Met grote glimlach en verbazing valt het mij op hoeveel paar schoenen vrouwen hebben, kopen, bijkopen en nog eens extra aanschaffen. Zo van, als de oorlog uitbreekt zit ik in ieder geval niet zonder! Als positief mens geloof ik niet zo in het uitbreken van een oorlog dus speur ik verder naar het diepere waarom achter dit fenomeen.

WAARSCHUWING!

De volgende tekst kan vrouwschofferend zijn. Ik zal pogen jullie (vrouwen) een beetje te ontzien, alleen biedt het onderwerp daar niet echt een hoopvolle uitweg toe. Maak de borsten alvast nat!

Dezelfde schoenen

Ooit kocht een vriendin een paar schoenen die mij eender leken met een eerder aangeschaft paar. Aangezien dat paar nog lang niet in staat van ontbinding verkeerde, leek het mij vanzelfsprekend het volgende uit te spreken: “Goh, die heb je toch al!” Waarop zij doodleuk met een smile van oor tot oor antwoordde: “Ja, ze zijn leuk hè!”

Vriendin Sonja

Ook hielp ik ooit als galante heer, samen met maatje Joris, Sonja te verhuizen naar haar nieuwe studentenstulpje. Joris en ik hebben gezamenlijk die avond minstens 150 paar schoenen in de handen gehad. Zelfs schoenen, nooit gedragen, met de prijsjes nog onder de zolen. Toen wij Sonja ter verantwoording riepen, zei ze doodleuk: “Ze waren zo goedkoop, ik kon ze niet laten liggen!”

Echt waar

Mijn dochtertje van vijf, vrouwtje in de dop, heeft nu al vijf paar laarsjes. Niet omdat kindervoetjes groeien als kool. Gewoon één paar voor de sneeuw, de regen, de wintersport, de mooi en één voor de mooi met echt imitatiebont gevoerd. Eén paar kost bijna € 100,-. Ze heeft ze niet van haar eigen spaargeld betaald, dus mama moet hier mede debet aan zijn.

Aangevoerde excuses

De smoesjes die worden aangevoerd, waar halen ze die vandaan? Ik heb moeilijke voeten dus moet ik veel wisselen! Ik heb een halve maat dus doe ik vaak een miskoop! ’s Morgens zijn mijn voeten groter dan ’s avonds en visa versa. Bij ieder rokje een ander. Die kleur past niet overal bij! Wij mannen kunnen niet geweldig kleuren combineren, maar 150 paar! Kom op zeg! Verder de primaire basis voor vrouwen: slippers, Uggs, Crocs, laarsjes, sandalen, lange laarzen, pumps, regenlaarzen, hakjes, stiletto’s en casual. Uiteraard in alle maten en kleuren.

Absurd

Hetgeen waar mijn mond nog het meest van openvalt, is dat wanneer ik tegen een willekeurige vrouw vertel wat ik hierboven omschreef, zij niet in de verdediging gaat of mij als vrouwenhater of vrouwonvriendelijk betitelt, zij niet boos wordt of haar schouders ophaalt. Nee, iedere vrouw, zonder uitzondering tot nu toe, bevestigt wat ik hier schreef. En vervolgens doodleuk vragen wat er vreemd aan is. Ben ik nou gek of zijn jullie het?!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Wat is het toch, dat mannen zoveel, en vrouwen zo’n “ander” gevoel voor humor hebben? Dit is een vraag die menig man bezighoudt. Wanneer ik de bladen er op nasla, lees ik dat de moderne hedendaagse vrouw, erg veel van ons eist/wil; stukje tederheid, romantisch gedrag, verzorgd uiterlijk, goede minnaar, luisterend oor, et cetera. En de ideale man, dient gevoel voor humor te hebben.

Zuurpruimen

Alleen, hoe zit het met de humor van de vrouw? Mogen wij mannen daaraan ook eisen stellen of is dat alleen aan de vrouw? Uiteraard wil iedere man een vrouw waarmee hij kan lachen. De realiteit leert ons echter dat veel vrouwen niet op onze humor zitten te wachten en er ook al niet om kunnen bulderen. Zijn het dan zulke zuurpruimen? Het woord zuurpruim komt overigens niet alleen van het ongewassen lichaamsdeel. Het zegt ook iets over het geslacht van de zuur kijkende persoon dus zou je zeggen; ja, vrouwen zijn een stelletje zuurpruimen!

Mannenhumor

Wij houden van Blackadder, Monty Python, Little Britain, Benny Hill, Fawlty Towers, Bottom, The Young Ones, Life of Brian, etc.. Wij kunnen ons hartelijk de ballen uit de broek lachen. Vrouwen daarentegen, lachen zich nooit de ballen uit de blouse. Ik kan tegen een goede vriend iets beledigends zeggen en hij zoekt er helemaal niks achter. Het ene oor in, etc.. Echter, wee hij, die als geintje, zuurpruim tegen een vriendin zegt. Vrouwen kunnen na een jaar letterlijk herhalen wat je hebt gezegd en zullen het niet nalaten ook. Of neem het volgende: Zet meerdere vrouwen op de werkvloer bij elkaar en er ontstaat haat en nijd, waar mannen juist hun toevlucht in mannenhumor zoeken. Is hier een verband?

Vrouwenhumor

Hebben vrouwen dan geen humor? Ach, vooral anders zou ik zeggen. Zij houden van Nothing Hill, Sex And The City, Bridget Jones en verwante zwijmelfilms/series. Wij mannen kunnen daar wel naar kijken en om lachen, alleen gaat onze voorkeur naar minder romantische humor uit.

Geest

Mop met baard: Geest uit de fles zegt tegen de man dat hij een wens mag doen, waarop de man een brug wenst van Europa naar Australië, alleen omdat hij vliegangst heeft. De geest vraagt bezorgd of dat niet een grote belasting voor het milieu is, zo’n betonnen brug met alles wat erbij komt. De man realiseert zich dat de geest gelijk heeft en vraagt de geest hem dan maar uit te leggen wat de logica achter “de vrouw” is. Waarop de geest antwoordt met de vragen: “Wil je een tweebaans of vierbaansweg, en om de hoeveel meter wil je lantaarns?

Dus…

Wanneer zelfs de geest de logica achter de vrouw niet kan volgen, blijft mijn vraag staan. Wat is het toch, dat mannen zoveel, en vrouwen zo’n “ander” gevoel voor humor hebben? Wanneer ik zo blijf schrijven krijg ik overigens nooit een vriendin. Geen gevoel voor humor, die zuurpruimen!

Wie is Floris Deun?

Hoi,
ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en
spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te
schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets,
laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Wat hebben vrouwen toch met sterrenbeelden, horoscopen en paranormale zaken in het algemeen? Hopelijk ben ik niet de enige man die zich, zappend langs de diverse tv-kanalen, verbaast over het enorme aanbod van, wat ik noem, para-abnormale programma’s.

Nostradamus

Het gaat hier niet om documentaires met Nostradamus, de ziener en auteur van Les Prophéties, als onderwerp. Was dat het geval dan was mijn nieuwsgierigheid zeker geprikkeld. En hoewel velen in hem de ziener aller tijden zien, zijn er door zijn cryptische en suggestieve schrijfwijze veel critici die ook zijn kwantrijnen tot het rijk der fabelen verwijzen.

Ghostbusters

Ook spreek ik niet over de kaskraker(s) Ghostbusters 1 t/m 11. De eerste van deze sequens was nog best vermakelijk en ik geef ruiterlijk toe dat ik ooit uitkeek naar deel twee dat mijn stoutste verwachting niet bepaald overtrof. Tsja, hoe oud was ik toen? Het blijft een kwestie van smaak en met mijn smaak is niks mis.

Uri en de charlatans

Toegevoegd aan dit rijtje: Uri Geller, best geinig en knap gedaan. Iedereen weet dat het hier een combinatie van illusionisme en suggestie betreft. Daar heb ik geen moeite mee. Sterker nog; ik vraag mij uit nieuwsgierigheid af hoe ze hun kunstjes flikken.
Nee, waar ik op doel, zijn de Char’s, de Yomanda’s, de Derek Ogilvie’s, etc.. Verder zijn er nog programma’s als Ghosthunter, Paranormale kinderen, Het zesde zintuig, etc.. Het bestaan van deze programma’s en mediums is prima en ik pleit zeker niet voor een verbod.

Horoscopen

Wel vergelijk ik deze mediums en programma’s met horoscopen die, evenals de kwantrijnen van Nostradamus, oppervlakkig en doorzichtig zijn. Mij valt op, dat het altijd vrouwen zijn die vragen welk sterrenbeeld ik heb, om vervolgens te zeggen: “Zie je wel, een echte Maagd!” Nog nooit vroeg een man me welk sterrenbeeld ik heb. Wij nuchtere mannen vinden dat geen onderwerp van gesprek. Als Maagd gaan doorgaans negen van de twaalf sterrenbeelden voor mij op. Bij vrouwen zegt het wellicht iets over hun gevoel voor romantiek, drama en het hopen op utopieën.
En wat zegt dat over de voorspellende waarde van een horoscoop? Niks, gewoon te oppervlakkig en algemeen. Logisch, want de schrijver kan niet direct vragen stellen en mij manipuleren zoals dat op tv wel kan. Door sluw en suggestief vragen te stellen en mensen te bestuderen aan de hand van hun lichaamstaal kan een medium, met groot inlevingsvermogen, veel juist raden dus scoort hij qua juistheid hoger dan de schrijver van mijn horoscoop.

De firma L&B

Het probleem zit hem voor mij vooral in de behoeftige, zwakkere en goedgelovige kijker die zijn laatste hoop vestigt op dit soort mediums, zelfs het laatste geld erin steekt om vervolgens bedrogen en een illusie armer, buiten op het stoepje achter te blijven. Er zijn programmamakers die zonder gêne of schroom hun geld hieraan verdienen zonder vooraf (zoals op een pakje sigaretten) de kijker te waarschuwen voor het bedrog en gevaar. Ik zie weinig verschil met de tabaksindustrie.
Paranormaal adviseren zonder waarschuwing vooraf is volgens mij para-abnormaal!

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Voordeel van de kerstvreetfeestdagen is dat er meestal geweldige (kerst)muziek op de radio is. En hoewel je het niet langer dan één à twee weken wil aanhoren, is zelfs Skyradio in deze tijd van het jaar goed te behappen. De Toppen 10, 100, 250, 1000, 1500 en zelfs 2000 vliegen je op alle stations om de oren. Ik prijs mezelf gelukkig dat ‘de Toppers’ er nog niet in voorkomen. Kortom best een gezellige tijd om in de auto, thuis of op kantoor naar de radio te luisteren.

Muziek en kitsch

Ook hangen woningen en straten vol met fleurig gekleurde en felverlichte kitsch. Kitsch waar ieder weldenkend mens geen 365 dagen per jaar van wil genieten. Toch, tijdens deze winterse dagen, zwichten velen voor de kerstprullaria. Hele stammen uit alle lagen van de bevolking struinen de kersttuincentra af, op zoek naar hun eigen unieke stukje kitsch. Op tv zag ik dat de mooiste kerststraat van Nederland werd gekozen. En laten we eerlijk wezen; wie is er in deze koude donkere en besneeuwde tijd van het jaar niet gevoelig voor al dat ‘moois’?

Ons konijn

Niet doorvertellen! Ik heb zelfs het konijnenhok in de tuin met led-licht verlicht. Ons konijn is er enorm blij mee want eigenlijk is het een lijster, geboren in het lichaam van een konijn. Ons (schijt)lijstertje slaapt altijd voor het gaas van zijn kooi, op een plek waar nog net de stralen van een straatlantaarn reiken. Hij is gewoon bang in het donker, waarschijnlijk aangepraat door mijn dochtertje. Maar goed, om een kort verhaal lang te maken: ook ik ben gezwicht voor de sfeerverhogende kerstkitsch.

Proppen

Het nadeel van al dit jaarlijks terugkerende schoons bemerkte ik toen ik deze ochtend, volgend op de kerstdagen, op de weegschaal stond! In drie dagen tijd, bijna evenzoveel kilo’s erbij! Nu ben ik gezegend met, naast een voortreffelijke eetlust, een goede, snelle stofwisseling dus ben ik het ‘overgewicht’ zo weer kwijt. Alleen vraag ik me af: ‘Hoe komt het toch dat ik tijdens de kerstvreetfeestdagen dingen in het hoofd stop waaraan ik mijzelf normaliter niet overgeef?’ Volgens mij sta ik hierin niet alleen. Verbazingwekkend wat een mens tijdens deze dagen weet weg te stouwen! Ik verbaas me er ieder jaar weer over. Ben ik zo zwak dat ik eraan toegeef of vind ik stiekem al die ranzige gerechten lekker? Is het toch die vrolijke kitschsfeer waardoor ik tijdelijk word verdoofd? Was het dit jaar de sneeuw op de Winter Efteling of de afwezigheid van de familie? Wie het weet mag het zeggen. Wel weet ik dat deze persoon op eerste kerstdag zelfs drie keer eten heeft opgeschept. Voor een goede beeldvorming: ik schep nooit meer dan eens op. Wie ooit de film La Grande Bouffe (1973) zag, weet wat ik bedoel met: ‘Dat nooit!’ Jezelf volvreten tot je er letterlijk dood bij neervalt.

Wat ik niet eet, eet ik wel

Goed, genoeg gezeurd, anders durft niemand mij meer uit te nodigen en voor mij te koken. Als makkelijke en dankbare eter, eet ik eigenlijk alles wat er onder mijn neus wordt geschoven. Zelfs die paar dingen die ik niet eet, eet ik wel, al is het maar om de gastheer/vrouw niet te beledigen.

Veel plezier met lijnen en het opruimen van de kerstkitsch. Want wat voor de versierselen geldt, gaat ook op voor het volproppen. De versiering en het overmatig eten zijn aardig voor een paar dagen en/of weken, niet voor het hele jaar!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com