Wat hebben vrouwen toch met sterrenbeelden, horoscopen en paranormale zaken in het algemeen? Hopelijk ben ik niet de enige man die zich, zappend langs de diverse tv-kanalen, verbaast over het enorme aanbod van, wat ik noem, para-abnormale programma’s.

Nostradamus

Het gaat hier niet om documentaires met Nostradamus, de ziener en auteur van Les Prophéties, als onderwerp. Was dat het geval dan was mijn nieuwsgierigheid zeker geprikkeld. En hoewel velen in hem de ziener aller tijden zien, zijn er door zijn cryptische en suggestieve schrijfwijze veel critici die ook zijn kwantrijnen tot het rijk der fabelen verwijzen.

Ghostbusters

Ook spreek ik niet over de kaskraker(s) Ghostbusters 1 t/m 11. De eerste van deze sequens was nog best vermakelijk en ik geef ruiterlijk toe dat ik ooit uitkeek naar deel twee dat mijn stoutste verwachting niet bepaald overtrof. Tsja, hoe oud was ik toen? Het blijft een kwestie van smaak en met mijn smaak is niks mis.

Uri en de charlatans

Toegevoegd aan dit rijtje: Uri Geller, best geinig en knap gedaan. Iedereen weet dat het hier een combinatie van illusionisme en suggestie betreft. Daar heb ik geen moeite mee. Sterker nog; ik vraag mij uit nieuwsgierigheid af hoe ze hun kunstjes flikken.
Nee, waar ik op doel, zijn de Char’s, de Yomanda’s, de Derek Ogilvie’s, etc.. Verder zijn er nog programma’s als Ghosthunter, Paranormale kinderen, Het zesde zintuig, etc.. Het bestaan van deze programma’s en mediums is prima en ik pleit zeker niet voor een verbod.

Horoscopen

Wel vergelijk ik deze mediums en programma’s met horoscopen die, evenals de kwantrijnen van Nostradamus, oppervlakkig en doorzichtig zijn. Mij valt op, dat het altijd vrouwen zijn die vragen welk sterrenbeeld ik heb, om vervolgens te zeggen: “Zie je wel, een echte Maagd!” Nog nooit vroeg een man me welk sterrenbeeld ik heb. Wij nuchtere mannen vinden dat geen onderwerp van gesprek. Als Maagd gaan doorgaans negen van de twaalf sterrenbeelden voor mij op. Bij vrouwen zegt het wellicht iets over hun gevoel voor romantiek, drama en het hopen op utopieën.
En wat zegt dat over de voorspellende waarde van een horoscoop? Niks, gewoon te oppervlakkig en algemeen. Logisch, want de schrijver kan niet direct vragen stellen en mij manipuleren zoals dat op tv wel kan. Door sluw en suggestief vragen te stellen en mensen te bestuderen aan de hand van hun lichaamstaal kan een medium, met groot inlevingsvermogen, veel juist raden dus scoort hij qua juistheid hoger dan de schrijver van mijn horoscoop.

De firma L&B

Het probleem zit hem voor mij vooral in de behoeftige, zwakkere en goedgelovige kijker die zijn laatste hoop vestigt op dit soort mediums, zelfs het laatste geld erin steekt om vervolgens bedrogen en een illusie armer, buiten op het stoepje achter te blijven. Er zijn programmamakers die zonder gêne of schroom hun geld hieraan verdienen zonder vooraf (zoals op een pakje sigaretten) de kijker te waarschuwen voor het bedrog en gevaar. Ik zie weinig verschil met de tabaksindustrie.
Paranormaal adviseren zonder waarschuwing vooraf is volgens mij para-abnormaal!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Voordeel van de kerstvreetfeestdagen is dat er meestal geweldige (kerst)muziek op de radio is. En hoewel je het niet langer dan één à twee weken wil aanhoren, is zelfs Skyradio in deze tijd van het jaar goed te behappen. De Toppen 10, 100, 250, 1000, 1500 en zelfs 2000 vliegen je op alle stations om de oren. Ik prijs mezelf gelukkig dat ‘de Toppers’ er nog niet in voorkomen. Kortom best een gezellige tijd om in de auto, thuis of op kantoor naar de radio te luisteren.

Muziek en kitsch

Ook hangen woningen en straten vol met fleurig gekleurde en felverlichte kitsch. Kitsch waar ieder weldenkend mens geen 365 dagen per jaar van wil genieten. Toch, tijdens deze winterse dagen, zwichten velen voor de kerstprullaria. Hele stammen uit alle lagen van de bevolking struinen de kersttuincentra af, op zoek naar hun eigen unieke stukje kitsch. Op tv zag ik dat de mooiste kerststraat van Nederland werd gekozen. En laten we eerlijk wezen; wie is er in deze koude donkere en besneeuwde tijd van het jaar niet gevoelig voor al dat ‘moois’?

Ons konijn

Niet doorvertellen! Ik heb zelfs het konijnenhok in de tuin met led-licht verlicht. Ons konijn is er enorm blij mee want eigenlijk is het een lijster, geboren in het lichaam van een konijn. Ons (schijt)lijstertje slaapt altijd voor het gaas van zijn kooi, op een plek waar nog net de stralen van een straatlantaarn reiken. Hij is gewoon bang in het donker, waarschijnlijk aangepraat door mijn dochtertje. Maar goed, om een kort verhaal lang te maken: ook ik ben gezwicht voor de sfeerverhogende kerstkitsch.

Proppen

Het nadeel van al dit jaarlijks terugkerende schoons bemerkte ik toen ik deze ochtend, volgend op de kerstdagen, op de weegschaal stond! In drie dagen tijd, bijna evenzoveel kilo’s erbij! Nu ben ik gezegend met, naast een voortreffelijke eetlust, een goede, snelle stofwisseling dus ben ik het ‘overgewicht’ zo weer kwijt. Alleen vraag ik me af: ‘Hoe komt het toch dat ik tijdens de kerstvreetfeestdagen dingen in het hoofd stop waaraan ik mijzelf normaliter niet overgeef?’ Volgens mij sta ik hierin niet alleen. Verbazingwekkend wat een mens tijdens deze dagen weet weg te stouwen! Ik verbaas me er ieder jaar weer over. Ben ik zo zwak dat ik eraan toegeef of vind ik stiekem al die ranzige gerechten lekker? Is het toch die vrolijke kitschsfeer waardoor ik tijdelijk word verdoofd? Was het dit jaar de sneeuw op de Winter Efteling of de afwezigheid van de familie? Wie het weet mag het zeggen. Wel weet ik dat deze persoon op eerste kerstdag zelfs drie keer eten heeft opgeschept. Voor een goede beeldvorming: ik schep nooit meer dan eens op. Wie ooit de film La Grande Bouffe (1973) zag, weet wat ik bedoel met: ‘Dat nooit!’ Jezelf volvreten tot je er letterlijk dood bij neervalt.

Wat ik niet eet, eet ik wel

Goed, genoeg gezeurd, anders durft niemand mij meer uit te nodigen en voor mij te koken. Als makkelijke en dankbare eter, eet ik eigenlijk alles wat er onder mijn neus wordt geschoven. Zelfs die paar dingen die ik niet eet, eet ik wel, al is het maar om de gastheer/vrouw niet te beledigen.

Veel plezier met lijnen en het opruimen van de kerstkitsch. Want wat voor de versierselen geldt, gaat ook op voor het volproppen. De versiering en het overmatig eten zijn aardig voor een paar dagen en/of weken, niet voor het hele jaar!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Nog net op tijd: Kerstrecept voor eend met whisky:

Benodigdheden:
– Een eend van 5 kg.
– 2 flessen Schotse whisky.
– Spekreepjes.
– Olijfolie.

Bereidingswijze:
De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout. De oven 10 minuten voorverwarmen op 180 graden. Een longdrinkglas voor de helft vullen met whisky. De whisky opdrinken gedurende het voorverwarmen van de oven.

De eend op een vuurvaste schaal leggen en een tweede glas whisky inschenken. Het tweede glas whisky opdrinken en de eend in de oven zetten. Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glaven vubben met whisky. De glaven opdiinken en de scherven van et eeiste glav oplaapen. Nog en naiff glav insjenke en opdlinke.

Na en naiff uui de hoven opedoen om deend te sjekkn. Blantwondezalf in de padkamer ganaale en op de povenkand van de linkerand toen. Denove nen sgop geve.Twee glave wiskiinsjenke en tmiddeste glaf leegdwinke. De nove opedoen naadattet eerste glaf leeggis en de sjotel vastpakke.
De blantwondezalf op de binnekand van de regtehantoen en deent oprape. Deent noggis oprape em met nen nantdoek de bwantwondesaiv van deent vege. Ze hande ontvette met viskey en de tupe ssalf veeroprape. Tkapotte glazzopvege endeent terug in de hove toen. Deheent oprape en dove eers opedoen.

De twwwiede fles biski pedoen en overeindzette. Opstaan van de vjoer ent vetssspek ondrde kas vege. Noggis opstaan van de vjoer en tochma blijve zitte. De bles op de grondzette. Uide bles drinke wande glave sijn opof kabot. Den’ove aftette, deooge sluite en omvalle…

De volgende late voormiddag de eend aansnijden met het zilveren feestbestek en degusteren met citroen en mayonaise. De hele rest van de middag en de vroege avond de rotzooi in de keuken opruimen en de wanden en plafond schoonmaken. Glasscherven en lege flessen naar de glasbak brengen en op de terugweg Paracetamol en maagzout kopen.

Een genoeglijke kerst gewenst!

Team manOman

Wat is beter, een twijfelaar of een kingsize bed? Waarschijnlijk maakt het kingsize bed op zowel de man als vrouw meer indruk. Stukje status. Zo van: ‘Kijk eens wat een groot bed ik heb!’ en beter nog: ‘Ik kan het mij veroorloven!’ Wanneer zo’n kingsize bed ook nog is uitgerust met de beste boxspringmatrassen is het scoren. Alleen, een bekende Nederlandse filosoof zei al: ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’, en visa versa…

Het voordeel van de twijfelaar

Tsja, hoe zit het bij een kleine of grote echtelijke ruzie? Veilig ieder aan zijn/haar kant van het bed? Veilig ja, alleen geen oplossing! Bij de twijfelaar zijn beide partners, tegen wil en dank, tot elkaar veroordeeld en hoe je het ook wendt of keert, je ligt close tegen elkaar, of je nou wil of niet! Een twijfelaar biedt dus wél de kans bij uitstek de ruzie bij te leggen, beginnend met een vriendschappelijke por of streling, wellicht een beetje kietelen en lepeltje-lepeltje. Het beeld mag duidelijk zijn: in een twijfelaar eindig je met een gigantische adem ontnemende vrijpartij die zijn weerga niet kent. De ruzie wordt heerlijk bijgelegd, de vonken vliegen er vanaf en de buren liggen de eerste weken iedere nacht wakker.

Gat in de markt

Is dit een reden om vaker en meer ruzie te maken? Wanneer je daar van houdt, zou ik het zeker niet laten. Maar nee, ikzelf denk dat het een reden is voor beddenfabrikanten om in een gat in de markt te springen en twijfelaar boxspringmatrasbedden te gaan fabriceren in grote oplagen. Door privéomstandigheden ga ik tijdelijk kleiner wonen met een idem dito slaapkamer. Om toch nog mijn kont te kunnen keren, dacht ik: ‘Twijfelaar kopen.’ Uiteraard wil ik ook wel lekker slapen, dus dacht ik ook: ‘Boxspringmatrassen.’ Wel, ik geef het je te doen. Nergens twijfelaars met boxspringmatrassen tenzij je bereid bent een week of acht, minimaal, te wachten.
Uiteindelijk toch maar bij Ikea een kwalitatief minder bed gekocht met de beste (niet) boxspringmatrassen die ze hadden. Dus wat is beter? In ieder geval weet ik hoe de vele toekomstige ruzies bij mij thuis gaan eindigen, dankzij de twijfelaar!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Ik weet het, excuses vooraf is ver gezocht. In de liefde zijn (oprechte) excuses na een ruzie of onenigheidje soms al een schaars goed, laat staan excuses vooraf. Dan moet er wel iets heel dramatisch te wachten staan. Ergens is dat ook wel zo, denk ik. Voor vrouwen dan.

Champion’s League? Wat is dat?

Bij deze wil ik mijn oprechte excuses maken, aan alle vrouwen, namens alle mannen, voor het feit dat zeer binnenkort de Champions League weer begint. “Huh?” hoor ik de meeste vrouwen nu denken. “De Champions League? Wat is dat dan weer?” Voor diegenen zal ik dat zo even toelichten. Voor de vrouwen die nu al negatief mompelend achter hun laptop of computer zitten en weten wat ik met de term Champions League bedoel: (oprecht) sorry.

Kom niet aan met slappe verhalen tijdens voetbal

Het WK-voetbal (ja, vrouwen, het gaat wederom over voetbal) is het hoogste podium voor landenteams. De Champions League is het hoogste, meest prestigieuze podium voor clubteams. De beste clubs uit Europa doen hieraan mee. En dus zijn ook de beste spelers uit de wereld van de partij. Tel hierbij op dat er dit jaar eindelijk weer twee Nederlandse teams in de Champions League meespelen en je hebt redenen genoeg waarom veel mannen de dinsdag- en de woensdagavond vanaf 20.45 uur voor de buis zitten. Dit vaak tot grote irritatie van vrouw- (of man)lief die juist die avond had gereserveerd om, na een drukke dag, gezellig spelletjes te spelen of een diepgaand gesprek te voeren. Helaas, dat zit er allemaal niet in. Bij deze een gratis tip: onnodige vragen of zinloze verhalen tijdens een wedstrijd hebben een negatief effect op de gemoedstoestand van de man. Hij ziet deze 90 minuten en wat blessuretijd als ontspanning en daar horen slappe verhalen niet bij. Sorry, maar helaas is dit echt zo. Alles wat jullie zeggen komt niet aan. Met een beetje geluk zijn we in de pauze aanspreekbaar, maar dit hangt af van de score en het type man.

Voetbal is heilig (voor de man)

Waarom voetbal voor veel mannen zo heilig is weet ik niet. Daar kan ik als voetballiefhebber ook geen antwoord op geven. Ik weet van mezelf dat ik het heerlijk vind om de benen omhoog te gooien en het verstand op nul te zetten. Enkel kijken naar 20 mannen die 90 minuten lang bezig zijn de bal ‘in bezit’ te krijgen en proberen te scoren en 2 mannen die 90 minuten lang veelal stilstaan tussen twee palen en een lat, schreeuwend naar een paar man op een meter of 30 afstand. Nu ik dit zo type, snap ik ook wel dat het voor jullie vrouwen niet te begrijpen is. Het slaat ook nergens op. Dat ben ik volkomen met jullie eens. Maar toch is het pure ontspanning. Ongeveer 7 maanden lang domme ontspanning. En daarom, voor al die avonden, voor al die scheldkanonnades richting de tv, voor al de slechte humeurtjes na een verloren wedstrijd: sorry.

Tim over Tim
Een jongen (1984) met een lastige achternaam. Daar kan hij niets aan doen. Die heeft hij gekregen en niet gekozen. Verder is hij zoon, broer, vriend en sinds kort ook liefdevolle echtgenoot. Daar heeft hij wel voor gekozen. Heel bewust voor gekozen zelfs. Hij ziet de liefde als bijzonder en mooi, maar toch ook weer als vreemd en beangstigend. Voor manOman zet hij zijn eigenwijze kijk op dit fenomeen op papier. Doet hij dit niet dan is hij bezig met het coachen van iedereen die maar naar hem wilt luisteren.