Hij kan maar een ding te gelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: Traditioneel rolpatroon.

Volgens haar
Het rolpatroon wordt vaak gezien als de keten om vrouwenenkels die nodig doorbroken moet worden. Iets met spandoeken en demonstraties, slimme meiden die exact kiezen, hoofddoeken die op of af moeten, vrouwenvrijheid die bevochten moet worden. In die context wekt het woord een bijsmaak op gelijk de geur van een aardappel die op een natte plek heeft liggen rotten. Ken je de geur? Erger bestaat niet. Gelukkig leert één blik op Wikipedia mij dat het rolpatroon niets anders is dan de manier waarop mensen onderling functioneren. Dat laatste woord maakt alles goed en laat de vieze smaak verdwijnen. Functioneren. Er werkt dus iets aan het rolpatroon.

Vrije wil
Denk nu niet dat ik ondankbaar ben voor de vrijheden die onze voorouders bevochten hebben. Wat mij blij maakt is dat de context verder strekt. Een rolpatroon dat mensen onderling laat functioneren gaat ook over de slager en mij, het kind en de juf, de arts en de patiënt, mijn liefste en ik, ja, zelfs jij en ik. En dat maakt vrolijk, al die banden. Door de grote diversiteit aan rollen leer ik welke rollen mij het beste staan. Nu moet me ook weer niet de arrogantie bekruipen te denken dat ik mijn rollen zelf bestuur. De vrije wil is een utopie.

Bonuskaart
Ons denken en handelen wordt bepaald door wat ons het meest prettig laat voelen. Veel meer is er niet. Daarnaast willen we zoveel mogelijk aansluiting binnen de groep want dat is beter voor de genen. Om ze te kunnen doorgeven, het leukste deel, en om ze vervolgens de beste overlevingskansen te kunnen bieden. Het zware deel. Welke rol je aanneemt hangt nauw samen met de groep waar je bij behoort en wat daar gebeurt. Ik hoor bij de groep van Nederlandse vrouwelijke veertigers. Via de bonuskaart van de supermarkt en netwerksites is simpel te achterhalen wat ik doe, hoe vaak ik seks heb, of ik wel eens een boek lees of naar theater ga en of ik een huisdier heb. Bestedingspatroon, actie-reactie, hormonen, neurotransmitters, onbewuste hersenactiviteiten, overlevingsdrang en de behoefte tot zichtbaar zijn. Bij het rolpatroon komt veel kijken, behalve vrije wil.

Volgens hem
Een van de meest platgetreden paden als het om rolpatronen gaat is die van ‘de man is de baas van het gezin en de vrouw heeft niets in te brengen’. Gek genoeg is datzelfde rolpatroon ook meteen de grootste onwaarheid. Volgens mij leef ik–net als elke andere man-in de illusie dat ik mijn vrouw versierd heb en dat ik de baas ben in huis. Vrouwen roepen al jaren dat ze dezelfde rechten willen als de man en dat er geen discriminatie op basis van sexe voor zou mogen komen. Mannen en vrouwen, kom op! Word eens wakker! Het is een spel dat slechts gewonnen wordt wanneer de vrouw het toestaat om zich te laten versieren. Ik kan als man wel met mijn bazige vuist op tafel slaan als ik vind dat er iets moet gebeuren, onderaan de streep heeft de vrouw het laatste woord.

Geraffineerd
Begrijp me niet verkeerd. Volgens mij heeft de man niet altijd door dat hij alle kanten op wordt gestuurd. Volgens mij weet zelfs de vrouw zelf niet eens altijd dat ze het doet. Dat komt door de geraffineerdheid van de sturing. Wanneer een vrouw je niet ziet zitten tijdens een avondje uit, is één neerbuigende blik uit haar ongeïnteresseerde ogen genoeg om de man te laten besluiten dat zij zijn type niet is. Ziet een vrouw de man wel zitten, dan zal zij zich meer open opstellen. Ze lacht eens, kirt wat met haar vriendinnen en geeft zo het signaal dat de man iets bij de vrouw losmaakt. De vrouw effent het pad voor de door haar uitgekozen man, zodat hij de moed kan opbrengen haar te benaderen, iets wat zij natuurlijk accepteert. Voila, de man heeft zijn vrouw, voelt zich het mannetje en denkt dat híj gescoord heeft. Yeah right.

Zwak
Mannen zijn in principe de zwakke wezens, niet de vrouw. De uitspraak ‘achter elke grote man staat een sterke vrouw ‘ is echt niet verzonnen door vrouwen die meer in willen brengen, maar door mannen die dat moesten zeggen van hun vrouw. Met andere woorden, het is dus waar. Vrouwen hebben zonder op de voorgrond te treden oorlogen ontketend en beëindigd. Nu zijn er natuurlijk ook vrouwen die niet in de wieg gelegd zijn voor het manipuleren van mannen. Vrouwen die zich dat reeds lang bestaande, maar blijkbaar onzichtbare rolpatroon niet eigen hebben kunnen maken. Die vrouwen begonnen de vrouwenemancipatie. Samen staan we sterk! En de mannen die bij hun vrouw het minst te vertellen hadden, ageerden het meest tegen deze beweging. Ik heb al lang geleden geaccepteerd dat de wereld eigenlijk wordt bestuurd door vrouwen op de achtergrond en slechts een enkele op de voorgrond. Het is tijd voor mannenemancipatie! Ook gij, Brutus.

Hij kan maar een ding te gelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: hoe zit het met de rolverdeling?

VOLGENS HAAR
Soms betrap ik mezelf op de angst dat ik vast geen echte vrouw ben. Ik doe van die dingen die aan mannen worden toegeschreven. Ja zeker, ik denk er ook elke 7 seconden aan, doe liever maar één ding tegelijk, lang praten vind ik nergens voor nodig wanneer de knoop ook meteen wel door kan en winkelen vind ik zo’n beetje de vreselijkste tijdsbesteding die er is. Ik verkeer in grote crisis. Ik maak het goed door me vrouwelijk te kleden, een lieve moeder te zijn en onderweg verkeerd af te slaan. Zowel in het verkeer als in mijn hoofd. Regelmatig vis ik een potje oude koeien uit de sloot en technische vraagstukken laat ik over aan mijn partner. Ik kan het echt wel.

Vrouwtje
Gelukkig zijn er altijd nog de mannen die mij er aan herinneren dat ik toch écht niet one of the guys ben. Vrouwelijke callcenter dames hebben er ook een handje van. Maar dat telt niet, die lezen gewoon voor wat er op hun schermpje staat. Zij kunnen het ook niet helpen. Zij zijn tenslotte ook vrouw. Maar het maakt de denigrerende toon niet minder irritant. Ik merk het aan dat tussen de regels, in de onderlaag of anderzijds minder leuk verpakte ‘mevrouwtje’. ‘Nee (lees:’mevrouwtje’) dat gaat ons vandaag niet meer lukken.’ Ach, Ellen (lees:’vrouwtje’) wil jij dit nog even oppakken, vandaag? Dank je wel.’ En weg is meneer, op weg naar meer vrouwtjes om voor het karretje te spannen. Gelukkig, ik kom toch ballen te kort, mijn angst was ongegrond.

Dirty-mind
Ik krijg het maar niet voor elkaar. Hij wel. Het is toch vaak weer zijn werk dat voorgaat, zelfs al had ik al een afspraak. Zo ook in en rondom huis. Sta ik net lekker iets in of uit elkaar te timmeren, neemt hij het over en mag ik er achteraan met stoffer en blik. Hij de grote stappen, ik de kruimeldief. Dat werk. Te afscheepbaar, te zacht, te goedgelovig en te veel plezier in aardig zijn. Het zal ook wel niet meer overgaan. Ik red het niet met mijn dirty-mind, oplossinggericht denken en praktische manier van inkopen. Boven aan mijn things-to-do lijstje van dit jaar stond: ‘meer bitch worden’. Het is eind mei… Ik heb nog even.

VOLGENS HEM
‘Ik wil een nieuwe wasmachine! Hij lekt en de trommel draait niet meer.’ Zuchtend hijs ik me na deze geïrriteerd klinkende mededeling van de bank om de schade te gaan bekijken. Als een echte man met kennis van zaken doe ik de schakelaar uit en wacht tot het de wasmachine schikt haar deur te openen. Na een minuut hoor ik de door mij verwachte klik, trek de deur open en sleur er een ongelofelijke hoeveelheid nat wasgoed uit. Veel meer dan er theoretisch gezien in de wasmachine hoort te passen. Mijn lief is er één van ‘grote halen, snel thuis.’ Onderaan de streep blijkt de tijdwinst nul, als je de reparaties meetelt.

String
Ik probeer de trommel te bewegen. Muurvast. Ik pak mijn vaste setje wasmachine-reparatie-gereedschap, dat nu al maanden bovenop de droger klaar ligt om in dit soort steeds vaker voorkomende situaties de helpende hand te bieden. Na lang wringen, prutsen en trekken met omgebogen fietswielspaken en tangetjes, trek ik een volledig geruïneerde string tussen de trommel en de behuizing vandaan. Mijn lief ziet er goed uit in een string, maar op deze momenten wens ik haar ondergoed in kussensloopformaat toe.

Beloning
Bij het zoveelste goede gesprek over het gebruik van waszakjes voeg ik er aan toe dat het minder vol proppen van de wasmachine niet alleen goed is voor het geduld, maar ook voor de levensduur van de machine. Ik duik weer op de bank met een boek, opgelucht dat ik het wasmachine incident zelf weer op heb kunnen lossen. ‘Dat kreng doet het nog steeds niet!’ galmt het gefrustreerd van boven. Ik ren de trap weer op en doe het laatste wat ik nog vergeten was. Ik draai de dop bij de waterpomp open en word beloond met snoeppapiertjes, een verloren gewaande sleutel en 4 euro 45 aan kleingeld. De man in huis zijn is een slecht betaalde baan.

Kleren maken de man. Maar welke kleren zou zij nou echt het liefst van zijn lijf scheuren? En waar ziet hij haar graag in? In niets of juist in iets verhullends? Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: kleren maken de man/vrouw. Of niet?

VOLGENS HAAR 
Een man moet lekker ruiken. Met een geur die bij hem past. Dat is een brede stelling, maar laat ik het zo zeggen, een stoere biker die langs mij heen raast op weg naar nog meer spieren en zweet, moet niet naar het mannenschap van een parfumeriezaak ruiken. Maar de man in pak die me zo vriendelijk voor laat gaan bij het verlaten van de lift doet het niet lekker met een verse zweetlucht.  

Korte mouwen 
De juiste outfit, op de juiste plaats. Daar komt het op neer. Dan maakt het mij verder niet zo veel meer uit. Dat hij weet wat wanneer gepast is, onderstreept het karakter meer dan welke outfit ook. Het beste dat een man kan dragen in gezelschap van een vrouw zijn trouwens goede manieren. Daar kan ik kort over zijn. Al is hij mister trendwatcher himself, wanneer er bagger uit zijn mond komt, haakt elke vrouw af. Maar goed, het oog wil ook wat, en mijn oog wil een stoere man. Het liefst in T-shirt en goede jeans. Stevig gespierde onderarmen zijn mijn achilleshiel. Mannen mogen uitkijken naar rokjesdag, ik kijk uit naar kortemouwendag.  

Goede jeans
Om die reden hebben mannen in pak bij mij een lichte achterstand. Mannen in pak stralen wel iets anders begeerlijks uit. Status. Dat heeft zo zijn charme, maar er blijft een bepaalde gereserveerdheid. Daar was het pak nu ook juist voor bedoeld. Nee, dan liever de man in goede jeans en shirt. De bovenste twee knoopjes open, ik wil me er graag meteen van kunnen verzekeren dat hij geen borsthaar heeft. Boter bij de vis. Stel, het zit er wel, maar de man in kwestie heeft goed gevormde onderarmen, ruikt lekker en gedraagt zich – wie kent het woord nog – charmant, dan doe ik verder niet moeilijk. Hoezo kleren maken de man?  

VOLGENS HEM
Kleren maken de vrouw. Toch? Nee, dit gaat niet altijd op. Tenminste, als je het over mooie strakke kleding hebt. Korte rokjes, hoge hakken, push-up beha. Geweldig hoor, begrijp me niet verkeerd. Ook ik verrek mijn nek wanneer een stijlvol geklede babe mijn pad kruist. Maar het scheelt toch wel heel erg wie wat draagt. Ik waardeer een kort rokje meer bij een langbenige blonde schone dan wanneer ma Flodder besluit haar kuiten in een netpanty te hijsen en de pumps onder te binden.

Sexy 
Binnen een relatie hangt het van meer factoren af of je aantrekkelijk wordt gevonden dan alleen de kleding die wordt gedragen. Je weet hoe je vrouw eruit ziet en als je een relatie hebt waarin je elkaar sowieso nog erg aantrekkelijk vindt, dan is ze dat zelfs in een tuinbroek. Ik kan mijn vrouw soms tot wanhoop brengen door haar sexy te noemen wanneer ze ongegeneerd rondsjokt in een wijde joggingbroek, waar haar mooie billen nog steeds erg goed in uitkomen.

Paraderen
Als een vrouw zich hult in prachtige kleding waarin haar mooie vormen goed uitkomen, zal elke man zich aangetrokken voelen, maar tegelijkertijd denk ik dat ze een lichte afstand tot de mannen creëert juist door die kleding te dragen.Wat eenvoudiger kleding verlaagt voor mij de drempel om me in alle vrijheid tot een vreemde vrouw te wenden. Maar als die kleding met flair wordt gedragen, kan ze toch volledig onweerstaanbaar zijn. Als je elkaar eenmaal goed kent, kun je je als vrouw niet mooi genoeg aankleden. Zoals het een echte man betaamt, paradeer ik dan als een trotse pauw om haar heen met de wetenschap dat deze sexy vrouw bij mij hoort. Maar een man zal in een hechte relatie zijn vrouw ‘altijd’ prachtig vinden, wat ze ook draagt. Hij weet tenslotte hoe ze er ook uit kan zien. Gelukkig gelooft mijn vrouw dat toch niet, zodat ze zich nog vaak genoeg sexy kleedt.