Een goede relatie kan niet zonder een portie humor. Als je niet om elkaar en vooral met elkaar kan lachen, dan dooft het vlammetje al snel. Denk eens na: wanneer heb jij samen met je partner echt dubbelgelegen? Als je je dat niet meer kan herinneren, is het misschien goed om weer eens wat oude herinneringen op te halen. En dan niet die van dat romantische tripje naar Bretagne, maar die ene keer dat je zo’n blunder beging, dat lachen het enige was wat je kon doen.

Blunder?
Mijn beste blunder, die mij nu al 15 jaar wordt nagedragen, is de volgende. We waren net verhuisd naar Utrecht en als provincialen uit het pittoreske Purmerend was de stad voor ons een groot doolhof. We waren aan het klussen in ons nieuwe stulpje en moesten naar de bouwmarkt om hout te halen. Van de buren hadden we gehoord dat er een Gamma zat op de Oudenoord. Opgewekt stapten we in de auto, want de Oudenoord was helemaal niet ver, en met de kaart erbij (de TomTom was toen helaas nog niet uitgevonden) moesten we dat toch binnen een kwartiertje kunnen vinden.

De weg vragen
Maar al wat we zagen, geen Oudenoord. Na een uur onsuccesvol rond te hebben gereden, wilde ik een voorbijgangster de weg vragen. Mijn vriend vond het belachelijk dat we met de kaart in de hand niet zelf de weg konden vinden, maar ik stapte uit. Ik legde de plattegrond op het dak van de auto en samen met de hulpvaardige mevrouw bestudeerden we de kaart. Na de plattegrond enige malen te hebben gedraaid en met haar vinger langs watertjes en straten te hebben geschoven, zei ze in stomme verbazing: ‘Maar dit is de kaart van Rotterdam!’

Samen lachen
Nog hebben we er lol om. Als we het erover hebben, voel ik een soort kippenvel op mijn rug opkomen, een warm gevoel van diepe verbondenheid. Humor, lachen, het is elkaar verbaal kietelen; een heerlijk onderonsje. Onderzoek heeft uitgewezen dat lachen meestal geen verband houdt met iets grappigs, maar eerder een bevestiging is van de goede sfeer en verstandhouding tussen mensen. Het is dus zeker de moeite waard om zo nu en dan een echt grappig moment terug te halen en daar eens heel hard om te bulderen.

In het westen houden we er min of meer een vrije markteconomie op na. Zo’n beetje alles is om te zetten in geld. Een kwestie van vraag en aanbod. En laat er nu vraag zijn naar jonge, mooie maagden. Althans dat durf ik te concluderen na het lezen over een slimme zakenvrouw die zichzelf aanbiedt als maagd. De hoogste bieder tot nu toe bood 2,8 miljoen. Demi Moore deed het voor minder! Toch wil deze dame nog even wachten voor ze de veiling sluit. In een vrije markt waar de porno-industrie aanklopt voor subsidie heeft op het gebied van maagdelijkheid de crisis kennelijk nog niet toegeslagen. Dan ben je geen groentje, dan ben je een doorgewinterde zakenvrouw.

Bruidsschat
De moderne bruidsschat zonder huwelijk biedt mogelijkheden. De vraag is of dit erg is. Laten we hopen dat het bij deze clevere dame blijft voordat de regering zich moet gaan buigen over liberalisering van de maagdelijkheid. Wat bezielt de vrouw die, nog voor ze haar seksualiteit volledig heeft ontdekt, of dat ons wil laten geloven, deze al uitbuit? Het riekt naar wraak. Wraak op teleurstelling over de vrije Westerse markt waar liefde er niet meer zo toe doet en je lichaam een instrument is om te bereiken wat je wilt. Ze zegt geld nodig te hebben voor haar studie. Gezien de prijs die ze voor haar hoogste goed voor ogen heeft moet daar een leuk bedrag van overblijven. Wellicht leuk als investering in nóg een hersteloperatie.

Onzekerheid
Wat bezielt de man die gelooft dat hij waar krijgt voor zijn geld? Drijft onzekerheid één-oog voor veel geld naar het land der blinden? Gaat het om het gevoel van macht? Of is het niet meer dan zand in de ogen van dolende ego’s op zoek naar weer een kick? Ik maak me sterk dat we deze dame straks terug zien in een B-film die, ondanks het uitblijven van subsidie, maar dankzij haar eigen pr, de investering wel weer rechttrekt. Maagd of zakenvrouw: Het blijft een kwestie van vraag en aanbod.

We mogen een nieuw imagoprogramma verwelkomen op tv. ‘Wat je ziet ben je zelf’. Een modeprogramma dat ook over relaties gaat. Een programma tegen verslonzing van het uiterlijk binnen je relatie. Als het nieuwtje van de relatie eraf is en men met allerlei versiertrucs de buit heeft binnen gehaald, gaat bij teveel dames de make-up er af, de hakken de kast in en de de joggingbroek aan. Dat zou anders moeten. Aldus het programma. Partners moeten elkaar weer aantrekkelijk gaan vinden en dat kan zij écht niet zomaar opbrengen wanneer hij te vaak in dezelfde spijkerbroek loopt.

Aantrekkelijk
Volgens mij doet het programma aan symptoombestrijding. Het niet meer aantrekkelijk vinden van de partner gaat nooit over kleding. Zelfs niet over onfris ruikende lichaamsdelen of ongeschoren ledematen. Daarmee zeg ik niet dat het hebben van een goed verzorgde partner een overschat goed is. Het is erg prettig om een goed verzorgde partner te hebben. Maar zodra je op het punt bent beland dat de verloedering toeslaat en de frustratie over je relatie zich vertaalt in negatieve reacties over elkaars uiterlijk, is er meer aan de hand. Daar schuilen problemen achter die je niet verhelpt met de aankoop van de nieuwste kledingtrend of een middag bij de kapper. Zelfs niet bij RTL. 

Je best doen voor elkaar
Weer eens je best doen voor elkaar kan helpen een patroon of sleur te doorbreken. Het is zelfs leuk om weer eens helemaal uit te pakken. Maar laten we reëel en bij het juiste perspectief blijven. Kijk vooral ook naar de oorzaak van de sleur en pep jezelf niet alleen op met een, letterlijk, verblindend nieuw uiterlijk. Er worden legio banken bevolkt door stellen die blij worden van elkaars gezelschap in joggingbroek. Simpel omdat op die bank de persoon zit bij wie ze zich goed voelen. Er zijn ook legio stellen die afstand houden ondanks fysieke aantrekkelijkheid. Mijn persoonlijke visie: hoe meer plamuur, hoe dieper het gat! Werk dat niet weg met nog meer plamuur. Wat je in je partner ziet en wat je stoort, zegt veel over jezelf. Wat dat betreft is de titel van het programma goed gekozen.