Hoe vaak wil je niet naar cabaret maar zijn de echte toppers, zoals Jochem, Bert, Najib en anderen, uitverkocht voordat de kaarten überhaupt in de verkoop gaan. Gelukkig is er niks leukers dan iemand te ontdekken die eigenlijk bezig is met ontdekt te worden. Iemand die erg goed is en (helaas voor hem) niet volledig is uitverkocht. Het overkwam mij vorige week.

Bull

In Delft, met een klein doch gezellig theater, werd Bull aangekondigd als zijnde cabaret. Van een kennisje die bij het theater werkt, begreep ik al dat het eigenlijk geen cabaretvoorstelling zou worden. Waarom noemen ze het dan zo!? Na de voorstelling werd mij duidelijk waarom.

Ondefinieerbaar grappig

De voorstelling was geen zang, pantomime, cabaret, mime, toneel, dans of poëzie. Om het verhaal nog onduidelijker te maken waren de enige gesproken woorden, de woorden van Eric aan het einde: “Bedankt, ik kleed me even om en kom dan naar de foyer om mijn nieuwste dvd te verkopen.” Echt waar, meer is er de hele avond niet gezegd! De naam cabaret komt waarschijnlijk het meest in de buurt van wat wij hebben gezien. De voorstelling was een aaneenschakeling van grappige, herkenbare, alledaagse, knap uitgebeelde, zeer humoristische, anti-erotische, manonvriendelijke, en ondefinieerbare, goed getimede en juist geplaatste grappen met een flinke dosis witte-behaarde-lelijke-mannenbenenzelfspot.

Onduidelijk cabaret

Tsja, dus geen cabaret en ondefinieerbaar! Inderdaad, deze artiest is zo origineel, met een zo’n eigen programma, dat ik vrees, maar ook voor hem hoop, dat hij over twee jaar net zulke volle zalen als, of vollere zalen trekt dan eerder genoemde artiesten. Bull is vooral “anders”. Dat klinkt normaliter negatief, alleen is het hier absoluut positief bedoeld. 80 minuten een bulderende zaal zonder dat er één woord gesproken werd! Doe dat maar eens na!

Gouden tip

Zoek Eric Koller op zijn eigen website op en kijk of je een keer kunt boeken nu het nog kan want geloof me; binnenkort is deze “cabaretier” zo bekend dat je niet meer kúnt boeken.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Op Valentijnsdag is het de bedoeling mensen te verrassen om wie je geeft. Dat hoeft dus niet per se je liefje te zijn. Het mag ook iemand anders zijn; een behulpzame buur, je vader, moeder, opa, oma, collega of gewoon een goede vriend of vriendin. De hedendaagse Valentijnsdag is vanuit de commerciële Verenigde Staten naar Europa komen overwaaien. En tóch vind ik dat deze dag zo zijn charmes heeft.

Lekker anoniem

Wanneer je iemand iets goeds toewenst, is het uiteraard erg leuk dit anoniem te doen, zeker wanneer je de betreffende persoon dagelijks of regelmatig ziet. Is de ontvanger van de boodschap erg nieuwsgierig aangelegd dan is het dubbel feest voor de zender!

De ontvanger

Want hoe kom je er in ’s hemelsnaam achter wie dat kaartje of bloemstuk heeft verzonden? Het beste kun je het hoofd gewoon koel houden en niks aan iemand laten blijken. Gewoon doorgaan met de alledaagse dingen. De kans is namelijk heel erg groot dat er plots iemand informeert: “Uh, heb jij nog iets voor Valentijnsdag gekregen?’ Waarschijnlijk is dit de zender; maar om het zeker te weten ga je een stapje verder. Je ontkent glashard dat je iets hebt ontvangen.

Drie kaartjes

Althans, deze tactiek werkte voor mij; ooit 25 jaar jong. Ik ontving maar liefst dríe kaartjes en handelde zoals in de vorige alinea geschreven. Toen ik de zaterdag na Valentijnsdag in mijn ‘stamkroeg’ kwam, stond er al heel snel een meisje naast mij (we noemen haar Piep) waarmee ik vaker stond te kletsen. Na haar vraag en mijn ontkenning kwam eerst de frons op haar gezicht. Vervolgens een kort gesprek over koederen en kalveren, waarna zij toch weer terugkwam op Valentijnsdag. Zij had ook niks ontvangen en ze vond het raar dat iemand als ik ook niks had ontvangen, blablabla. Eén van de kaartjes kwam dus vermoedelijk van haar!

Slim wicht

Een uur later stond een vriendinnetje van haar met mij te babbelen. ‘Joh, ik hoorde van Piep dat jij geen Valentijnspost hebt gekregen!’ Alarmbellen gingen in mijn hoofd af. Nieuwsgierig als die vrouwen zijn, werd voorzichtig geïnformeerd of mijn toenmalig adres wel juist was.

Aap uit de mouw

Diezelfde avond nog, begon ik zelf maar ff te vissen en wat bleek; Piep had zelf één kaartje naar mij verzonden en twee vriendinnetjes, met ander handschrift, ook een kaartje geciteerd, en laten versturen. Ze was helemaal hoteldebotel van me, die arme Piep.

Kort verhaal lang

Om een kort verhaal lang te maken: deze methode werkt tot op de dag van vandaag. Ik was werkelijk erg gevleid door Piep, evenals al die andere keren dat ik een Valentijnsattentie ontving. Zoiets streelt je ego nietwaar! Naarmate de jaren echter verstrijken komen er ieder jaar minder kaartjes, bloemen, bioscoopbonnen, etentjes, et cetera. Maar goed, laat ik eerlijk wezen; alles wordt minder, ook de hoeveelheid haar op mijn hoofd. Wellicht dat mijn haargroei met het minder worden te maken heeft. Of misschien komt het omdat ikzelf eigenlijk in mijn hele leven pas twee keer iets stuurde met Valentijn.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

LAST MINUTE VALENTIJNSTIPS:

Beluister het interview over Valentijnsdag dat manOman.nl had op radioomroep Studio040.

Valentijnsdag, kaartjes, cadeautjes en anonieme aanbidsters. Ik heb er helemaal niks en gelijktijdig heel veel mee. Niks, omdat ik niets verstuur en veel, omdat ik ieder jaar weer kaartjes krijg en het stiekem best waardeer wanneer onbekende aanbidsters mij warm en nieuwsgierig proberen te maken.

Ontvanger m/v

Er zijn meer vrouwen die iets sturen met Valentijnsdag dan mannen. Je zou er dan ook vanuit mogen gaan dat wij mannen dus meer kaartjes ontvangen. Zijn wij derhalve lomp? Wanneer je Valentijnsdag als maatstaf hanteert zijn wij dat ja. Toch denk ik dat het wel meevalt. Onze romantiek komt gewoon uit ons hart en daardoor op een andere manier tot uiting. Romantiek heeft niets met 14 februari te maken.

Uit ons hart

Wij nemen je mee uit eten, masseren je pijnlijke schouders, maaien het gras, wassen je auto, dragen de boodschappen, warmen je voeten in bed, schenken je glaasje bij en aanbidden je soms. Het is natuurlijk niet één op één te vergelijken met vrouwelijke romantiek maar stiekem worden jullie best een beetje blij van dit soort attenties en aandacht. Mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen.

Aangetrokken

Als wij zo verschillen, wat zien wij dan in ‘s hemelsnaam in elkaar, zou je jezelf kunnen afvragen? Het lijkt mij voor de hand liggend! Vrouwen en mannen zijn elkaars tegenpolen, elkaars uitersten, tegenovergesteld. De natuurkundeleraar leerde mij al dat tegenovergestelde polen elkaar aantrekken. Voila: de wetenschappelijke verklaring! Niks romantisch aan, wel zo duidelijk.

Asoïstisch

Mijn vermoeden geeft me in, dat er vrouwen zijn die na dit gelezen te hebben, mij egoïstisch en asociaal vinden. Ik kan erin komen en geef toe een beetje egociaal te zijn! Ja, ik kom ervoor uit zonder schroom. Uiteraard is het leuk om een verrassing te ontvangen en dat werkt vast twee kanten op. Ook ben ik origineel genoeg om iets aardigs te bedenken. Toch weiger ik categorisch mee te werken aan iets wat in eerste instantie helemaal niet is ingegeven om je liefje te behagen. Allemaal commercie, een vaste dag per jaar, Valentijnsdag, dag romantiek, dag Valentijn!

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Je kent het wel; zij heeft nieuwe kleding en spulletjes nodig dus bedenkt ze dat je uitgerekend op zaterdag de stad in moet of nog erger, naar de IKEA! Nee, ik heb niet veel nodig, zegt ze nog, en we zijn zo klaar joh! Aangezien je, zoals de meeste mannen, nooit veel tijd nodig hebt om kleding aan te schaffen, zou je met twee open ogen in die valkuil kunnen vallen. Pas op!

Kleding 

Bij het pashokje gekomen, wordt ieder(e) jurkje, spijkerbroek en rokje gepast om vervolgens de vraag te stellen: “wat vind jij hiervan”, of, “hoe staat het me?” Wanneer je dan, suf van het wachten, antwoordt, het staat je leuk schat, is het doorgaans nog niet voldoende, want zij zal ongeacht je antwoord zeggen: “weet je het zeker, of zal ik die vorige nog eens aantrekken?” Niet dat jouw antwoord er toe doet want hoe dat ook luidt, het vorige jurkje wordt nogmaals gepast.

Kritiektip

Tip: wees nooit te eerlijk! Wanneer zij vraagt: “kleedt het me niet te dik, of staat het me?”, zeg dan dat het precies goed zit, al is het niet zo. Het winkelen zal bij een eerlijk antwoord zeker twee keer zoveel tijd in beslag nemen. Ik houd niet van liegen maar het volgende gezegde komt vast van ervaren mee-winkelende mannen. Een gewaarschuwd man telt voor twee. Twee keer zoveel tijd kwijt, in ieder geval. Dus gewoon glashard liegen. Immers; het doel heiligt de middelen.

Spulletjes

IKEA heeft best aardige spulletjes, alleen weet iedereen toch dat je niet van maandag t/m zondag naar die winkel moet gaan. Hele volksstammen hebben namelijk ook besloten hun inkopen daar te gaan doen, gelijktijdig met jou. Een polonaise van opgewonden vrouwen met in het kielzog verveelde mannen, drentelt door de IKEA. Verschrikkelijk toch! Vervolgens sta je in de rij voor de kassa en zodra je aan de beurt bent, blijkt dat je in de verkeerde rij hebt staan wachten. De rij waarin jij bent gaan staan, is de rij waar je alleen met cash of pasjes kunt betalen, en dat heb je natuurlijk niet. Opnieuw wachten in een andere rij.

IKEA-tip

Maak vooraf afspraken over wat je hebben wil en zorg ervoor de short-cuts te kennen. Dat scheelt wederom een hoop tijd (en geld). Wanneer jij achter je vrouw aanslentert, over het winkelpad door de gehele IKEA, kom je aan het eind tot de slotsom dat je meer “leuke” spulletjes in het wagentje hebt liggen dan vooraf gepland.

Mijn dochtertje

Ze blijft de dochter van haar moeder, mijn dochtertje van vijf. Ik denk weleens slim te zijn en kleertjes te kopen zonder dat ze erbij is. Tijdwinst, dacht ik. Soms gaat dat goed maar in de helft van de gevallen wil ze de meegebrachte kledij niet aan. Ook hier kun je nog beter tijd winnen. Mijn laatste tip van vandaag: stuur ze lekker saampjes weg om te sjoppen!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Wie is beter, de man of de vrouw? Één ding weet ik zeker: soms prefereer ik mannen boven vrouwen, soms vrouwen boven mannen. Nu doel ik er niet alleen op dat mannen afstotelijk en woest onaantrekkelijk zijn of dat vrouwen fijne, seksueel aantrekkelijke wezens zijn. Dat laatste is wel mooi meegenomen maar ook te plat en makkelijk.

De weg kwijt

Het schijnt dat je als bijrijder beter een man als navigator kan hebben dan een vrouw. Zij wijzen je stelselmatig de verkeerde weg en de lange vakantierit begint al met een echtelijke crisis. Toch, en dat lijkt tegenstrijdig, heb ik liever de stem van Katja dan van Jort om mij de weg te wijzen. Katja heeft me nooit een verkeerde weg ingestuurd. En hoewel ik ervan overtuigd ben dat Jort mij ook niet in de steek zal laten, luister ik toch liever naar mijn Katja! IJdele hoop dat ze ooit seks met me heeft, dus blijft dat bij fantaseren. Dat geldt vast voor menig man en vrouw.

Seks

Nu we het toch over platte seks hebben; het is een kwestie van smaak, maar als het om seks draait, geef ik de voorkeur aan vrouwen. Meerdere vriend(inn)en van mij denken daar anders over. Prima, moet kunnen toch! Zij houden van hun eigen geslacht of van beide. Soms maak ik gekscherend de opmerking van de “verkeerde” kant te zijn, ik val immers op vrouwen, en ben dus lesbisch. Het tegenstrijdige! Want wanneer het praten over seks betreft, doe ik dat weer liever met mannen. Wij praten plat en oppervlakkig over seks zonder er een waardeoordeel aan te hangen. Vrouwen kunnen namen als wipkip, neukertje, sloerie, geil ding, et cetera, niet echt waarderen. Terwijl dit bij ons slechts bravoureachtig gedrag is. Ook qua humor verschillen mannen en vrouwen blijkbaar nogal!

Werken met m/v

Op het werk probeer ik er ook achter te komen wie ik beter vind, de man of de vrouw. Mannen werken doorgaans prima samen of naast elkaar zonder zich aan elkaar te storen. Dat hoor ik zelfs van vrouwelijke collega’s. Er bestaat geen haat of nijd. Wij zijn kort, krachtig en to the point! Vrouwen daarentegen kunnen uren kwebbelen en kibbelen over niet ter zake doende onderwerpen. Vaak betreft het privé aangelegenheden, en het liefst die van een ander. Dit roddelen verklaart het koosnaampje kip dat menig man hanteert voor de vrouw. Maar ook nu word ik bevangen door een tegenstrijdig gevoel. Vrouwen kunnen op het werk iets wat de meeste mannen niet kunnen, multi-tasken! Het is dus nog maar de vraag of vrouwen minder productief zijn dan mannen. Nu vraag ik mij uiteraard wél weer af hoe het met de mannelijke lesbo of de vrouwelijke homocollega zit.

Decolletés

Ook qua kleedgedrag zijn er veel verschillen. Vrouwen kleden zich over het algemeen, vooral ’s zomers, uh, “beter” dan wij. Mannen in korte broeken: geen gezicht! Vrouwen met korte rokjes: nooit kort genoeg! Hetzelfde geldt voor decolletés; zelden zijn ze diep genoeg!
De bladen zeggen dat topless zonnen anno 2011 uit is. Fijn dat bladen er zo over denken, maar ik heb daar een eigen mening over, zeker op het strand. Als zonaanbidder ben ik vaak te vinden op de stranden. Heerlijk wanneer jonge vrouwen topless liggen te zonnen. Want van die witte borstjes op een bruin lichaam, dat ziet er niet uit! Van mij moet dit gewoon zo blijven. Mannen daarentegen liggen soms topless en dat ziet er dan ook weer niet uit! Sommige hangbuikzwijnen hebben zo’n pens en enorme borstvorming dat ik zou zeggen: “direct verbieden!” Ook dikke vrouwen in leggings mogen zich van mij in de zomer niet buiten vertonen. Ieder pondje gaat via het mondje bij zowel man als vrouw. Hé gelukkig, zijn er toch nog overeenkomsten!

Overeenkomsten m/v

Wie zoekt, vindt zeker overeenkomsten en ondanks dat ik cynisch schrijf over vrouwen, zoek ik zeker ook naar wat ons bindt. Er zijn niet altijd veel gemene delers te vinden tussen man en vrouw, maar toch kan de één niet zonder de ander. Ik mag graag op vrouwen vitten, maar zonder kan ik ook niet. Dus wat is beter? Het hangt er maar vanaf welk doel je nastreeft en het doel heiligt de middelen.

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.