee jassen, twee paar handschoenen, twee mutsen, twee puzzels, veel spelletjes, vier leesboekjes en zo kan ik nog best even doorgaan.

Vertrekken

Eigenlijk kan ik hierom best lachen. De keren dat ik een weekendje, weekje, of langer wegging, was ik altijd snel klaar met het pakken van mijn spullen. Ik heb niet veel nodig. Vervolgens sta ik dan een hele tijd in de startblokken te wachten op haar, en dat is bij iedere vriendin hetzelfde geweest. We hadden al uren weg kunnen zijn als het aan mij lag.

Eerlijk is eerlijk

Nu moet ik bekennen dat ik wel altijd degene ben die iets vergeet. De ene keer de handdoek, de andere keer mijn zwembroek. Soms vergeet ik mijn handschoenen (wintersport) en ook vergeet ik wel eens mijn T-shirts. Allemaal zaken die ik extra kan aanschaffen. En dat doe ik dan ook trouw. Eerlijk waar: deze week had ik twee onderbroeken te weinig mee en dus schafte ik ze extra aan. Net zo makkelijk, nietwaar!

Moraal

Dus blijf ik lekker eigenwijs doen, in de wetenschap dat ik soms iets extra’s mag aanschaffen. Zolang ik er zelf geen probleem mee heb, is dat prima toch! Ooit had ik een vriendin die zich er mateloos aan stoorde. Zij was zo’n dame die voor één nacht inderdaad vijf koffers meenam. ‘Zonde van het geld’ vond ze het als ik weer eens naar de winkel snelde om het vergetene aan te schaffen. En daarin moet ik haar dan uiteindelijk gelijk geven: wie licht reist, maakt ook zijn portemonnee een stuk lichter!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Floris’ Blog: Platte tieten…

“Moet het nou weer zo plat en banaal?” Dat moet haast bij iedere lezer direct opkomen bij het lezen van de titel van dit blog. Of wellicht doet het u denken aan de schreeuwende koppen in de wakkere krant van Nederland. Als mijn kopje en bijbehorende foto het effect hebben van De Telegraaf sta ik te juichen, want dat zou betekenen dat ik een boel lezers trek. Het komt eigenlijk door iets wat vorige week gebeurde. In het weekend om precies te zijn.

Vrijgezellen

Wij vierden een vrijgezellenweekend in de Ardennen. Met acht studiegenootjes hadden wij dit verrassingsweekend georganiseerd. Nabij Malmedy, een prachtig gerestaureerde boerderij als onderkomen van vrijdag t/m zondag. Wij hadden grootse plannen; MTB’s, bier hikken, kampvuurtje, flauwe grappen met de domoor uithalen, het bekende.

Natuurfilm

Na een vermoeiende rit met Katja als gids, arriveerden wij in ons stulpje. Bier hadden wij onderweg in een biersuper gekocht. Stel je voor: met de auto naar binnen en de kratten inladen die je nodig hebt, geen geintje. De eerste avond brachten wij thuis door met zoutjes, bier, kaas, knakworst en een natuurfilm om de worsten stijf te houden. Na teveel bier benoemden wij het mooiste van de vrouw, haar borsten! Om vervolgens te kijken welke synoniemen er bestaan voor deze edele vrouwendelen.

De mooiste

Ik houd het kort, dus hier volgen slechts enkele benamingen: Jopen, uiers, stuiters, kamelen, bobo’s, memmen, mamba’s, jetsers, zoete bommen, erwtjes (klein), deukjes (geen), lik- en zuigsnoep, het Walhalla, appeltjes voor de dorst, Harries (als ze van Georgina zijn), weekdieren, titten, loeiers, stootkussens, airbags, bossie hout, mooie ogen, etc.. Zoveel synoniemen, en naar mate de avond verstreek en de kistjes bier leger werden raakte ik het spoor bijster.

Zonnetjes

Wat het weer betreft, troffen wij het de volgende dag. Na circa een half uur op de MTB, besloten wij neer te strijken op een Belgisch terras. In het zonnetje genoten wij van de pintjes, serveerstertjes en een Leids damesclubje dat ook op het terras neerstreek. Met mooi weer lijkt het of vrouwen knapper, mooier, voller en strakker worden.

Meisjes van plezier

Uit piëteit met de domoor noem ik in dit blog geen namen behalve de mijne, want met de dames, iets jonger dan wij, klikte het en er werd besloten ’s avonds gezamenlijk te eten in een nabijgelegen etablissement. Na een gezellig etentje belandden wij in de blokhut van de dames voor één laatste afzakkertje. Wij spraken wederom over borsten, en hoewel ze allemaal verschillen, zijn ze alle prachtig. En wij leefden nog lang en gelukkig.

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Woorden van liefde en troost

css.php