Flirten wanneer je een relatie hebt, kan dat? Bo denkt van wel. Want flirten geeft je energie en streelt de ego en heeft, mits juist gedoseerd, niets te maken met vreemdgaan. Maar wat vindt Marc? 

Hai Marc,
Ik stond daar dus, zes uur, je zou denken spitsuur, maar het was dus helemaal niet druk. Kennelijk was ik een van de weinige die het huishouden weer op het laatst moest regelen en zat de rest allang gezellig aan tafel. Wij nog niet. Nee, moeders moest weer van alles, behalve kinderen voeden. Pannenkoeken dan maar. Die zijn lekker snel klaar. ‘Jongens, nog even geduld, ik ren NU naar de super, het eten staat over 20 minuten op tafel.’ Het werd toch iets later. 

 Leuke man en te veel keus

Heb jij enig idee hoeveel keus er is in pannenkoekenmix? En dat trek ik dus niet. Ik ben moe van een dag werken, ik heb kinderen die iets willen eten. En wel vóór dat ONM begint. En daarna wil ik de DWDD zien. Het is van redelijk belang dat een en ander gefixt is rond de klok van zeven. Ik stond daar dus, zes uur, voor twee meter schap pannenkoekenmix. Oma’s mix met een vleugje kaneel, snelle mix waar alleen water bij hoeft. Inderdaad, snel, maar dan zit er dus ei- en melkpoeder in. Lijkt me niets. Wat is er nog meer? Er is de originele mix, de 200-granen mix, de bio-mix en de leuke man-mix. Pardon? Leuke man? Verrek, er stond een leuke man. ‘Er is gewoon te veel keus’, zeg ik, doelend op de mixen, niet op het aanbod mannen. De leuke man lachte. ‘Voor alle smaken iets’, grapte de man. 

 Voorjaar, tijd om te flirten    

Vervolgens zag ik de leuke man bij de melk waar hij me vriendelijk toeknikte. Daarna nog een bijna botsing in het gangpad richting zoetwaren – ik moest nog stroop- waarbij hij hardop lachte en toen ik achterom keek bij de kassa stond er maar één klant tussen hem en mij. Deed hij het er nu om of niet? Zo ja, dan was het een behoorlijk staaltje flirten. En opeens was ik niet moe meer. Ik wandelde rustig naar huis. Had ik nu een glimlach op mijn gezicht?  Het viel me op dat de lucht geurde naar voorjaar. Tot zeven uur dan. Toen rook het naar pannenkoeken….

Groet Bo 

Hai Bo,
Lekker gevoel geeft dat hè, als iemand met je flirt? Ik kan er ook zo van genieten. Zomaar, op een onverwacht moment is er een ontmoeting met een leuke dame die wat lentekriebels bij me losmaakt. Steelse blikken van haar die vaker mijn ogen treffen dan anders en dieper binnendringen. Haar mondhoeken krullen omhoog en toveren een verleidelijke glimlach op haar gezicht. Ze draait zich gracieus om en werpt daarna een blik over haar schouder en haar ogen lijken te vragen: “Volg je me?” Nou, mijn ogen in ieder geval wel!

Boost van flirten

Er gebeurt ineens van alles in mijn hoofd en lijf en ik ben helemaal vergeten waar ik mee bezig was. Mijn gedachten lijken vreemd te gaan. Mijn jongere ego, die maar niet ouder lijkt te worden, doet mij weer denken aan mijn jeugdjaren. Toen was dit meestal een onschuldig seksueel getint spelletje. Meestal bleef het bij dit spelletje, maar soms… gingen we pannenkoeken bakken!
Tja Bo, wat is authentieke aandacht toch ongelooflijk krachtig hè? Het pept je lichaam op met een boost energie, je gaat rechterop lopen, zodat bij de vrouw de borsten wat beter uitkomen en bij de man zijn torso aantrekkelijker oogt, en ook de uitdrukking op je gezicht fleurt helemaal op. Alsof je een bloemetje bent die pokon krijgt.

Miljoenen andere mannen

Kijk Bo, die leuke pannenkoekenmix-man had misschien gewoon zin in een leuk en spontaan onschuldig spelletje. Hij koos daarvoor wel een strategische plek. Dat is bij de magnetronmaaltijden voor alleenstaande vrouwen of bij de pannenkoekenmixen voor de vrouwen met kinderen, die misschien wat in de gezinssleur zijn ingedut. En dan moet die vrouw een keuze maken…
En het hele leven bestaat uit keuzes, Bo. Niet alleen bij de pannenkoekenmixen. We willen zo veel, we hebben te weinig tijd en er zijn te veel keuzes. Ooit heb jij ook voor die vent gekozen die nu regelmatig rond dwarrelt in hetzelfde huis waar jij woont. En dat terwijl er alleen al in ons eigen landje miljoenen andere mannen rondlopen!

Vreemdgaan met eigen man

Toen je hem ontmoette, gebeurde er iets waardoor jij een keuze maakte, vanuit je hart: “Hem wil ik als levenspartner!” De smaak die jij toen proefde, daar raakte je aan verslaafd.
Maar iedereen weet, dat als je lange tijd dezelfde smaak pannenkoek eet, dan gaat dat vervelen. Dat snappen de marketeers ook en dus verzinnen ze steeds nieuwe smaken, om ons te blijven prikkelen. Gelukkig zijn er geen marketeers die jou steeds verrassen met nieuwe mannen. Jij zorgt zelf voor de marketing van je eigen man. Beschouw hem als een gewone pannenkoek en ga lekker vreemd. Versier hem met allerlei ‘toppings’, dan blijf je smullen van je eigen pannenkoekenman!

Hartelijke knipoog,
Marc

Marc Faber over Marc Faber
“Sinds 1965 kan ik de wereld en haar bewoners met mijn eigen zintuigen waarnemen. Als klein kind begreep ik vaak niet waarom mensen bepaalde dingen zeiden en deden. En dat intrigeert me nu nog steeds. Ik begeleid kernkrachtige transformaties van mensen (Humanalytics) en organisaties (Biznalytics).

Life is [L]ove, [I]nspiration, [F]reedom & [E]nlightenment. Enjoy LIFE!!”

 

 

Een paar jaar geleden tourde ik door Italie en keek mijn ogen uit. Datzelfde overkwam me afgelopen zomer nogmaals in Rome. En nee, ik heb het niet over de cultuur. Ook prachtig, daar niet van. Maar ik wil het nu even hebben over de vrouwen. Ze hebben daar namelijk vrouwelijke vrouwen. En sorry dames, die hebben we hier niet. Niet zoals daar. Toegegeven, ik bezocht voornamelijk steden. En ik zag dat de een nog mooier was dan de ander. Die vrouwen. Mocht ik sterven en terug komen als man, laat het dan maar in Italië zijn.

Hoge hakken

Wat me zo aansprak was de verzorging en de smuk die de dames zichzelf gunnen. Dat doen wij niet. Ik ging zwoegend langs fonteinen, paleizen, kerken en het Colosseum op slippers. Slippers! Omdat het veertig graden was en ik toerist. Maar al was ik thuis, dan nog zou ik bij 40 graden kiezen voor iets dat niet knelt en lekker meebeweegt. Romeinse vrouwen niet. Die lopen bij veertig graden op kittige open schoentjes. Model skyscraper. En niet een keer Ralph, niet een keer blijft zo’n hak steken tussen de eeuwenoude tegels van de stad. Romeinse vrouwen dragen jurken die nauw sluiten rond borst, taille en heup, hoe warm het ook is. En ze hebben tasjes die passen bij het jurkje. Het lange donkere haar glanst, ze hebben perfect geëpileerde wenkbrauwen en de lipstick matcht met de nagellak. En hoe ze lopen… Hoe ze lopen, Ralph. Fier. Dat is hoe ze lopen.

Man vrouw Rol

Romeinse vrouwen laten naar zich kijken maar doen verder weinig aan vriendelijkheid. En ik heb er echt op gelet. Uren observatie vanaf het terras, de slippers tactisch weggestoken onder het tafeltje. Ik geloof dat het hele gedoe daar veel te maken had met wat wij noemen macho-cultuur. De vrouw is vrouw, de man is man. Traditioneel. De vrouw is mooi en de baas. Ze bespeelt met charme de man die haar bevalt. Hij laat zich verleiden, bespelen en betaalt – letterlijk – voor de hele show. En daar ga ik al mis in het spel. Want zo’n opmerking over betalen is natuurlijk weer typisch Hollands. Ik kan, buiten zeer warme dagen om, best goed overweg met hoge hakken, maar over de man-vrouw rol blijf ik struikelen. Want eigenlijk is de Italiaanse man met zo’n poppetje gewoon zwaar de lul. Toch speelt hij het spel, tot alles bereid voor haar schoonheid. Sono venuto, vito, goduto. Dus, doe mij maar een enkeltje Italië… Mocht ik terugkomen als man. En jij?

Groet, Bo

Ha die Bo,

Je hebt gelijk. Nederlandse vrouwen, je pikt ze er overal in het buitenland zo uit. Ze zijn prachtig. Groot, vol, blond. Open ook. En casual. Heel casual. Wat mij betreft. Er gaat niets boven een Hollandse vrouw. Tegelijk: ik begrijp wat je bedoelt. Ik vraag me af wat het is. Of nee, dat vraag ik me niet af, ik weet het. Of nee, ik weet het niet, ik heb er een theorie over. En ja, je mag me slaan.

Vrouw heeft geen raffinement

Het is een gebrek aan raffinement. Er is een raffinementcontinuüm. Aan de ene kant staan de Italiaanse en de Franse en ook wel veel Belgische vrouwen. Mantelpakjes, frivole zomerjurkjes die precies kloppen. Nouja, je noemt het allemaal al. Aan de andere kant van het continuüm staat Patty Brard. Samen met Patricia Paay. En ma Tokkie. En Nederlandse vrouwen balanceren op het gebied van raffinement op het randje. Ga een uur in een gemiddelde Nederlandse winkelstraat staan en bestudeer het publiek en zie daar: het is casual, of ordi. En daar zit maar weinig tussen.

Vrouw op vakantie

Maar dan. De Nederlandse toerist. Het is een bekend verschijnsel. Ik durf de stelling aan dat de gemiddelde Nederlandse vrouw-op-vakantie over het randje stapt dat goede smaak casual scheidt van platvloers. En dan dichter in de buurt komt van ma Tokkie, dan van de Romeinse vrouwen die je zo fraai beschrijft. In het buitenland zit er vaak iets slonzigs aan. Om over Nederlandse mannen maar te zwijgen.

Emancipatie is de oorzaak?

Ik ga me niet wagen aan verklaringen. Ik ga niet zeggen dat het komt door de emancipa-tie. Door het weer. Of door de fuk jou-mentaliteit die steeds breder gedeeld wordt in dit land. Nee hoor. Ik zie het alleen.
Wat ik ook zie, zijn de Italiaanse mama’s, bij wie de kilo’s net zo overvloedig zijn als de haren op hun bovenlip. Wat gebeurt er daar, Bo, als ze de 35 zijn gepasseerd, en het spel niet meer hoeven spelen?

Nee hoor. Geef mij maar Nederland.

Groeten van Ralph

Uit Japan komen regelmatig vreemde verhalen als het gaat om de liefde. Maar ze pakken het ook serieuzer aan. Sinds kort kent Japan een school die mannen en vrouwen helpt zich klaar te stomen voor het huwelijk. Kunnen we van dit initiatief nog iets leren? 

Hai Christiaan,
We kennen de lachwekkende verhalen over Japanners die trouwen met robots en stripfiguurtjes en personages uit games. Maar nu is er ook serieus nieuws. Een school die opleidt tot aantrekkelijke huwelijkspartner. Iets voor Nederland? 

Wie heeft er nog zin in het huwelijk?   

De school komt in een tijd dat veel Japanners zich tegen het huwelijk keren óf juist veel moeite hebben een juiste kandidaat te vinden en te houden. Meer jonge Japanners dan ooit zijn single, ondanks de overvloed aan bedrijven die gespecialiseerd zijn in het koppelen van mensen. Want wie denkt dat het in Nederland de spuigaten uitloopt op het gebied van datingbureau’s is nog nooit in Japan geweest. Daar hebben ze er zo’n 4000. Momenteel leven in Japan ongeveer 127 miljoen mensen. Echter het geboortecijfer is lager dan het sterftecijfer. Het is de overheid er alles aan gelegen niet op het geschatte bevolkingsaantal van 64 miljoen voor het jaar 2100 uit te komen. Er moet dus getrouwd worden. En wel met échte dames, geen manga-meisjes. 

Leren omgaan met emoties       

Nu dan een school. De school, Infini genaamd, mag zich nog niet verheugen op grote groepen leerlingen. Ongeveer 30 vrouwelijke studentes en evenzoveel mannen hebben zich aangemeld. Helaas ontpoppen de heren zich ook nog eens opvallend vaak als dropouts. Ze spijbelen op de vakken emotionele expressiviteit en tafelmanieren. Een mogelijk Japanse echtgenote komt zo alsnog bij een zwijgende hork aan tafel. Vrouwen leren op Infini hoe zich goed te kleden, de juiste lichaamshouding aan te nemen en alles over etiquette. Beide seksen leren er praten, lopen en zichzelf presenteren op een manier die voor een aanstaande echtgenoot aantrekkelijk zou zijn. 

Daarnaast wordt tijdens de opleiding aandacht besteed aan het vak ‘schoonouders behagen’. In Japan is de kunst van het charmeren van schoonouders belangrijk. Schoonouders hebben namelijk flink wat te zeggen binnen het huwelijk. Wat denk je, Christiaan, tijd voor een Infini in Nederland of komen wij nog prima op eigen kracht aan de man dan wel vrouw?

Groet, Bo

Hoi Bo,

Wat een geweldig nieuws! Vroeger nam ik Japan wat minder serieus. Vreemde nationale volkssporten als walvis-schieten en ‘gemalen tijgerbotten-zalf smeren’, begreep ik niet helemaal. Gelukkig komt Japan na de ‘verwarmde toiletbril met schoonspuitstraal’, nu eindelijk weer eens met een goed idee!

Vakkenpakket

Een fantastische opleiding dus, mits het vak ‘Hoe een geschikte ongetrouwde man/vrouw te herkennen‘ ook in het opleidingsprogramma is opgenomen. Ook denk ik dat er vervolg opleidingen nodig zijn: Zo denk ik dat het vak ‘Verras de sleur’, gretig gevolgd zal worden en dat vooral mannen het vak ‘De storm voorbij laten waaien’ niet zouden laten schieten. Ook is de master ‘Kinder-kunde’ een goede optie voor velen. Maar of dit in een ‘pretpakket’ zou moeten zitten weet ik niet?

Diploma voor huwelijk en kinderen

In Nederland moet je voor het rijden van een scooter of auto, het varen van een boot, het uitbaten van een kroeg of zelfs het spelen van een potje golf, een opleiding doen en een papiertje halen. Waarom dus niet voor het huwelijk en het opvoeden van kinderen? Ik vind inderdaad dat we hier nog wel een Nederlandse vestiging van Infini kunnen gebruiken Bo! Werk aan de winkel!

Methodieken

Maar Bo, nu vraag ik me af, op welke manier worden deze vakken gegeven?

Is er een leraar die voor de klas staat? Zijn er praktijk-lessen? Moeten er werkstukken gemaakt worden met alle etiquetteregels? Of wordt er gebruik gemaakt van animatiefilmpjes met ‘manga-stripfiguurtjes’, die laten zien hoe je je schoonouders een glimlach van oor tot oor op het gezicht kunt toveren? Goede trainers en methodieken zijn essentieel om een gelukkig huwelijk te garanderen!

Tamagotchi voor het huwelijk

Uit Japan kwam jaren terug die rage met Tamagotchi’s. Die digitale huisdiertjes die je moest voeden en aandacht moest geven. Het is nu dus wachten op de huwelijks-Tamagotchi! Die moet je eerst imponeren en verleiden. Vervolgens dien je de band te versterken om het nageslacht een veilige jeugd te kunnen bieden. Uiteindelijk gaat het erom je huwelijks-tamagotchi niet te laten inslapen of te verliezen aan een andere, interessantere partner. Wat denk jij Bo? Gaat de huwelijks-tamagotchi een succes worden?

 Groet, Christiaan

Christiaan Groen is trainer / adviseur, voor ondernemingsraden en
daarnaast opsteller van organisatie-, relatie- en familieopstellingen.
Voor manOman blogt Christiaan over de man-vrouw relatie. “Het meest
normale en tegelijk het meest wonderlijke dat er bestaat op deze wereld!
Het leuke van relaties is dat ze je zo veel over jezelf leren. Relaties
gaan in mijn visie over geven en nemen, leren en ontwikkelen, jezelf en
de ander zien!” Kijk voor Christiaans werk als opsteller op www.SevenGreenSeas.com of
mail.

 

De nieuwe geëmancipeerde vrouw is pro man. Ze wil én haar vrouwelijke eigenschappen benutten en gelijkheid met haar man. Zowel thuis als op de werkvloer. Maar hier en daar struikelen we dan toch nog over een probleem. Of wat sokken, speelgoed en kratjes boodschappen. Want dat met die eerlijke taakverdeling wil nog niet zo vlotten. Niet bij Bo thuis tenminste. Tijd voor een gesprek met Marc over timemanagement en ‘een leeg hoofd’. 

Hai Marc,
Ken je dat, je werkt een dagje thuis. Of een paar. Als ZZP-er doe je dat soort dingen. Je hebt een lange to-do-list en je bent er helemaal klaar voor. Dit gaat een productieve dag worden! Manlief kust je gedag en trekt de deur achter zich dicht. Hé, hij heeft zijn koffie nog niet op. En zijn ontbijtje half. Tenminste, de hele handel staat nog op de eettafel op de leuk geruite placemat. Terwijl toch eigenlijk de regel is dat ’s morgens in huize Bo iedereen even zijn eigen boeltje naar de keuken schuift. Een half uurtje later verdommen de kids het ook, dat schuiven. ‘Ja, maar jij bent toch thuis vandaag, mam, en ik moet nu écht weg hoor. Doei, lof joe.’

ZZP-er, thuiswerken en het huishouden

Mama thuis is synoniem aan ‘joepie, de huishoudster is er weer’. Ze gaan er totaal aan voorbij dat ik hier zit om te W.E.R.K.E.N. In mijn natste ZZP-droom, Marc, stap ik ’s morgens de deur uit, loop een paar straten door en ga een gezellig kantoortje binnen. Een kantoortje dat ik gehuurd heb zodat ik rustig mijn ding kan doen. Waarom ik dat niet doe? Geld besparing, maar ook omdat ik niet wil vluchten wanneer het even tegen zit. Nee, ze moeten leren dat het niet zo is dat wie het meest thuis, het meest doet. Lof joe 2 hoor, maar weet je wel hoeveel stukjes ik nog moet schrijven? 

Competenties en vaardigheden

Want is het leuke van thuiswerken niet dat je flexibel kunt omgaan met tijd, competenties en vaardigheden? En dan is het ook nog eens bewezen dat er productiever gewerkt wordt door thuiswerkers. Deels omdat ze niet willen dat er ook maar iemand denkt dat ze de strijk staan te doen – stel je voor – in plaats van meters maken, deels omdat thuiswerkers niet elke dag drie uur kwijt zijn om zich te verplaatsen van A naar B om daar te doen wat je thuis ook kunt? Wat in mijn geval neerkomt op een pc opstarten, inloggen en stukjes schrijven.

Maar eerlijk is eerlijk Marc, ik ben het meest creatief in een opgeruimde omgeving. Iets van opgeruimd huis, opgeruimd hoofd? Verdorie, waarom zien ze dat nu niet? Nu moet ik die vaat wel doen en, jahaaa, dan ruim ik ook meteen de kamer wel een beetje op. Ook al zijn het niet mijn spullen. Nou je zin? En als ik toch bezig ben haal ik wel even de boodschappen. Lief staat natuurlijk straks weer wél in de file en dan wordt het weer allemaal veel te laat en kan ik pas rond zeven beginnen met koken. Als ze maar niet denken dat ik morgen weer van alles van ze overneem. Morgen ben ik naar cursus. ‘Efficiënt orde op zaken stellen voor ZZP-ers.’

Groet, Bo

VOLGENS HEM

Hai Bo,
Wat een herkenbare dingen allemaal! Grappig dat ik zelf denk dat het alleen bij mij thuis zo gaat, maar nu lees ik dat het bij jou ook zo gaat. Ik bekijk het alleen vanaf de andere kant, als ‘man des huizes’. En die zorgt er toch voor dat er een belegde boterham gegeten kan worden? Of moet ik die zelf gaan kopen, smeren, beleggen en snijden? En daarna natuurlijk de vaat doen, en met de stofzuiger alle broodkruimels, hagelslag en andere ‘morsels’ opzuigen, en de vloer dweilen waar mijn dochter haar beker limonade heeft laten vallen, en het vaatdoekje en de handdoek verschonen, en ook direct een was draaien, en het toilet ontdoen van de remsporen, de zwemkleding van mijn kinderen uithangen die al 2 dagen in hun tassen zitten te broeien, en de… Oeps, sorry Bo, ik draaf een beetje door. Het gaat me al duizelen als ik hieraan denk. Ik geef het toe: hiervan zal ik niet gelukkig worden!

Taakverdeling tussen man en vrouw

En jij dus ook niet Bo! Er moet dus toch een eerlijke taakverdeling komen. En je hoofd moet ook leeg, anders kom je nooit in de buurt van je natste ZZP-droom. Zelf had ik ook altijd een pesthekel aan rotzooi en alles wat er rondslingerde op de grond, de tafel en het aanrecht. En dus had ik ook altijd de neiging mijn vrouw en de kinderen de schuld te geven dat ik niet aan de slag kon met het verwezenlijken van mijn eigen ZZP-droom. Een niet opgeruimd huis betekende dus een niet opgeruimde werkplek. Thuiswerken was op deze manier helemaal geen pretje. Maar wat kon ik hier nou zèlf aan doen? Het blijven opvullen van de huishoudelijke gaten bracht me steeds verder af van mijn droom. Het probleem was zo dus niet zichtbaar voor de andere huisgenoten. Dat was dus het probleem!

Problemen oplossen

Maar hoe kon ik nou toch mijn droom verwezenlijken? In ieder geval mijn kostbare tijd goed managen, mijn hoofd goed op orde brengen en houden en vooral: doen! Ik bedacht een slinks plan de campagne om dit allemaal naar mijn hand te zetten. Kaarsjes aan, flesje wijn erbij, relaxt muziekje en even zeggen dat ik niet per se uit ben op sex. En toen de situatie bespreekbaar gemaakt met de hoop dat mijn vrouw mijn problemen zou gaan oplossen, dus vooral de rommel opruimen. IJdele hoop…

Afspraak bij kaarslicht

Er werd wel eens wat opgeruimd, maar in mijn hoofd bleef het nog steeds een rotzooi. Opschrijven in een to-do-lijstje zou verlichting brengen. Niet dus! Deze lijst werd dagelijks langer en mijn ergernissen en frustraties groter! Zo kan ik toch nooit mijn ZZP-droom waarmaken? Toch maar de stoute schoenen aangetrokken en mijn vrouw aangesproken op de bij kaarslicht gemaakte afspraken. Haar reactie was veelzeggend. “Ja Marc, maar zo zijn we niet getrouwd! Toen we elkaar het Ja-woord gaven hebben we elkaar van alles beloofd. Ik gaf mijn zelfstandigheid op om mij te verbinden met jou. En als ik goed heb opgelet dan heb ik de ambtenaar van de burgerlijke stand niet de vraag horen stellen of ik jouw wettelijke huishoudster wilde zijn.”

Mindmap aan de muur

Het werd me duidelijk, Bo. Toen ik trouwde werd ik EZP’er: “Echtgenoot Zonder Personeel”. Mijn vrouw en ik werden heel creatief om de taken eerlijk te verdelen. De to DO lijsten werden ingewisseld voor een to BE bord, een whiteboard met de weekplanning kwam aan de muur, allerlei afspraken werden op een poster gezet, we gingen met mindmaps in de weer, ’s ochtends werd een huishoudoverleg ingelast.
Het bracht allemaal wel wat verbetering, maar de echte doorbraak kwam toen ik inzag dat ik ook op een andere manier naar de rotzooi kan kijken. Rotzooi, rommel, puinhoop en chaos zijn allemaal termen waar emotionele lading aan kleeft. Tegenwoordig kan ik het zien als spullen die op de grond, tafel of aanrecht liggen. That’s it! Nothing more, nothing less. Het werd heel overzichtelijk, vooral in mijn hoofd.
Wat denk je Bo, kunnen vrouwen en mannen gelijk zijn? Voor mij in ieder geval wel. Man en vrouw zijn allebei mens. Vergeet e man cipatie en e vrouw cipatie, het is e mens cipatie. Wil je efficiënt orde op zaken stellen? Vergeet die cursus en ga lekker genieten van een speciale Mama verwendag in de sauna: Zweten Zonder Papa’s, ook een soort natte ZZP-droom.

Wit lof, Marc

Marc Faber over Marc Faber
“Sinds
1965 kan ik de wereld en haar bewoners met mijn eigen zintuigen
waarnemen. Als klein kind begreep ik vaak niet waarom mensen bepaalde
dingen zeiden en deden. En dat intrigeert me nu nog steeds. Ik begeleid
kernkrachtige transformaties van mensen (Humanalytics) en organisaties (Biznalytics).

Life
is [L]ove, [I]nspiration, [F]reedom & [E]nlightenment.
Enjoy LIFE!!”

Deze week trouwde een Koreaanse man met een wit kussen. Op het kussen is de afbeelding te zien van zijn grote liefde Fate Testarossa, een karakter uit een Japanse tekenfilm. Wie denkt dat dit de enige weirdo is….

Kort huwelijk dankzij gezichtshaar
Een Arabische ambassadeur trouwde met zijn gesluierde vriendin en stapte daarna direct naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden. Reden: De echtgenote had veel gezichtshaar en was scheel. De man had zijn bruid slechts enkele malen ontmoet waarbij zij steeds een nikab, een sluier die het gehele lichaam bedekt, had gedragen.

Rare jongens, die Japanners
Een Japanner kreeg het voor elkaar te trouwen met een game personage. Zijn uitverkorene is een soort ‘tamagotchi’ uit een game waarin je een virtuele vriendin moet vertroetelen om haar tevreden te houden. Het huwelijk vond plaats in Guam. Daar bleek een ambtenaar gek genoeg om het huwelijk te voltrekken. Minpuntje voor de verliefde man: het huwelijk is niet rechtsgeldig.

Trouw tot in de dood
Een week voordat een 21-jarige vrouw zou gaan trouwen met haar 26-jarige vriend, werd zij in haar huis doodgestoken door twee inbrekers. Haar aanstaande man besloot de bruiloft alsnog door te laten gaan.. Hij deed zijn trouwgelofte alsnog voor zijn overleden vrouw, die gehuld in een trouwjurk in een kist lag.

Man trouwt hond
Om van een vloek af te komen trouwde in het zuiden van India een man met een zwerfhond.
De man was in de ban van een vloek sinds hij vijftien jaar geleden twee honden had omgebracht en hun lichamen aan een boom had opgehangen. Daarna waren zijn handen en benen verlamd geraakt. Volgens een astroloog zou hij genezen door de bruiloft.

Een slang van een vrouw
De 35-jarige Thaise boeddhist Khenkrukrung gaf zijn jawoord aan een python. Een waarzegger had gezegd dat hij spoedig een slang zou tegenkomen. Dit zou zijn vrouw van 653 jaar geleden zijn. Khenkrukrung kwam een slang tegen in een maïsveld en wist: dit is mijn vrouw! …

Sterk staaltje
De 37-jarige Erika La Tour Eiffel uit San Francisco trouwde in het bijzijn van enkele vrienden met de Eiffeltoren in Parijs. De vrouw had al een relatie met de Berlijnse Muur, tot ze haar hart verloor aan het Parijse stalen bouwwerk. Ze heeft haar achternaam wettelijk laten veranderen.

Super cougar
Op 29 september 2007 gaf in de Argentijnse provincie Santa Fé een 82-jarige vrouw haar ja-woord aan een 24-jarige man . Het is niet bekend of het koppel nog altijd samen is.