Man vs Vrouw: Help, mijn partner is fan

De hele dag dezelfde muziek uit de speakers, het huis verbouwd tot mini museum en het volgende project is een levensgrote tattoo van het idool op de rug? Deze keer in Man vs Vrouw: Help! Mijn partner is fan.

VOLGENS HAAR
Mijn partner is nergens fan van. Bij ons geen oranje huis als het erom spant in voetballand. Geen tickets voor Jan Smit, de Toppers of weet ik wie. Nou.. Maria Mena en Anouk vindt hij geloof ik wel fijne dames. Dat zijn me nog eens rock chicks. Vroeger was ik van Abba. Inclusief poster boven het bed, plakboeken en alle platen. We hebben het hier over het pre-YouTube en rock chick tijdperk, lieve lezers. Die poster was mijn troost en houvast naar de toekomst. Eigenlijk was het geen poster. Het was de binnenhoes van de LP Arrival. De Abba’s voor een helicopter.

Anni-Frid
Als gekwelde puber sprak ik tegen ‘die donkere’. Want ‘die blonde’ had al de meeste fans. Typisch ik. Altijd in de spagaat op zoek naar evenwicht. Maar ‘die donkere’ begreep dat. Ze begreep alles. Ik zweer je dat ze me, vanaf de poster, eens haar liefste knipoog schonk toen de wereld weer eens een onneembare vesting leek. Ik was een sombere puber. Maar Abba maakte blij.

Feest
Abba maakt nog steeds blij. Mama Mia heb ik drie miljoen keer gezien. De dvd dan. Van musicals krijg ik uitslag. En als ik straks jarig ben geef ik een Abba-feest. Jaren-70 kostuum verplicht. Dan ben ik Meryl Streep, die me al drie miljoen keer liet janken zodra ze ‘Slipping through my fingers’ begon te zingen. Dat komt omdat mijn dochter al zo groot wordt. Dezelfde dochter die geboren werd kort nadat oma stierf. Oma had voor haar uitvaart een Abba nummer gekozen. ‘I have a dream’. Ook al drie miljoen keer bij gejankt.

Miljoenen
Maar met Abba houdt mijn adoratie voor celebs wel op. Knap hoor, hoe ze talent weten om te zetten in miljoenen. Dat is ook, denk ik, zo’n beetje het enige verschil met alle talentvolle mensen die het niet lukt om op posters en podia te verschijnen. Mijn diepste bewondering gaat uit naar de gewone man of vrouw uit de straat. De mensen die tien keer vallen en tien keer opstaan. De anonieme Jan en Riek waarvan de groeven in het gelaat staan, in plaats van op een plaat. Ieder met hun eigen talent, levenskunst en wijze lessen. Maar ja, hang dat maar eens boven je bed.

VOLGENS HEM
Sommige mensen pronken met hun fan-zijn. Ze laten geen mogelijkheid onbenut om anderen te vervelen met hun kennis over een of andere celeb waar ze 2 dagen voor liggen te koukleumen in een slaapzakje voor de deur van de ticketservice. Ik heb dat nooit gehad. Met echt geen één band of persoon of wat dan ook. Ik kan wel bewondering hebben voor wat iemand presteert, of voor iets waar die persoon duidelijk tientallen jaren voor heeft moeten studeren of oefenen. Maar dat zal zich bij mij nooit uiten in posters aan de muur of zwijmelen in de bioscoop of gillen bij een concert.

Zwijmelen
Mijn vrouw heeft daar gelukkig ook geen last van. Hoewel, ze is wel eens fan van één of andere band of zanger(es), maar dat duurt nooit zo lang. Ze heeft een tijdje op mijn jaloezie-klier gewerkt door letterlijk seksueel opgewonden te raken van de zanger van de Kings of Leon. Van zijn stem dan. Iedere keer als zijn licht overslaande whiskey-stem door de speakers van de autoradio klonk, ging het volume op tien en klonken er erotiserende geluiden naast me die je normaal gesproken alleen in de echtelijke sponde hoort. Er op vertrouwende dat dit een liefde op afstand zou blijven kocht ik zelfs de debuut cd voor haar. Tegenwoordig hoor ik de cd nog maar zelden. Haar adoraties zijn gelukkig van voorbijgaande aard.

Trouw
Mijn dochters hebben allebei een idool. De jongste valt op een jong zangertje van een redelijk overeenkomstige leeftijd. In het begin hoefde ik de naam maar te noemen en dan ging ze ogenblikkelijk gillen. Letterlijk. Het deed me aan het Doe Maar tijdperk denken. Maar ze lijkt wat dit betreft op haar moeder. De liefde is al wat bekoeld, de geluiden van zijn cd beuken niet meer continue uit haar slaapkamer. Mijn andere dochter is veel trouwer. Die heeft al een paar jaar een ‘crush’ op een acteur. Haar kamer hangt vol posters, ze heeft iedere film gezien en heeft hem zelfs een brief geschreven. Kortom, een echte die-hard. Als dit gedrag typisch iets voor pubers is, ben ik blij dat mijn vrouw de puberale nukken achter zich heeft gelaten. Geen slaapkamer met posters, geen pyjama met foto en geen altaar met merchandise. Zolang ze maar wel fan van mij blijft.

Vrouw Relatie: Het geheim van de foute man

Nu personage Stijn weer opleeft door de verfilming van het boek ‘Komt een vrouw bij de dokter‘ willen wij er ook wel iets over zeggen. Over het geheim van de foute man. Waarom vinden vrouwen klootzakken zo aantrekkelijk? Oké, Stijn is fictief. Dat komt het romantiseren ten goede. En ook niet elke man is in de meest kwetsbare levensfase van zijn vrouw bij voorkeur bezig met zijn bijvrouw. Laten we nu niet doen of voor geen enkele man ‘in voor en tegenspoed’ inhoud heeft. Maar we kunnen gerust wel stellen dat bij veel vrouwen de knop ‘ik leer je voorspoed’ wordt geactiveerd zodra ze een loser signaleert. Hoe kan dat?

Geheim
Het geheim zit hem in de grote wens-vraag. Mensen geven vaak wat ze zelf het liefst zouden ontvangen. In de liefde dan. Iets praktisch als die lelijke spencer, gebreid door je schoonmoeder, kun je zonder hartzeer van de hand doen. Nee, het gaat om de zaken die het hart aangaan. De foute man trickert onbewust de wens gekoesterd te worden. Er toe te doen. Ergens, in de ondoorgrondelijke spelonken van het vrouwenbrein zit een mechanisme dat zorgt voor de gedachte: ‘Oh wat erg, dat behoeft een opknapbeurt. Die man heeft liefde nodig! Daar ga ik eens voor zorgen, voor hij nog meer mensen kwetst.” Bingo! Zo koopt ze zichzelf een ticket naar de afgrond.

Pamperen
In het begin voelt het zoooo spannend! Jammie, een ‘gevaarlijke’ man. Herkenbaar? Het is geen spanning wat ze voelt, het is de hoop dat het zelfbedachte systeem deze keer wél kans van slagen heeft. Keep on dreaming. Hij stopt niet met fout zijn. Zij moet stoppen met goed zijn tegen de verkeerde. Wanneer de vrouw inziet dat haar drang tot geven, pamperen, goedkeuren, wegmoffelen en – soms letterlijk – klappen opvangen, voortkomt uit haar eigen behoefte en liefste wens om eindelijk liefde te ontvangen, is ze op de goede weg om geen foute man meer te kiezen.

Man vs Vrouw: Bleek is de trend

Er is een nieuwe trend in modeland geïnspireerd op de hype rond
vampire-movies waarin de helden heel bleek zijn. Wat vinden we van deze
bleekneusjes? En moeten we alle trends wel willen volgen? Deze keer in
Man vs Vrouw: Bleek is in.

VOLGENS HAAR
Het maakt helemaal niet uit wat de trend is. Bij mij is het het
altijd nét niet. Bleek ben ik al jaren. “Ben je ziek?”, wordt mij vaak
gevraagd. “Nee, hoor, die koude look is mijn karakter, en nou
wegwezen.” Zelfs in de zomer ben ik bleek. Maar nu het winter is, en
mode, dat bleke dan, de winter zelf is elk jaar even in de mode, sla ik
natuurlijk weer compleet de plank mis. In vergelijking met de voorbeelden uit modebladen. Dat komt, trendy-bleek ben je door
make-up. Niet door een tekort aan pigment, slaap en verantwoord
voedsel. Het was ook te mooi om waar te zijn.

Jaren 80
Helemaal loskomen van trends is onmogelijk. Er is gewoon niet veel
anders te koop. Zeg jaren 80 en iedereen weet:
beenwarmers, disco en op hol geslagen permanentkapsels. Ook mannen
lieten zich vrijwillig in de krullers zetten. Ja, lachen hé? Jaren
negentig: rappers en bling-bling en de gabbers in trainingspak. Naast
alle modevoorschriften voor de grote massa zijn er door de jaren heen altijd subculturen geweest als tegenhanger. Nu
is de grote trend dat alles kan. Van de meest exotische uitdossingen
kijkt niemand meer op. In de jaren nu is het alles overheersend
modebeeld uitgestorven. 

Onderbroek
Trends zijn beperkt houdbaar. Dat zegt veel over onze snelle manier
van leven. Het blijft een interessante vraag of alles ook werkelijk je
eigen smaak is. Vinden we de stijlen van toen, nu niet om te gieren?
Echt wel! En wie straks de foto’s terugziet van onze trends, zeg de
spijkerbroek die op het kruis hangt, komt ook drie dagen niet meer bij
van schaamte. “Heb ik echt..? Dat met die onderbroek en zo?” Ja, dat
heb je!

Niet van gisteren
Trends
zijn niet bedoeld om iemands meest voordelige kant naar voren te halen.
Of het moet de inhoud van de knip zijn. Trends zijn er zodat je kunt
laten zien dat je niet van gisteren bent. Ze spelen handig in op de
menselijke behoefte ergens bij te willen horen. En wel bij de groep die
het, in jouw ogen, bij het juiste eind heeft. Is dat erg? Ben je
gek. Gewoon aan toegeven. Valt er over 10 jaar tenminste ook nog wat te
lachten. Bij de foto’s. 

VOLGENS HEM
Zo zie je maar. Als je maar lang genoeg
wacht, komt er een trend waar ik ook in pas. En ik hoef er niks voor te
doen! Als er iets is waar ik een hekel aan heb, dan is het op vakantie
niets anders doen dan een beetje op het strand te liggen bakken.
Niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat ik ‘zo lekker bruin geworden’
was na mijn vakantie. Blijkbaar moet je de rest van de mensheid laten
zien dat je geld genoeg hebt om een aantal weken op het strand niets te
doen. Tsja…

Nepkleur
Maar goed, het kan dus nog gekker. Een nieuwe
weg is ingeslagen. Bleek moet je zijn. Cosmeticabedrijven meldden sinds
de vampire hype een toename van meer dan 200% op de verkoop van
bleekmakende foundation. Volgens mij betekent dat dus dat mensen
zichzelf te bruin vinden om trendy te zijn. Vrouwen en mannen die eerst
een bak geld uitgeven om drie avonden in de week gesandwitched te
worden tussen twee TL-bakken met bruinend effect, geven nu evenveel
geld uit om die kunstmatige teint weer weg te smeren onder een dure
laag bleekmakende make-up.

Slaapgebrek
U begrijpt het al, ik ben geen trendvolger.
Ik geloof niet in het geluksgevoel dat je zou moeten krijgen door
dezelfde kleding of make-up te dragen als miljoenen mensen met
overvolle kledingkasten die toch niets hebben om aan te trekken. Dat
weegt namelijk niet op tegen het geluksgevoel om gewoon je eigen ding
te doen en te dragen en je niet geremd of juist opgejaagd te voelen
door elkaar steeds sneller opvolgende trends. Maar goed, ik zal
binnenkort eens lekker een nachtje doorhalen. Dan zie ik er de volgende
dag uit als een afgehaald bed. En als mensen dan vragen waarom ik zo
bleek zie, zeg ik gewoon dat dat mijn nieuwe trendy sinistere look is.

Wat willen mannen site is voor hem alleen!

manOman brengt koppels dichter bij elkaar. Maar dat betekent niet dat je niets meer voor jezelf zou mogen hebben. Voor vrouwen zijn er talloze sites, met blogs, tips, uitjes en chats, maar voor mannen? Jawel, wij hebben er een gevonden. Ben jij een man, die het zat is dat er zoveel sites bestaan die alleen maar gaan over wat vrouwen willen? Kijk dan op de site www.watwillenmannen.nl, want die is helemaal voor jou… Hier kun je eindelijk weer lekker man zijn, ongestoord genieten van zin en onzin en lekker lezen over zaken die jij interessant vindt! En dan hebben we het dus over games, gadgets, films, gezondheid en dingen als het wereldrecord Burrito eten en Assassin’s Creed!

Man vs Vrouw: Hij moet ook een hobby

Mannen hebben van die hobby’s die vrouwen absoluut niet begrijpen.
Dat is ook precies de bedoeling. Want zou zij zijn
vrijetijdsbesteding begrijpen dan wil ze meedoen. Of niet? Deze keer in Man vs Vrouw: Geef hem zijn hobby.

VOLGENS HAAR
Het is een schrikbeeld. Truus die  met de
thermoskan in de aanslag om 5 uur opstaat om met Henk te gaan vissen.
Of Herma die in het clubshirt gehuld gaat meejuichen in het stadion.
Helemaal het toppunt zijn van die stellen, die in streep gehuld samen
aan het roer van de zeilboot staan. Voor een romantisch uitstapje, zo
voor een keer, al la. Dat is geen hobby delen, dat is een
paringsritueel. Hij doet moeilijke dingen, zij hemelt dat op. Ieder
zijn lol. Maar daar is het de fanatieke wij-doen-alles-samen-vrouw
natuurlijk niet om te doen. Zij wil ook aan dat roer. Alleen al omdat
hij het vast heeft.

Nieuwe hobby
Maar het wordt pas echt sneu wanneer de man
vindt dat zijn vrouw zijn hobby ís. Heeft u het ook gelezen? Dat van
die chirurg die zijn doorsnee Dolly (ja, ik denk neem de naam van een
schaapje- zo heet ze natuurlijk niet echt) eigenhandig heeft verbouwd
tot zijn droomvrouw. Deze Dolly is er, in mijn ogen, niet
kloonwaardiger op geworden.
En waarom een chirurg een paringsritueel wil uitvoeren met als
resultaat een lopend hoopje plastic snap ik ook niet zo goed. Dolly
snapt de hobby van haar man wel. “Als je man plastisch chirurg is, dan
is de scalpel je
vriend”.

Dan ga ik nog liever gekleed in een identieke
streepoutfit,  met mijn man nordic walken over de hei. De thermoskan in de aanslag.

VOLGENS HEM
Dat kan ik heel goed. Mannendingen
veinzen. Met bier en eelt op de handen en schijt aan vrouwen. En met
auto’s. In mijn nieuwe straat wonen mannen die van hun garage een
autowerkplaats hebben gemaakt. Inclusief koelkast vol bier en hun
overall ‘s avonds aan een spijkertje. Tot ze gaan slapen, pielen ze met
mysterieuze, kromgebogen en met olie bevlekte ijzertjes en slangetjes.
Alles wat los kan, gaat elke avond los en weer vast. De motorkap staat
altijd open en de mannen leunen met hun handen op de rand. Samen kijken
ze geboeid naar de motor die draait. Volgens mij doen ze dit, avond aan
avond, vooral om niet teveel met hun vrouw te hoeven praten. De vrouw
kan ondertussen tegen haar vriendinnen zeggen dat ze een man heeft die
met zijn handen maakt wat zijn ogen zien. Een man om trots op te zijn.
Kortom, een win-win situatie.

Lekker lopen
In het kader van de buurtintegratie ging ik
er eens bij staan. Met mijn handen in mijn zakken, dat leek me wel
gepast. Af en toe stak er een zijn hand in de motor en trok dan aan
zo’n slangetje. De anderen knikten serieus. Ik knikte mee, met een nog
serieuzer gezicht. Zo bleef het verder stil, op het brommen van de
motor na.
“Die draait lekker”, zei ik na een paar minuten, om het
ijs te breken, want dat leek mij nu onvervalst autojongens-lingo. Hol
gelach, zelfs de kauwgum kauwende blonde achterbuurvrouw keek me
spottend in de ogen. De heren schudden even hun wijze hoofden en
draaiden zich weer naar de motor. Gebogen mannenruggen.

Ik zei dat ik moest pissen, want zo zeggen mannen in hun mannenrol
dat, en ik liep naar huis. Daar knoopte ik mijn broek open en plaste ik
de plas van opluchting. Zittend.

Ralph Ploeger over Ralph
‘Ik
ben van negen maanden na de finale. Als Cruyff een paar keer had
gescoord, was ik er misschien niet eens geweest. Ik ben forens en
stukjesschrijver. Ik ben vader en ex. Gepromoveerd en geblesseerd. Ik
ben van de woorden en voor de liefde. Van het denken en van het doen.
En soms, als buiten de zon schijnt en mijn krullen mooi doet glanzen,
dan lijkt het net of ik een zorgeloze beachboy ben. En dat geeft
niks…’
Je vindt Ralph ook op www.ralphp.nl

Woorden van liefde en troost

css.php