Blog: Niet leuker, wel makkelijker

Net als veel vrouwen ben ik een alfa. Dat betekent dat ik bij het zien van cijfers accuut in een stuip schiet. Niet zo handig als zelfstandig ondernemer, ik weet het. Gelukkig hebben ze voor dit fenomeen boekhouders uitgevonden, die alles voor mij en mijn mede-angsthazen keurig in orde brengen.Toch moet je – ook wanneer je een zeer behulpzame boekhouder hebt – zelf nog een aantal dingen ‘administreren’. Bonnetjes bijhouden per kostensoort, uitdraaien maken van je bankmutaties, en elk jaar weer alle jaaroverzichten bij elkaar zoeken en inscannen….

Privé

Voor de zakelijke administratie is dit nog te doen. Maar ik heb ook nog een privé-administratie (voor wat het waard is). Het bij elkaar sprokkelen van alle jaaropgaven van woekerpolissen, verschillende bankrekeningen (want sinds het Icesave debacle spreiden we onze gelden), de WOZ-waarde en giften aan allerhande goede doelen, bezorgt me bij voorbaat al zoveel stress dat ik er groen en geel van zie.

Blauwe ziekte

Bij de Belastingdienst hebben ze ontdekt dat meer mensen met deze blauwe ziekte kampen. Dit jaar zijn ze op het lumineuze idee gekomen om de aangifte alvast voor je in te vullen. Hulde! Het wordt er allemaal niet leuker op – want betalen moet je toch – maar wel makkelijker. En dat is voor de drukbezette, cijferblinde vrouw als ik een groot gemak.

Digitale aangifte

Hoe werkt het precies? Op www.belastingdienst.nl/aangifte kun je het online aangifteprogramma downloaden en vind je invultips, uitleg bij de aangifte en veelgestelde vragen. Je hebt dan de keuze om de Belastingdienst al van te voren jouw gegevens in te laten vullen, zoals je loon, uitkering of de WOZ-waarde van je eigen woning. Wanneer je hiervoor kiest zijn er meerdere voordelen: veel minder uitzoekwerk en bovendien een kleinere kans op fouten, ook omdat het programma automatisch al de berekeningen doet. Het zou je dus zomaar geld kunnen opleveren!

Toch leuker!

Je ziet na het invullen direct hoeveel je moet betalen of terugkrijgt. Voor de echte no-no’s geeft het aangifteprogramma ook nog uitleg over de inkomsten en aftrekposten die je moet invullen. Als je vóór 1 april aangifte hebt gedaan, krijg je vóór 1 juli bericht van de Belastingdienst. Kun je net voor de zomer nog wat met je teruggave doen! Kijk en dat is niet alleen makkelijker, maar ook nog eens leuk!

Dit is een gesponsorde bijdrage.

Floris’ Blog: To MILF or not to MILF, that’s…

Vandaag schrijf ik mijn blog vanaf mijn wintersportadres, en dat terwijl ik twijfelde of ik deze week überhaupt iets zou schrijven. Hier in Oostenrijk heb ik een gezellige dame (28) ontmoet en dat is mijn aanleiding om toch te schrijven. Ze heet Lena en komt uit een klein dorpje in Zuid-Duitsland tegen de Tsjechische grens.

Heeft u misschien een zonnebril (vuurtje) voor mij?

Lena stapte maandagochtend bij mij in de lift, alleen en op weg naar boven. Ook ik was alleen want mijn maatjes lagen nog op één oor. Je mag raden waarom. De tocht omhoog duurt ongeveer tien minuten en we waren halverwege toen Lena erachter kwam dat ze haar zonnebril vergeten was. Ze zou terug moeten en wij raakten in gesprek. Aangezien Lena op mij betrouwbaar overkwam, bood ik haar mijn sneeuwbril aan. Zelf heb ik nog een gewone zonnebril en het bleek dat ze twee appartementen bij mij vandaan zit dus, ach. Dit gebaar waardeerde Lena zo enorm dat er een heel mooie lieve glimlach op haar gezicht kwam. Vlak daarvoor was het mij nog niet opgevallen hoe mooi ze eigenlijk is.

Duits en Nederlanders

Mijn Duits is iets beter dan dat van de gemiddelde Nederlander, en veel beter dan dat van Louis van Gaal. Louis moet opstappen omdat zijn clubje niet best heeft gepresteerd. Lena haalde zijn Duitse spraakvaardigheid aan, met direct er achteraan het compliment dat de meeste Nederlanders zo goed Duits spreken. Wel had ze een totaal ander beeld van Nederlanders dan de ervaring die ze nu met mij had. Het kwam erop neer dat ik zo attent, aardig en zo anders dan verwacht was. Ik geef eerlijk toe, dat na haar oprechte glimlach, ik ook wel erg mijn best deed om in een goed straatje bij haar te komen. Boven stelde ze voor de ochtend samen te gaan skiën. ’s Middags zou haar moeder naar boven komen en die kon dan mooi haar zonnebril meenemen.

Mooie (schoon)moeder

We hadden veel lol ’s morgens en na een valpartijtje (ik duwde haar opzettelijk om) lagen we al snel te zoenen in de sneeuw. Toen haar moeder ’s middags boven kwam, besloten we gezamenlijk te lunchen. En wàt een goed geconserveerde vrouw is Lena’s moeder (46) zeg, wow! Je moet natuurlijk altijd even kijken hoe de moeder eruit ziet. Mocht je samen ooit oud willen worden, nietwaar? Ze kwam helemaal niet als het prototype schoonmoeder op mij over en het klikte ook met haar. Uiteraard complimenteerde ik deze MILF met haar uitstraling en zij flirtte terug.

Als de kat van huis is…..

Lena’s ouders hebben een druk bezocht restaurant en haar vader geeft niets om wintersport, dus bleef hij thuis om de zaak draaiende te houden. Ondertussen kreeg ik de indruk dat moeders meer in de ski-instructeurs was geïnteresseerd dan in het skiën. Ze zette de bloemetjes aardig buiten.

Bij aankoop van een dochter, krijg je…..

Vanmorgen was Lena naar het dorp om brood te halen. We zouden samen ontbijten. Moeders deed open in haar badjas. Haar welgevormde rondingen kon je niet bepaald missen. Voordat ik het wist zoende ze me op mijn mond en haar badjas viel open. Eigenlijk heb ik me niet verzet toen ze me aanrandde. Ik stond perplex, en dat terwijl ik heus wel iets gewend ben. Lena weet nergens van en we hebben wel de hele dag geskied met z’n drieën. Eerlijk gezegd zou ik niet weten wie ik zou kiezen wanneer ze me voor het blok zouden zetten…

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

 

 

Blog: Krachtmeting tussen man en vrouw

 

‘Een sterke man’. Raar toch, dat je daar heel andere associaties bij hebt dan bij ‘een sterke vrouw’. Een sterke man, dat is spieren, torso, een krachtige kin. Een sterke man is armpje drukken met Tarzan. Een sterke man is waar vrouwen op vallen.
Een sterke vrouw is iemand die emotioneel haar mannetje staat. Een vrouw die door het leven is getekend maar desondanks niet opgeeft. Een sterke vrouw dopt ook alleen haar boontjes wel. Mijn theorie is: een sterke vrouw is waar mannen bang voor zijn.

Sterke vrouwen en zwakke mannen

Wat ben ik de term ‘sterke vrouw’ soms toch beu. Vatte ik het vroeger nog op als een compliment wanneer de man waar ik verliefd op was me toefluisterde ‘wat ben je toch een sterke vrouw’, nu loop ik er hard gillend voor weg. Want hoewel ik ook wel weet dat ik een sterke vrouw ben – ik ben namelijk ook een intelligente vrouw – is het me te vaak gebeurd dat een man zich aan mij op wilde trekken.  Natuurlijk moet je er voor elkaar zijn – het is niet voor niets in voor- en tegenspoed – maar het moment dat ik merkte dat ik als een soort coach, psychiater of ‘goede vriendin’ werd gebruikt, dacht ik: ‘Was ik maar niet zo sterk.’

De klap

Want ook een sterke vrouw wil wel eens zwak zijn. We zijn mensen van vleesch en bloed. Een knuffel, een beetje interesse en begrip, eigenlijk gewoon wat een man ook van óns vraagt, dat is wat we soms zo missen.
Een vriendin van mij wordt ook altijd gezien als de sterke vrouw. Ze begrijpt haar vriendjes altijd zo goed. Ze zeurt niet, ze heeft haar eigen werkzaamheden en zelfs haar eigen hobby’s. Ze klaagt niet, wanneer hij nog even moet uithuilen vanwege zijn vorige vriendin, of wanneer die ene klant die grote order toch weer niet geplaatst heeft. Ze kookt, wast, strijkt en bemint en denkt ‘volgende keer neem ik gewoon een hond.’
Want wat gebeurt er elke keer als zij zich aan hem heeft gehecht? Zodra hij weer op de been is? Hij bedankt haar vriendelijk voor de bewezen diensten, maar zegt dat hij toch eerst nog wat meer van de wereld wil zien. Zijn vleugels uitslaan. Andere vrouwen ontmoeten… ‘Maar ik zou met jou wel heel graag vrienden blijven…’

Krachtig loslaten

De sterke vrouw zucht weer eens een keer en denkt ‘Dat is dus mijn kracht, mensen verder helpen.’ Tja, en dat is natuurlijk ook wel weer mooi. We maken allemaal een reis, en onze partners lopen gewoon voor korte of langere tijd een eindje met ons op. Maar dan scheiden de wegen en vervolgt ieder zijn reis in zijn eigen richting. Arm in arm lopen helpt niet; je moet elkaar loslaten. Het is je lot. En het is goed.
Maar wat zou ik graag een keer een niet zo sterke vrouw zijn. Een keer niet de wijste zijn. Want een sterke vrouw is een gevoelige vrouw, ze heeft alleen de uitstraling van een bikkel. En wat die bikkel wil? Gewoon een keer armpje drukken met een sterke man en dan verliezen. Tot het onvermijdelijke moment, natuurlijk, dat die Tarzan haar in zijn armen neemt, knuffelt en zegt:  ‘Me Jane, you Tarzan!’

Deze blog is gesponsord door Spirit4u.nl

Harry’s Blog: Denkend aan vroeger…

Wie doet het niet, denken aan hoe alles vroeger was, en dat nu alles zo is veranderd? Konden we de tijd maar terugdraaien, alles herbeleven, of beter, gewoon overdoen met de kennis van nu en de leeftijd van toen! Kortom, fouten van vroeger zouden wij niet meer maken. Te mooi om waar te zijn Toch denk ik dat menigeen aan die tijd van toen terugdenkt met een grote smile op het gezicht.

Zwemmen

Vroeger ging ik altijd op zaterdag zwemmen met een vriendje. Zwemmen was geweldig! Je kon ongegeneerd naar de rondingen van meisjes kijken. Als je geluk had kon je met een stel meisjes stoeien en tijdens het stoeien “per ongeluk” en “ongemerkt” lichaamsdelen aanraken waar je anders vanaf moest blijven…
Het eerste vriendinnetje dat ik echt zoende leerde ik in het zwembad kennen en uiteraard was ik tot over mijn oren verliefd op haar. Ik was 15 jaar oud. Maar zij maakte het uit, au! Na haar volgden uiteraard meer meisjes. Soms was ik het, soms was zij het die de relatie stopte. Een mooie tijd, veel gebroken harten, vaak mijn hart, mooie herinneringen.

Weer zwemmen

Vroeger ging ik iedere zaterdag, maar het was inmiddels zeker tien jaar geleden dat ik voor het laatst in een zwembad zwom. Uiteraard zwem ik – stoere man die ik ben – wel in meren, rivieren en vooral op zee. Mijn dochtertje van vijf heeft alweer een tijdje zwemles en afgelopen zaterdag besloot ik eens met haar te gaan zwemmen. Ze is dol op het zwembad en nog meer van onder water zwemmen. Wat je niet van mij weet, is dat ook ik eigenlijk altijd onder water verblijf in een zwembad. Heerlijk. Dat heeft ze dus van mij. Annelotte genoot met volle teugen. Gelukkig blijft ze al goed drijven en komt ze goed vooruit zonder drijvertjes et cetera.

Herhaling

In eerste instantie viel het mij niet op maar het zwembad was voor de helft gevuld met tieners. Tieners, zoals ik er zelf ook één was, ooit! Hun gedrag was niet slechter, beter of anders. Sterker nog, zij gedroegen zich zoals ik mezelf indertijd gedroeg. Stoeiend met de meisjes. Door mijn ervaringen uit het verleden viel het me wel op, en dat was het enige verschil, dat de meisjes wel degelijk doorhadden wanneer een jongen tijdens het stoeien “per ongeluk”…

Goede raad

Ach, wat was ik naïef, toen ik 15 was. Het kwam heel eventjes in me op om die gastjes van enkele ongevraagde, handige versiertips te voorzien, Maar ik bedacht me. Immers, luisterde ik ooit naar het advies van veel te oude knarren, toen ik hun leeftijd had? Natuurlijk niet! Daar zat ik toch niet op te wachten? Nee, de hormonen gierden toen door de lucht en mijn lijf. Door schade, schande, vallen, opstaan, neus stoten, et cetera ben ik geworden wie ik ben. Dus nu hield ik mijn goede raad voor me. Laat ze hun neus maar stoten, laat ze maar leren, laat ze eens verdrietig of gelukkig zijn, toch! Met de kennis en inzichten van nu zou ik best weer 15 willen zijn. Maar ja, wie wil dat niet?

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com

 

Floris’ Blog: De droom van elke man

Afgelopen zondag zat ik gemoedelijk met een leuke vriendin een biertje te drinken. Je weet wel, zo’n vriendin waarmee je je hele ziel en zaligheid deelt. Wij kennen elkaar al zo lang dat we soms gekscherend opmerken dat het wel weer lang genoeg is geweest. Nou dacht ik na 25 jaar alles van Roos te weten en wat bleek!? Ze droeg al jarenlang een diep gekoesterd verlangen en geheim met zich mee. Regelmatig fantaseert zij over seks met een vrouw en man. Dit geheim deelde ze met mij. De droom van iedere man……..

Hetero Guus

Twee jaar terug begon Roos erover tegen haar man Guus. In tegenstelling tot mijn droom wees hij het idee direct af. De gedachte van twee vrouwen samen stond hem niet aan. Ik heb dat, evenals de meeste mannen, alleen bij de gedachte aan seks met een extra man. Roos bleef echter fantaseren en kreeg inmiddels, zonder medeweten van Guus, een relatie met een leuke jongere vrouw, tevens met vaste relatie. De twee leerden elkaar gewoon via een borrel van het werk kennen. Roos is overigens een prachtige vrouw om te zien en zoals het heel vaak gaat, was er direct sprake van wederzijdse aantrekkingskracht.

Indrinken

Roos en ik zaten zo een beetje te babbelen en ze dronk stevig door. Ikzelf ben een matige drinker en doe rustig aan met mijn biertjes. Eigenlijk was Roos al de hele tijd gespannen ondanks de relaxte wijze waarop wij het seksuele onderwerp bespraken. Onze gesprekken zijn al 25 jaar open, direct en ontspannen dus was er iets mis met Roos. Ze bestelde nog een rondje en liep inmiddels vier biertjes op mij voor. Moed indrinken!?

Broodje aap uit de mouw

Met haar vriendin Aafke had Roos besproken dat het er een keer van moest komen, een trio met een man erbij. De vriend van Aafke vonden ze beiden niet geschikt dus werd besloten een ander te zoeken. Aafke en Roos zochten beiden maar waren nog niet de ideale man voor hun plannetje tegengekomen. Roos had Aafke wel eens over mij verteld en nu ze voldoende (teveel) had gedronken durfde ze met haar plan op de proppen te komen. Je raadt het al; ik was het doelwit. Het kwam er met een gebogen hoofd, blik omlaag en twijfelend uit. Roos kent mij al zoveel jaar, vandaar dat ze me uiteindelijk na veel bier toch durfde te vragen een keer een broodje, of beschuitje, met hen te komen nuttigen.

Droom in duigen

In eerste instantie sprong ik als vrijgezel (figuurlijk) een gat in de lucht. Mijn beste droom zou uitkomen met Roos, een heerlijke vrouw dus… ach, waarom niet? Toch stond ik al snel met beide voeten op aarde. Ineens realiseerde ik me dat seks ten koste van onze goede solide vriendschappelijke relatie kon gaan. Laat Roos nou net één van die weinige vrouwen zijn waarmee ik, zoals mannen onder elkaar, een biertje kan drinken. Een vrouw met ballen, met pit, waarmee ik gezellig zonder overbodig gezeur kan ouwehoeren. Ze ziet er nog goed uit ook! Dus besloot ik met verschrikkelijke pijn in mijn hart het aanbod af te wijzen, shit!! Zo’n aanbod sla je niet af! Zoiets overkomt mij vast geen tweede keer! De droom van iedere man, ook mijn droom, hij viel voor mijn ogen in duigen! Zijn er nog liefhebbers?

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Woorden van liefde en troost

css.php