Op de een of andere manier lig ik pas echt lekker bij de mannen wanneer ik hun ex ben geworden. Terwijl ik geheel en al bereid ben, komt de relatie maar magertjes van de grond. Misschien valt er te weinig te jagen wanneer hij mag. Want hij wil wel, maar durft niet, moet nog dit, wil nog dat, en nee, dat ligt niet aan mij. Dat geloof ik best, want de ervaring leert dat hij vroeg of laat gaat bellen.

Kennelijk had hij even bedenktijd nodig. Want na de losweekperiode bleek ik opeens het leukste, liefste, mooiste wat hem ooit was overkomen. Sorry hoor, maar had dat eerder gezegd. Grijp je kans wanneer ik er nog ben.

Dramaqueen
Maar soms ging ik wel eens voor de bijl. Dan was ik ook nog niet helemaal los en dan kwam het er nog wel eens van. Sex met de ex. Het mooie daaraan is de volle overgave van sentiment. Hij durft opeens en blijkt toch gevoelens te hebben, want bindingsangst met een ex, daar doet hij niet aan. En ik op mijn beurt kon nog even heerlijk al mijn dramatische vrouwendingen kwijt. Ach, die ogen, dat bekende maar nu opeens weer vreemd spannende, lijf. Soms moet het gewoon nog even: seks met je ex. En dan, wanneer ik na afloop in zijn armen lag, twijfelen over de vraag: ‘Heeft hij het al met iemand anders gedaan?’ Drama ten top!

Vriendschap
Lekker drama wel te verstaan. Wanhopig drama wordt het wanneer je na een tijdje weer eens iets met de ex hebt. Sex met je ex hoort een afsluiter te zijn. Omdat het lichaam nog iets wil zeggen dat je niet uitgesproken krijgt. Of omdat het toch niet helemaal alleen maar slecht ging met hem en mij, en we dat deel nog even willen koesteren. Ach, sex met je ex moet je zien als een pleister. Nergens voor nodig wanneer het niet meer bloedt. Soms ontstaat er vriendschap met een ex. Zoals bij mijn maatje. Hij was mijn eerste liefde en bleek later, toen anderen mij vergaten, een goede vriend. We bellen nog wel eens, eerste liefde en ik. Dan babbelen we wat en vragen ons hardop af wat we samen zouden doen wanneer we 85 zijn en elkaar nog steeds zouden kennen. Het antwoord op de vraag weet ik niet, maar sex zal het wel niet zijn.

Hij kan maar een ding te gelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: Seks met je ex?

VOLGENS HAAR
Van de eerste gesprekken met mijn moeder over seks is iets blijven hangen. Dat we daarover spraken is al redelijjk bijzonder. Veel van de voorlichting kwam uit boekjes. Die legde ze dan op mijn kussen ter eigen inzage. Ik schaamde me dood over zoveel openheid. Zij over zoveel geslotenheid. Maar ergens daar tussenin vonden wij elkaar in een gesprek. ‘Vriendschap tussen mannen en vrouwen bestaat niet. Mannen willen altijd meer.’ Zo die zat. Geconditioneerd in mijn tienerbrein tot het einde der dagen. Nog voordat ik de boekjes uit had.

Vrouwending
Zo’n uitspraak is vragen om selffulfilling prophesy. Met het klimmen der jaren kwam ik inderdaad zelden mannen tegen die ‘niet méér wilden’. Wel mannen die vervolgens niet meer wilden. Zo’n man werd een ex en we leefden nog lang en gelukkig. Meestal liet het geluksgevoel wel eerst even op zich wachten. Niet na elke breuk. Een one-night-stand werd ook wel stoer ‘een ex’ genoemd, maar dat was meer voor de streepjes op de muur. Een echte liefde wordt door mij niet zomaar vergeten. Daar pruttel ik over na, slaap slecht omdat ik maar blijf dromen, val kilo’s af en ga op zoek naar mannelijk potentieel dat mij wil troosten. Een gevaarlijke fase. De vragen zijn talrijk en de behoefte aan bevestiging en erkenning is haast te sneu voor woorden. Het zal wel weer zo’n vrouwending zijn.

Vergeten liefde
Ondanks het mannelijk potentieel blijf ik nog een tijdje naar hem verlangen. Al mijn waardigheid ten spijt. Zo kan het gebeuren dat ‘het’ er nog een keer van komt. Je belt of smst nog eens, vraagt hoe het gaat en maakt een afspraak om wat vergeten spulletjes terug te geven. Niet zelden kwam het voor dat een van die spulletjes mijn liefde voor hem was. Nog één keer seks met je ex kan dan helpen. Om afscheid te nemen en te liegen dat je altijd nog vrienden kunt blijven. Ergens had mijn moeder best gelijk.

VOLGENS HEM
“Between men and women there is no friendship possible. There is passion, enmity, worship, love, but no friendship.” Aldus de beroemde Oscar Wilde. Weet je, eerlijk gezegd geloof ik hem wel. Ze zeggen niet voor niets dat vriendschap tussen een man en een vrouw eindigt zodra je het bed met elkaar hebt gedeeld. Maar hoe komt dat nu? Wat verandert er tussen twee mensen die “het” met elkaar hebben gedaan? En gaat dat altijd op?

Vriendschap
Ik heb over dit fenomeen meer vragen dan antwoorden. Eén ding weet ik wel: als je elkaar voor het eerst ontmoet en helemaal voor elkaar valt, dan heb je passie, aanbidding, liefde en later ook ruzie, precies zoals Oscar zegt. Maar als je deze gevoelens voor elkaar maar lang genoeg deelt, kan er wel degelijk echte vriendschap ontstaan. Al zal die vriendschap zich beperken tot alle dingen die je samen kunt delen. Maar samen winkelen en make-up testen? Nou nee, bedankt. Een avondje pokeren en voetbal bij je vrienden? Ga heen en vermaak jezelf, zal ze zeggen. In alle andere dingen vind je elkaar echt wel.

Eerst seks dan praten
Maar een jarenlange platonische vriendschap bekronen met een avond vol passievolle seks, voortgekomen uit een (te) diepe blik in beider drinkglazen en ogen? Op de één of andere manier voelt dat naderhand niet goed. Er verandert iets in de ongecompliceerde vriendschap dat nooit meer wordt zoals voorheen. Wat leren we hier nu van? Eerst seks en dan praten klinkt wat plat. Toch ben ik blij dat het wel zo is gegaan bij mij en mijn vrouw. We zijn nu namelijk heel goede vrienden.

Hij kan maar een ding tegelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: seksuele vrijheid.

VOLGENS HAAR
Met de ontdekking van de pil in de jaren ’60 kwam er meer plaats voor seksuele vrijheid. De flowerpower, hippies… Ik was er niet bij, maar het had volgens mij wel iets romantisch. Het had te maken met een hang naar verbroedering. Vrij uitgevoerd, maar toch. Tegenwoordig is seksuele vrijheid zo’n beetje hetzelfde als doe wat je uitkomt. Niets geen verbroedering, het gaat om jouw recht als individu. Een recht tot seksuele uiting. Onlangs is een nieuwe site geopend voor vreemdgangers. Zo nieuw lijkt me dit niet. Op datingsites kom je standaard in aanraking met vreemdgangers. Op sites voor vreemdgangers zullen op hun beurt dan ook wel geen vreemdgangers te vinden zijn maar sensatiezoekers. Hoe verveeld kun je zijn?

Vrije handel
Noem mij blind, naïef, blond, Doctor Ruth en te diepgravend tegelijk. In mijn omgeving kom ik vooral mensen tegen die trouw en liefdevol zijn en dat ook van hun partner verlangen. Uiting geven aan je seksuele gevoelens is niet hetzelfde als ontrouw zijn. Maar het wordt er vaak wel mee bedoeld. Ik geloof niet in een overweldigend aanbod van de pure-seks-vreemdganger, of de ware aanhanger van de seksuele vrijheid. Ik geloof wel in de fantasie van die vrijheid. Lekker achter eigen gesloten ogen kan er van alles. Veel mensen profileren hun gewaande vrijheid op het internet. Vooral mannen die denken met hun jongeheer te moeten pronken zijn een afknapper eersteklas! Je kunt mij niet wijsmaken dat er dan nog veel volk op je vrije handel afkomt.

Minpunt
Al die seksuele vrijheid geeft me de kriebels. En dat is niet van genot. Bloot slaat inmiddels toch wel heel erg dood. Ik heb het allemaal wel zo’n beetje gehad met die billen en borsten en wat daarmee kennelijk allemaal moet gebeuren. Steeds vaker voel ik een ouderwetse drang naar geestelijke intimiteit. Mensen met een al te grote hang naar seksuele vrijheid vind ik zelfs een beetje sneu. Zij zoeken iets dat ik niet eens wil hebben. Afgunst kan het dus niet zijn. In mijn woonplaats is een recreatiegebied. Inderdaad, met gedooggebied. Naast de hondenuitlaters, de skaters en dagjesmensen komen er mensen die op zoek zijn naar seksueel contact. Met een beetje pech ben je als wandelaar getuige van een geslaagde transactie. Jammer vind ik dat, het leek zo mooi in de jaren ’60.  

VOLGENS HEM
Vrije seks zou toch datgene moeten zijn wat elke man wil. Volgens de statistieken dan. Lekker wandelend van vrouw naar vrouw en scoren wat je scoren kan. Ten tijde van de beroemde seksuele revolutie moest het allemaal kunnen. Hij deed het met haar en zij vervolgens met een andere man of vrouw. Verfoeid door de oudere generatie, hoewel ik denk dat het grootste deel van de mannelijke helft van die oudere generatie wenste dat ze een jaar of 30 later geboren waren. Voor de jonge vrouwen in die periode kan ik niet spreken natuurlijk, maar volgens mij zullen ze het toch wel leuk gevonden hebben, of het nou een manier van schoppen tegen de truttige maatschappij was of een onbedwingbare hang naar seksueel genot.

Periode
Ik denk dat elke jonge man zijn periode van seksuele vrijheid wel zou willen vieren. Ik ben vroeger bepaald niet de braafste geweest als het om snel wisselende relaties ging, met als absoluut dieptepunt het op de trein zetten van mijn toenmalige scharrel, haar uitzwaaiend met de nieuwe vlam voor die avond naast me. Als ik er nu op terug kijk, ben ik er niet trots op, hoewel de dames tijdens die vakantie ook niet de braafste waren. Ik zou er nu niet meer aan moeten denken. Veel te vermoeiend en te ingewikkeld. Tegenwoordig erger ik me groen en geel aan die continu langsvliegende blote borsten met bijpassend 0900-nummer op de televisie. Zou het nu echt zo zijn dat heel mannelijk Nederland ’s avonds na elven met een verlekkerde blik en een doosje tissues op de bank naast zich tv zit te kijken? Volgens mij is de gemiddelde man die reclames al lang zat. Maar aan de andere kant leveren die reclames blijkbaar nog steeds iets op, anders waren ze er al lang mee gestopt.

Werkelijkheid
Om een overleden cabaretier te citeren: ‘Ik word te oud voor die rotzooi.’ Ik voel geen afgunst ten opzichte van de jongere generatie met een mogelijk nog vrijere seksuele moraal dan wij al hadden. Ik kijk – min of meer gedwongen – mee met soapseries op tv voor jongeren, waarbij seks als machtsmiddel wordt gebruikt en als iets kortstondigs. Het woord ‘liefde’ zie je daar nog maar zelden langskomen en als daar al sprake van is, duurt het nooit langer dan een aflevering of drie. Ik zie met twee mooie opgroeiende puberdochters de toekomst met angst en beven tegemoet. De oudste is dertien. Tegenwoordig heeft 35% van de meiden ‘het’ op die leeftijd toch al gedaan? Zouden er nog kuisheidsgordels te koop zijn?