Wat! Is hij bezig met relatietherapie?

Het probleem met huidige relaties is dat we heel, heel veel van onze partner willen binnen één pakket. We willen ook heel veel niet.

Begrip
Overbeharing bijvoorbeeld, een slechte adem, de ex, te veel macho, te weinig macho, te weinig ambities, overambitieus… En dat moet hij allemaal begrijpen. Sterker nog, hij moet ons, de vrouw – of dan tenminste jou als uniek exemplaar – begrijpen. Maar hij mag zich er ook weer niet te veel mee bemoeien. Hij is de sterke arm, niet de knellende. Het klankbord, maar wij bepalen de toon. Je bent er mooi klaar mee. Als man.

In drievoud
‘En jij ook altijd met je oplossingen, ik wou alleen maar even spuien. Laat maar weer, ik bel Diana wel.’ Een vrouw moet je niet gaan coachen. En wanneer je je er aan waagt, doe het dan op het juiste moment. Wanneer dat is? Wanneer ze er expliciet in hoofdletters plus aanhalingstekens in drievoud om heeft gevraagd. Als ze er echt niet meer uitkomt dus. De rest van haar gekrakeel valt onder de noemer ‘hardop denken’, ‘in het luchtledige kletsen’, ‘de dag van zich afwauwelen’ of gewoon gezellig kleppen. Ze wil praten. Je hoeft niet eens heel aandachtig te luisteren. Laat staan uitgebreid antwoorden. Een ‘mmm’ of wat korte ‘aha’s’ volstaan. Dat is dan weer handig. Als man.

Peuteren
Soms waag ik me er aan. ‘Weet je wat er nu weer gebeurd is?’ En dan vertel ik iets dat me bezighoudt. Ik wil het even kwijt. En dan komt het. ‘Nou, dan doe je toch dit of dat?’ En dat snap ik dan niet. Ik wou immers alleen maar iets vertellen als in: begrip. Geen antwoord als in: praktisch. Want vaak doen vrouwen het expres, of dan tenminste ik, als uniek exemplaar. Ik wil peuteren en zeuren. Gewoon voor het gelijk. Het laatste waar ik dan behoefte aan heb is een man die het gaat beredeneren en simpel oplossen. Ben je nou helemaal! Ik wil geen coach, ik wil mijn gelijk. Daar ben ik mooi klaar mee. Als vrouw.

 

Volgens haar: Wat? Gaat hij coachen?

Het probleem met huidige relaties is dat we heel, heel veel van onze partner willen binnen één pakket. We willen ook heel veel niet.

Begrip
Overbeharing bijvoorbeeld, een slechte adem, de ex, te veel macho, te weinig macho, te weinig ambities, overambitieus… En dat moet hij allemaal begrijpen. Sterker nog, hij moet ons, de vrouw – of dan tenminste jou als uniek exemplaar – begrijpen. Maar hij mag zich er ook weer niet te veel mee bemoeien. Hij is de sterke arm, niet de knellende. Het klankbord, maar wij bepalen de toon. Je bent er mooi klaar mee. Als man.

In drievoud
‘En jij ook altijd met je oplossingen, ik wou alleen maar even spuien. Laat maar weer, ik bel Diana wel.’ Een vrouw moet je niet gaan coachen. En wanneer je je er aan waagt, doe het dan op het juiste moment. Wanneer dat is? Wanneer ze er expliciet in hoofdletters plus aanhalingstekens in drievoud om heeft gevraagd. Als ze er echt niet meer uitkomt dus. De rest van haar gekrakeel valt onder de noemer ‘hardop denken’, ‘in het luchtledige kletsen’, ‘de dag van zich afwauwelen’ of gewoon gezellig kleppen. Ze wil praten. Je hoeft niet eens heel aandachtig te luisteren. Laat staan uitgebreid antwoorden. Een ‘mmm’ of wat korte ‘aha’s’ volstaan. Dat is dan weer handig. Als man.

Peuteren
Soms waag ik me er aan. ‘Weet je wat er nu weer gebeurd is?’ En dan vertel ik iets dat me bezighoudt. Ik wil het even kwijt. En dan komt het: ‘Nou, dan doe je toch dit of dat?’ En dat snap ik dan niet. Ik wou immers alleen maar iets vertellen als in: begrip. Geen antwoord als in: praktisch. Want vaak doen vrouwen het expres, of dan tenminste ik, als uniek exemplaar. Ik wil peuteren en zeuren. Gewoon voor het gelijk. Het laatste waar ik dan behoefte aan heb is een man die het gaat beredeneren en simpel oplossen. Ben je nou helemaal! Ik wil geen coach, ik wil mijn gelijk. Daar ben ik mooi klaar mee. Als vrouw.

Man relatie: Johan M/V

De verbouwing is ten einde. Negen weken van bouwstof, drilboren, hamergeluiden, radio 538 en flauwe grappen. De laatste klusman is nu bezig met het fabriceren van een boekenkast. Johan. Een man, een timmerman.

Klustypes
Klustypes hebben de afgelopen periode ons huis bewoond. Iets bevreemdt mij bij deze mensen. Het zijn altijd mannen. Timmermannen, loodgieters, elektriciens, meubelmakers, stukadoors, schilders, in willekeurige volgorde. Als geëmancipeerd man heb ik hier moeite mee, als gewoon man overigens ook. Hier volgt de uitleg.

Electricienne
Als geëmancipeerd man vind ik dat minimaal de helft van deze klustypes vrouw hadden moeten zijn. Timmervrouw, loodgietster, electricienne, meubelmaakster, stukadeuse en schildster. Zij bestaan echter gewoon niet. Terwijl in andere beroepsgroepen vrouwen beter vertegenwoordigd zijn; van een agente of brandweervrouw kijkt toch niemand meer op? De bouwwereld blijft des mans.
Als gewoon man, uitgerust met hormonen, testosteron en driften van duizenden jaren oud heb ik er helemaal moeite mee. Het is niet eerlijk. Daar waar mijn vrouw zich weken mocht vergapen aan gespierde rauwdouw kerels, zag ik niet één mooie vrouw in mijn huis rondlopen. Uiteraard mijn eigen eega buiten beschouwing latend.

Langbenige stucadeuse
Het had zo mooi kunnen zijn, een langbenige, blonde stucadeuse, licht voorover leunend op een keukentrap, het zweet op het voorhoofd, een sigaretje rollend. Het mocht niet zo zijn. Dus vrouwen: kies techniek, zodat ik ook mag genieten bij de volgende verbouwing.

 Feite Hofman is een 38 jarige Arnhemmer, werkt in het basisonderwijs en heeft een  gezin met vrouw en twee kinderen. Eind juni kwam ‘Feitmans!’ uit, een verzameling  columns en verhalen.  www.feitmans.nl 

Rokers de deur uit

Het lijkt romantisch: in je studententijd je grote liefde leren kennen, samenwonen, trouwen en samenblijven tot de dood jullie scheidt. Maar in de realiteit loopt het vaak anders. Tenminste, volgens de onderzoekers van de Australian National University. Zes jaar lang hielden ze gegevens over het liefdesleven van 2.500 koppels bij. Wat blijkt? Als je trouwt of samenwoont vóór je 25 jaar bent, jong kinderen krijgt én rookt, dan is dat niet zo best voor je relatie…

Breekpunt
Volgens relatiedeskundigen gaan stellen die voor hun 25ste trouwen of een serieuze relatie beginnen, sneller uit elkaar omdat de tijd dat we ons ‘als jeugd willen gedragen’ tegenwoordig langer duurt. We stellen vaste banen uit, willen nog reizen en onszelf zoveel mogelijk ontplooien. Dat botst vaak met de keuzes die je partner je graag ziet maken. Het meest voorkomende probleem is dat de ene helft van het stel (al) een carrière wil en de andere niet. Dat blijkt een breekpunt voor veel koppels.

Kwart eeuw
Volgens deskundigen word je vóór je 25ste ook op een andere manier verliefd dan na je 25ste. ‘Als meisje ga je vooral op zoek naar zelfbevestiging en word je soms verliefd op iemand omdat die ander verliefd is op jou. Een kind krijgen in een dergelijke relatie is dan geen goed idee. Nog meer slecht nieuws: Ben je eenmaal al eens gescheiden dan ‘blijf je aan de gang’. Je hebt maar liefst 90% meer kans op weer een scheiding. ‘Veel mensen hebben na hun scheiding het gevoel dat ze te lang in hun huwelijk bleven hangen. Bij een tweede relatie zullen ze de knoop sneller doorhakken.’

Rokers
Verrassend: als een van de twee partners rookt of werkeloos is, heb je volgens het onderzoek ook meer kans dat het huwelijksbootje schipbreuk lijdt. Van werkeloosheid en financiële zorgen was al bekend dat ze je relatie geen goed doen. Hoe dat zit met roken blijft een beetje een raadsel. De onderzoekers denken dat wanneer de relatie al niet goed meer is een rokende partner voor een onthouder een extra bron van ergernis is. Tja, en dan kun je maar zo de bush ingestuurd worden met je paffertjes. 

Volgens hem: Potje slijmen

‘Nee, ik hoef niet. Ik ben aan de lijn.’ Ja, hoor. Het is weer zover. De volgende poging is blijkbaar gestart. Het is bij vrouwen een absoluut geaccepteerd verschijnsel om te pas en te onpas te gaan lijnen. Na de feestdagen, voor de vakantie, na de verjaardag. Er is altijd wel een reden.

Twee weegschalen
Mannen doen daar een stuk minder moeilijk over. Hun punt van ‘nu is het genoeg’, volgt niet elk moment van de dag wanneer ze een slanke man zien. Een man maakt zich pas zorgen als hij twee weegschalen nodig heeft. Ik herinner me een reclame van een fastfoodketen, waarin een man zich gedroeg als een vrouw, puur en alleen door zich druk te maken over zijn figuur. Bij kreten als: ‘Oh, dus jij vindt dat ik een te dikke kont heb’ lag ik in een deuk en zag ik in de ogen van mijn vrouw een ik-snap-precies-hoe-die-man-zich-moet-voelen blik.

Drukte
Als man ben ik makkelijk in slaap te sussen wanneer het gaat om mijn figuur. Wanneer ik naar beneden kijk en me zorgen maak over een beginnend afdakje, is een opmerking in de trant van ‘zeur niet, je ziet er geweldig uit voor je leeftijd’ voldoende om me weer met opgeheven hoofd en ingehouden buik door het leven te laten gaan. Ik geloof mijn vrouw. Als zij dit zegt, zal het wel zo zijn. Vrouwen zijn kritische wezens, dus als ik door de ballotagecommissie kom, ben ik blijkbaar het aanzien nog wel waard. Waarom werkt dit dan niet bij vrouwen? Een ‘zeur niet, je ziet er geweldig uit voor je leeftijd’ van mijn kant, kan rekenen op de boze reactie. ‘Hoezo voor mijn leeftijd!!!’

Vrouw vangen met stroop
Heren, indien het figuur van een vrouw ter sprake komt, gebruik dan nooit de frase ‘voor je leeftijd’ samen met het woord ‘uiterlijk’. Dat is funest voor de geloofwaardigheid. Houd er rekening mee dat je überhaupt niet wordt geloofd indien je lovende opmerkingen maakt over het figuur van je vrouw of vriendin. Tsja, je kunt ook niet zeggen dat het inderdaad eens tijd wordt om het lekkere eten te laten staan, omdat ze de laatste tijd wat te veel houvast krijgt. Een negatieve aanmerking wordt altijd geloofd, een positieve opmerking nooit. Het blijft kiezen tussen twee kwaden. Maar goed, ik ben liever een man die slijmt, dan een ongevoelige zak, dus ik zeg dat mijn vrouw er geweldig uit ziet en dat lijnen echt niet nodig is. Maar ja, als ze dit leest, heb ik natuurlijk weer wat uit te leggen.

 

Woorden van liefde en troost

css.php