Francine en ik hebben nu alweer twee weken dagelijks seks. Goede seks mag ik best zeggen. We doen dingen die we nooit eerder deden. Te bedenken dat zowel Francine alsook ik, geen van beiden onbekend zijn met de mogelijkheden die de seksuele revolutie voor haar nazaten, ons dus, meebracht. De seksuele revolutie en de Flowerpower, dat waren nog eens tijden! Iedereen deed het met iedereen en Aids, dat kenden ze nog niet. Stoned van LSD, wiet en wat al niet meer, waren vrouwen allemaal gelukkig en niet te vergeten, gewillig! Oké, ze hadden toen nog enorme bossen minder fris haar, hetgeen niet echt revolutionair te noemen valt, maar toch. Dat is zo’n beetje het beeld dat ik als jongeling heb van de Flowerpower-tijd die ikzelf niet mocht meemaken.

Dolle Mina’s

Ook heb ik gehoord van de ‘Dolle Mina’s’. Een horde op hol geslagen schreeuwende vrouwen die streden voor gelijkheid van de vrouw. De beelden die ik hier ooit bij zag waren weinig vrouwelijk. De emancipatie waar deze vrouwen voor streden is in Nederland op veel plaatsen goed ontvangen en geslaagd, op sommige plekken schieten wij nog steeds tekort, en her en der schieten wij door. Denk hierbij aan inmenging vanuit een overheid die eraan voorbij gaat dat minder vrouwen hoge topfuncties ambiëren, en bijvoorbeeld liever tijd besteden aan hun kinderen en de kwaliteit van leven. Het zijn vaak vrouwen die inzien dat het leven uit meer dan alleen werken bestaat. Veel mannen roepen dat ook, maar leven er niet naar.

En de toekomst?

Wij Nederlanders staan bekend vanwege onze tolerantie en het is mede dankzij dit gedrag dat hier zowel de emancipatie als de seksuele revolutie succesvol zijn ingeburgerd. Vrouwen kunnen voor zichzelf opkomen en doen dat ook. Ik hoor eigenlijk nooit dat mannen voor zichzelf moeten opkomen, in een man/vrouw-sfeer zoals dat voor vrouwen soms nog wel geldt. Wel staan vrouwenbladen en kranten vol met onze tekortkomingen. Daarover schreef ik al eens. 100% gelijke kansen voor de man en vrouw zijn er blijkbaar nog niet. De ‘Dolle Mina’s’ maakten een goed begin voor de huidige generatie vrouwen.

Gelijkheid

Zijn wij gelijk, los van de uiterlijke verschillen? Er zijn veel ongelijkheden. Ik vraag me af of al die inspanning om vrouwen gelijk te maken aan mannen niet tegen de natuur en te snel geforceerd is. Een voorbeeld van een natuurlijk veranderingsproces: ‘Steeds meer vrouwen zijn hoger opgeleid dan mannen. Er zijn daarom meer vrouwen die geneeskunde studeren en arts worden dan mannen. In de geneeskunde lost het probleem zichzelf uiteindelijk, op een natuurlijke wijze, op. In de toekomst, voorspel ik, zullen er meer vrouwelijke dan mannelijke artsen zijn en ook in de medische top komen meer vrouwen. Dat gaat niet van de ene op de andere dag.

Alles snel moeten veranderen

Francine stond er deze week versteld van dat ik, en wij mannen in het algemeen, niet kunnen multitasken. Als ik werk of de krant lees, vergeet ik alles om me heen. Ik hoor het niet eens wanneer iemand me vraagt of ik thee wil. Wanneer ik achter mijn computer zit merk ik dat ik volledig opga in het werk waarmee ik bezig ben. De multitaskende vrouwelijke collega’s onderscheiden zich niet in het sneller of beter opleveren van hun werk. Het onderscheid zit hem vooral in het kwekken met elkaar. Het resultaat is dat mijn werk meestal eerder af is met een beter resultaat. Leuk dat vrouwen kunnen multitasken en wij mannen niet. Dat is een groot verschil tussen mannen en vrouwen waar zoveel vrouwen prat op gaan. Ik zie dat anders. Wij mannen maken één voor één af waarmee wij bezig zijn. Dat doen we goed, in één keer, en dat heet concentratie. Multitasken is volgens mij dan ook een tekort aan het vermogen je te kunnen concentreren op één zaak tegelijkertijd. Multitasken is eerder een tekortkoming dan een gave. Laat mij maar lekker man blijven. Veranderingen zijn goed, maar soms volstrekt overbodig.

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (43) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Ik koos voor de naam in deze titel omdat hij eerder tot de verbeelding zal spreken dan de naam Alois Schicklgruber. En toch is dat de werkelijke naam van de man die zich Adolf Hitler noemde, naar zijn stiefvader Hideler. Adolf had een hekel aan zijn eigen vader en verfoeide zijn geboortenaam Schicklgruber. Tot zover de geschiedenisles. Vooralsnog ga ik er vanuit dat de lezer dit allang wist.

Heike Görtemaker

Alweer zo’n fraaie Duitse doch onbekende naam. Toch, dit keer gewoon de ware naam van de vrouw die kortgeleden heeft onderzocht en beschreven welke invloed Eva Braun moet hebben gehad op haar Dolfie. Het moet alom bekend zijn dat Eva het hartendiefje van Dolf was. Heike beschrijft na zorgvuldig onderzoek op welke wijze Eva haar invloed had op Alois en die was fors. Over de gevolgen van Adolf zijn beslissingen hoef ik hier niet te spreken, die zijn bekend.

Samson en Delilah

Aah, gelukkig weer bekende namen. Welke invloed had Delilah ook alweer op Samson die dankzij zijn lange haar ongeloveloos sterk was. Ook de gevolgen van het afknippen van Samson’s haar, weliswaar een fraai stukje Griekse Mythologie, zijn bekend. En hiermee zinspeel ik niet op cynische wijze, op de situatie zoals die nu in Griekenland gaande is.

Adam en Eva

Weer een bekend stel, je kent ze wel, niet dat stel van Bonduel! Nobel als Adam was, schonk hij een rib en daar was zij; de vrouw, Eva. Wonderbaarlijk, wederom een Eva! Eva plukte, tegen beter weten in en alle waarschuwingen vooraf, een appel en weg was het paradijs. De eerlijkheid gebiedt mij te vertellen dat ik zowel het sprookje van Adam alsook van Samson met veel plezier heb gelezen. Beide mooie vertelsels verwijs ik naar het rijk der fabelen. Toch moeten beide verhalen op een kern van waarheid berusten. Ik zou nog best even door kunnen gaan met opsommingen van wat er zoal misging door de invloeden van vrouwen.

Liefde maakt blind

Zelf ben ik in mijn leven herhaaldelijk blind geweest door liefde. Hopelijk sta ik hierin, als man, niet alleen. ‘Wanhopig’ heeft menig man vast rare dingen gedaan om zijn liefje te behagen, of om te krijgen wat hij wil. Ik zie het al helemaal voor me, als in een goedkope pornoproductie uit de jaren ‘70; Magere, bleke, behaarde Dolf laat zich nemen met voorbindapparaat door Eef. Eef sabbelt aan Dolf z’n ballen, of eigenlijk had hij slechts één bal omdat hij er eentje kwijt raakte op jeugdige leeftijd. Dat laatste wens je geen mens toe hoor, dat een bal wordt afgebeten door een geitachtig dier. Maar in het geval van Dolf ben ik blij dat hij zich nooit heeft kunnen voortplanten. Waarschijnlijk was hij al blij dat er een vrouw in hem geïnteresseerd was.

Wie is de baas?

Wanneer je echt gek op iemand bent, ben je in staat om bijna alles te doen, te accepteren om maar in de gunst te blijven bij je geliefde. Best eng wanneer je jezelf realiseert dat verliefdheid slechts een chemische reactie in de hersenen is en dat het dus iedereen kan overkomen, ook politici. Reken maar dat menig politicus net als u en ik ’s avonds nog even de dag doorspreekt, om vervolgens de mening en opmerkingen van zijn vrouw te laten meewegen in zijn/haar beslissingen. Liefde maakt soms blind, maar volgens mij blijft de vrouw altijd de baas.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Vandaag was ik vrij en een goede vriendin van mij, eveneens vrij, besloot mij te bezoeken voor een kopje koffie. Dit keer noem ik haar Francine, zo meteen wordt wel duidelijk waarom ik haar niet bij haar ware naam noem. Gillend van het lachen, met De Telegraaf in de hand, kwam ze binnen. Bij een kop koffie op het balkon barstte zij los. ‘Floris’, zei ze, ‘dit is iets voor je blog van morgen!’

Sex op de iPhone

Francine is een trouwe lezer van mijn blog en ze kon niet weten dat ik mijn blog uiteraard al klaar had, dus vertelde ik het haar. ‘Nee’, zei ze, ‘lees eerst dit artikel over bedprestaties!’ Ik las vervolgens het artikel dat Francine zo enorm opwond. Twee Nederlanders hadden een populaire app met de naam Sextrack ontwikkeld voor de iPhone waarmee je je eigen bedprestaties kunt meten. Ik las het artikel en dacht, weet je wat; ik download gelijk die app! Slechts € 0,79, een eenmalige dagaanbieding. Misschien vanwege het artikel in De Telegraaf.

Een vrouw met sexappeal

Het programma zag er best mooi uit en Francine vroeg me of het werkelijk zou werken of ‘just fake’ zou zijn. ‘Maar één manier om daar achter te komen’, grapte ik. Totaal onverwacht zegt Francine vervolgens ‘oké’. Nou laat ik me zo’n aanbod op mijn vrije middag niet snel een tweede keer doen, en ik moet bekennen dat Francine ondanks een iets te mollig voorkomen, bijzonder veel sexappeal heeft. Voor we het wisten hadden we een aantal vragen op de app beantwoord, kleedden we elkaar uit, douchten wij samen, smeerden we elkaar met massageolie in (die had ik ‘toevallig’ nog staan, huu).

Generale seks repetitie

We deden iets fout, want iedere keer stopte de iPhone met meten. Soms gaf het ding aan dat we 80, 90 punten hadden maar wat daarmee verder? Wij wisten het niet. Iedere keer startten we opnieuw. Wat we ook deden, oraal, vaginaal, vreemde standjes, massages, zoenen, strelen, neuken, met de hand, beetje freubelen, het maakte niet uit. Het lukte ons gewoon niet om een score te krijgen zoals in de krant stond omschreven.

Score(n) volgens Sextrack

Volgens het krantenbericht kon je Brons, Zilver, Goud, Platina of Sextrackium scoren. Het zweet liep inmiddels over onze lijven, en mijn slaapkamer, het bed, de woonkamer en de bank, ze geurden naar verse sex. We lazen keer op keer de gebruiksaanwijzing door maar het lukte ons niet om te scoren. We gaven niet op en gingen lustig door tot mijn iPhone aangaf bijna leeg te zijn.

Vluggertje

Ik vroeg Francine, ‘Zullen we dan maar even eindigen met een vluggertje? Dat programma is aan ons niet besteed.’Is goed’, zei ze, en wij gingen vrolijk verder. Het was werkelijk heerlijke sex! Zeg maar gerust, één van mijn beste vrijpartijen ooit! Toen wij uiteindelijk te moe waren om nog verder te willen gaan, zagen wij dat we maar liefst ruim twee uur hadden liggen sexen.

Waardeloos programma?

Hoewel het programma voor ons niet leek te werken, is het alles behalve waardeloos. Het werkte namelijk fabuleus! Niet zoals de makers hebben bedoeld, wel met een geweldig resultaat! Ik durf rustig te zeggen dat dit programma de beste minnaar in mij naar boven haalde. Francine leest mijn blog nog even na en knikt instemmend, pffff, wow!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (43) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.