Bij haar moet eerst alles kloppen, hij kan altijd wel. Maar is dat nou wel zo? Wekelijks zetten we hem tegenover haar met een stelling. Deze week: Libido en zo.

VOLGENS HAAR
Er zijn berichten over pubers die dingen doen die niets met liefde, laat staan eigenliefde te maken hebben. Ik hoor van mannen die het niet meer kunnen zonder blauw pilletje, van party hier en party zo. Spannend hoor. Maar waarom merk ik daar niets van? Gaat alles in het geniep of wordt het zwaar overtrokken? Een vragenrondje in mijn netwerk leverde het volgende op: 15 pubers die seks niet te grabbel willen gooien maar wel doodsbang zijn voor verliefdheid en aanverwante spanning. Een flink aantal volwassenen, die gewoon, heel saai – moeten we denken – monogaam zijn en één stel, jawel één, dat iets deed met swingen en drugs. Drie jaar geleden. 

Seks-CV
Oké, de jong volwassenen waren misschien nog iets té jong. Dat was goed en gaf hoop. Veertien zijn en al een behoorlijk seks-CV hebben kan nergens goed voor zijn. Bestaat mijn netwerk uit saaie dozen en grijze muizen? Dacht het niet. Er wordt heel wat af geseksperimenteerd. Maar wel in de beslotenheid van de relatie. Die niet altijd even lang hoeft te duren. Dat is waar. Had monogamie een staart en vier poten dan stond het op de lijst der uitstervende diersoorten. Ik ga er geen reddingsactie voor op touw zetten. Een mens groeit en ontwikkelt. Tenminste, dat zijn wel de leukste. Je moet maar net de mazzel hebben dat het dan relatie-technisch nog een beetje lekker blijft aansluiten. Ook in bed. 

Niet in bed
Ooit schreef ik een toneeltekst met de claus: ‘Mijn vrouw is net een koelkast!’ ‘Nee, man, ze hunkert naar seks, maar niet met jou.’ Inderdaad, autobiografisch. Wanneer een vrouw lekker wil vrijen is een betrouwbare relatie een eerste vereiste. Jammer jongens, maar het is niet anders. Of zoals een collega ooit zei: ‘Ik overdag niet in zijn hoofd, hij ’s avonds niet in mijn bed.’ Waarna de advocaat werd gebeld. Van mij hoeft niemand zich gelijk te gaan verloven bij erotische spanning. Soms duurt een relatie een paar uur, soms jaren. Doe wat je wilt. Maar de vrouw die het  meest (lekker) vrijt is de vrouw die zich in the heat of the moment tastbaar en volledig geliefd voelt. Er is nog nooit een vrouw als koelkast geboren. Wanneer ze zich zo gedraagt kun je ervan uitgaan dat ze een emotioneel probleem heeft. Maar ja, dat klinkt natuurlijk weer belerend, moralistisch, tuttig, niet commercieel, opgedroogd en suffig.

VOLGENS HEM
De verschillen zijn groot tussen mannen en vrouwen als het om libido gaat. Tenminste, de manier waarop het ‘zin hebben’ ontstaat is geheel verschillend. Dit is een tijd geleden al aangetoond met de erectiepil. De farmaceutische industrie vond het gat in de markt en probeerde dat gat nog uit te breiden door een zelfde soort pil te ontwikkelen voor de vrouw. Wat bleek? Fysiek bleek het uitstekend te werken, maar men kreeg bij de vrouw de ‘mind’ niet mee. Bij een man blijkt zin in seks ook te ontstaan indien de speer medicinaal wordt geveld. De aanblik van het op spanning staande gereedschap zorgt automatisch voor opwinding. Waarschijnlijk komt dit door een narcistisch trekje in de geest van ‘kijk mij eens met een tampeloeris lopen. Welke vrouw kan mij nu nog weerstaan?’. Deze gedachte borrelt ook bij de overbekende ‘odol’ naar boven, ook al heeft een man vaak geen flauw idee hoe hij er aan komt.

Andersom
Bij de vrouw werkt dat dus andersom. Het slikken van de ‘roze viagrapil’ zorgt er weliswaar voor dat het smeersysteem automatisch wordt opgestart, maar het ontdekken van dat feit, zorgt bij de vrouw absoluut niet voor opwinding. De volgorde is blijkbaar anders gesorteerd bij de vrouw. Eerst moet zij seksueel opgewonden raken, waarna de lichamelijke kenmerken van opwinding vanzelf merkbaar en zichtbaar worden. Aangezien er dus geen toegevoegde waarde aan de vrouwelijke viagra-variant zit, anders dan lubricatie, zijn daar veel goedkopere en meer gangbare middelen voor. Overigens geldt bovenstaande volgorde óók voor de man. Het is natuurlijk niet zo dat de man alleen maar geestelijk opgewonden wordt van de gehesen vlag, anders zouden er in theorie nooit meer kinderen geboren worden.

Fabels
Laat ik voor de man in ieder geval even een (figuurlijke!) lans breken voor het door de vrouw nooit geloofde ‘Ik heb er geen controle over! Echt niet!.’ In sommige gevallen klopt dat. Als mijn vrouw bijzonder lieftallig en uitdagend langs loopt, wordt het kompas absoluut door mijn gedachten gestuurd. Schuldig. De ‘odol’ bij het ontwaken zal ook ongetwijfeld het gevolg zijn geweest van een erotische droom over –uiteraard- een vrijpartij met mijn vrouw. Maar soms gebeurt het wel eens dat op de meest ongelegen momenten de vlag wordt gehesen. Daar komt echter geen enkele erotische gedachte bij kijken, eerder schaamte wanneer het wat moeilijk te verbergen blijkt. Ik zie nog een gat in de markt. De anti-viagrapil.

Oeps! Een uitnodiging in mijn sms-box. Of ik naar het feestje van kennis x kom. En wel morgenavond. Dat is nu weer typisch x. Het is een schat, maar ik weet nooit of hij zich nu op het laatst realiseert dat ik ook wel mag komen of dat het gewoon een chaoot is. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat x heel spontaan is en à la minuut feestjes bedenkt. Iets wat vrouwen zich natuurlijk niet kunnen voorstellen. Die willen van te voren regelen. Met to do lijstjes, afstreep momentjes voor gedane zaken en weinig ruimte voor ongeplande gebeurtenissen.

Parijs
Maar morgenavond dus. Leuk! Ik had nog wel iets redelijk nieuws in de kast hangen om aan te trekken, die zorg kon ik vast afstrepen. ‘Kom jij nog in de stad, schatje’, x geeft een feestje, en ik heb geen tijd om een cadeautje te scoren, jij?’ Maar jij zat met een straffe deadline. Waar is de man als je hem nodig hebt. ‘Sorry, kun je niet even zelf? Tussen de middag of zo. Of neem onderweg iets mee uit de stationshal. Die zijn tot laat open.’ Laat maar weer. Ik zie mezelf niet bij x aankomen met een zak M&M’s of een Whopper. Alhoewel, een ticket Parijs is natuurlijk best leuk!

Regelnicht
Maar daar was dan toch, dankzij mijn vrouwelijke hang naar regelnichterij, het idee. Want waar zijn thuisshops ook weer voor? X houdt van feestjes dus van wijn. Ja, die logica gaat natuurlijk mank, maar ik zou ook op het feestje zijn, dat is vast één wijnliefhebber. Een mens moet het zichzelf niet te moeilijk maken. Even googlen en daar was de oplossing. Bij de wijnclub vond ik wat ik zocht. Lekkere wijn, maar vooral veel gemak. De volgende dag werd het kado voor X keurig afgeleverd op mijn werkplek. Klaar om ’s avonds te overhandigen. Had ik toch mijn zin. Qua vinger in de pap, scoor- en regelmoment.