Oh, oh, oh, hopelijk heb je het niet gezien. Ik hoop oprecht dat je het hebt gemist. Niemand zat erop te wachten, toch werd een enkeling er plotsklaps mee geconfronteerd. Het was niet smakelijk, het was plat, het was ordinair, het was niet om aan te zien en de timing was ook al niet juist. La Paay besloot op een feestje te gaan strippen. Nou heb ik er heus geen moeite mee wanneer zo’n oude vrouw er voor haar leeftijd nog oké uitziet, daar zelf enorm van overtuigd is, en daarom besluit om in de Playboy te gaan staan. Op zo’n moment heb ik namelijk de vrije keus om het blad te kopen of niet. De laatste keer dat ik de Playboy kocht, is lang terug. Katja stond erin. Wow, 16 pagina’s Katja, waar voor mijn geld! Een kwestie van ‘goede’ smaak.

Hoe kon het gebeuren?

Nietsvermoedend keek ik naar de tv, Shownieuws of Boulevard, ik weet het niet meer, en ineens kwam ze voorbij. Ik mag mezelf echt een ware liefhebber van blote vrouwen noemen. Normaliter maak ik wel zelf de keuze uit wel of niet willen zien. La Paay valt voor mij onder de categorie ‘niet willen zien”. En zo kon het gebeuren dat ik tegen de billen en borsten van madame aankeek. Niks spannends aan dus. Er bleef immers niks te raden over.

Vrouwen vinden

Daags erna in de krant gaven veel vrouwen hun commentaar. De meesten waren positief want immers ziet die vrouw er voor haar leeftijd nog goed uit. Tsja, uiteraard begrijp ik best dat menig vrouw wil dat ze er op haar 65e nog zo uitziet, alleen vraag ik me gelijktijdig af of dat een legitiem excuus is om het de halve wereld, inclusief mij te tonen.

Nog meer bloot

Ook werden deze week onze huidige en toekomstige staatshoofden bloot afgebeeld in een tv-programma. Ze poseerden tezamen met enkele Papoea’s, ofzo. Het was niet echt hoor! Nee het was in scène gezet. De ophef om het hoofddoekje van Hare Majesteit en dat van Maxima, en het daaruit volgende Twitterbericht van Geert waren aanleiding voor deze persiflage. Wat zag Maxima er trouwens op de echte foto met die hoofddoek prachtig uit zeg! De humor van de fake foto zag ik ook wel in, het was slechts het beeld dat ontsproten was aan het brein van iemand die in zijn jeugd evenals ik het geweldige blad MAD moet hebben gelezen. Niet nieuw dus want dit soort afbeeldingen kwam je er vaak tegen.

Kopvodden

Ik ken enkele vrouwen die vanwege hun geloof een hoofddoek dragen. Tevens ontkom je er niet aan dat je op straat, in het wild, vrouwen tegenkomt met een hoofddoekje. De meeste vrouwen die er zelf voor kiezen om er zo bij te lopen vind ik er persoonlijk erg verzorgd en vaak fleurig uitzien. Ik stoor me er dan ook zeker niet aan. Integendeel, vaak vraag ik me af hoe zo’n vrouw er zonder gewaad uitziet. Best spannend toch! Er blijft nog zoveel te raden over. En als dan zo’n gewaad uitgaat hoeft er niemand anders dan ik bij te zijn. Mijn fantasie.

Moraalridder

Niet dat ik zo’n moraalridder ben hoor. Nogmaals; ik mag graag naar de vrouwtjes kijken en ervan genieten. Toch denk ik dat het leven een stuk spannender wordt wanneer 65-jarige vrouwen zich niet ongevraagd ontkleden. Ook hoop ik op het strand te kunnen blijven genieten van leuke dames en gaan ze niet naar aanleiding van mijn blog en masse in Boerkinies lopen. Paay daarentegen, mag van mij in de toekomst de spanning voor haar 40 jaar jongere vriend bewaren. Ik weet niet of ze al oma is want dan zou de term MILF moeten worden aangepast naar GMILF.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Wie zijn oren en ogen deze weken goed de kost geeft, kan ze niet missen, de lijstjes met wat in en uit is. Soms vraag ik me af: ‘wie zijn de mensen achter deze lijstjes en bovenal, wat hebben zij in het leven bereikt dat ze denken te mogen en moeten verkondigen wat in of uit is?’ Toch komen er soms ook zeer komische zaken en mensen op de lijstjes voor waardoor we gelukkig niet alle lijsten even serieus hoeven te nemen. Soms echter schuilt er een gevaar achter.

Senseo

Alweer een aantal jaren terug was Senseo ineens uit. De machines werden nauwelijks nog verkocht. Geen wonder want half Nederland had al zo’n ding aangeschaft, en zolang hij het blijft doen,….. ach, waarom zou je hem dan vervangen voor een andere. Van de ene op de andere dag was het ding toch uit. En ongeacht wat ik van Senseo vind is het verhelderend hoe dit onze hedendaagse wegwerpmaatschappij verklaart.

Los Angeles ‘The Voices’

Jawel, ze zijn helemaal in! En ik durf toe te geven dat ik het geen mooie muziek vind. Muziek van mannen met individueel redelijke stemmen, mannen die ondanks die gave, elkaar pogen te overstemmen met een zo hoog mogelijk eigen volume. Ondanks dat ik het niet mooi vind, gun ik ze alle succes. Gewoon omdat het een kwestie van smaak is. Mijn smaak is niet ieders smaak en gelukkig zijn er voldoende mensen die de groep wel waarderen. Ik laat me in mijn smaak echter niet leiden door lijstjes van mensen die zelf op het muzikale vlak niks hebben bereikt, en slechts kunnen roepen wat in of uit is. Gelukkig maar dat iedereen een andere smaak heeft. Zo luister ik ook niet naar Bauer, wel naar Rammstein en El Divo. Ik kijk niet naar ‘the Voice’ en niet naar GTST, wel naar NCIS. Dat is mijn smaak, helemaal van mij!

Vis of vlees

Vroeger was ik een vleeseter, tegenwoordig eet ik liever vis. Smaken kunnen dus veranderen. Zo vond ik ooit een presentator van Idols en tevens de TV-show te stijfjes. Daarentegen heeft die zelfde Reinout zich ontwikkeld tot een goede producent/regisseur. Alweer een maand terug zag ik Nova Zembla, een in mijn ogen prachtige film, redelijk volgens de overlevering verfilmd en licht geromantiseerd. Het is een film die de concurrentie met grote wereldproducties aankan. De muziek, de beelden, het subtiele 3D-effect, de kou, het decor, alles klopte tot in detail. En dan komt Doutzen ook nog eens de zaal binnen schommelen. Wie verzint dit? Prachtig toch! Zoals wel vaker werd de film in enkele bladen onderuit gehaald door mensen die zelf waarschijnlijk nooit een film hebben geproduceerd. Tegen beter weten in ging ik kijken, want ik had immers Dik Trom met mijn dochtertje gekeken. Ook al zo’n leuke film van Reinout.

Nieuwjaarslijstjes: Doutzen is uit

Las ik dat deze week goed? Onze eigenste Friesche blonde Doutzen is uit in 2012! Goed, tot nu toe ben ik bereid toe te geven dat er een verschil van smaak en mening kan wezen over wat je wel of niet lekker, of over wat je wel of niet goed, en over wat je wel of niet mooi vindt, maar er zijn grenzen. Ik weet niet wat een schrijver drijft om dit soort onzin neer te sabelen op papier. Het toont gelukkig wel aan dat je beter op je eigen smaak kunt vertrouwen dan op de smakeloze in/uit-lijstjes. Andermans lijstjes die wij nu in het nieuwe jaar kunnen waarnemen. Wanneer wij de eigen oren en eigen ogen de kost geven kunnen wij in het nieuwe jaar lekker op onze eigen smaak afgaan. Jouw smaak telt mee, het is de enige juiste, ook in 2012!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Ons land heeft weer een ruimtevaarder: André Kuipers. Wat een held! Ik mocht hem ooit ontmoeten in het Space Expo Center in Noordwijk, en hij was de rust zelve. Terwijl hij toen al wist dat hij een half jaar de ruimte in zou worden geschoten! De droom van elke man natuurlijk! En daardoor de droom van elke vrouw! Wie had gedacht dat deze stoere bink tevens gezellige huiselijkheid waardeert! Want wat doet André? Hij neemt zijn favoriete stuk kaas mee de ruimte in.

Old Amsterdam stijgt naar grote hoogte

Wie schetst mijn verbazing toen ik las dat astronaut André Kuipers een stuk Old Amsterdam meeneemt op zijn ruimtereis. Kuipers heeft van NASA toestemming gekregen om zijn favoriete stuk kaas – Old Amsterdam – mee te nemen aan boord van zijn volgende ruimtemissie in december 2011. De Nederlandse ESA-astronaut zal voor de tweede keer aan boord treden van het International Space Station en een half jaar in de ruimte verblijven. Nu cirkelt er bijna tien kilo oude kaas tussen de 280 en 460 kilometer boven de aarde, in afwachting van zijn komst. Voor de missie genaamd PromISSE, mogen de astronauten naast eten dat de Amerikaanse en Russische organisaties naar het ruimtestation sturen, ook bonus voedsel bestellen . Kuipers hoefde hierover niet lang na te denken: ‘Kaas van Hollandse bodem, in het bijzonder Old Amsterdam‘, schreef hij in zijn eerste e-mailcontact aan Westland Kaasspecialiteiten, de makers van de Old Amsterdam. Met een stukje Hollandse kaas bij zich, voelt het verre ruimtestation toch nog een beetje als thuis.’

Dit is een advertorial

‘Niks mis mee’, zeg ik, als gemiddelde man. En inderdaad hele volksstammen aan mannen lijkt het op het eerste gezicht, zolang het plaatsvindt met wederzijds welbehagen, geen slecht idee om over te gaan tot. Het vindt uiteraard plaats in de overvolle parenclubs die volledig van God los zijn. Volgens mij zijn er voldoende films te koop in sekswinkels, op het internet en waar al niet meer, over hetzelfde, door de Heer en zijn aanhangers vervloekte, thema. Toch wil ik het dit keer niet hebben over atheïsten, wel over extreem gelovigen.

Veelmannerij

Heeft niks met hierboven te maken. Echter, het woord bestáát volgens de DVD, zelfs tot mijn grote verbazing. Verder is er een enorm grote overeenkomst. Voor de echte liefhebber: de heuse professionele en geperfectioneerde vorm van veelwijverij oftewel bigamie, komt vooral bij bepaalde extreem gelovige medemensen voor, zo helpe mij God. Er zijn vormen van geloof waarin gepredikt wordt dat het een verdienste is van de man om er meerdere vrouwen op na te houden. Deze man wordt als een ware held weggezet. Dat heb ik helaas nooit geleerd tijdens de godsdienstles. Klopt, want hoe mooi het ook lijkt, het is hier in NL verboden. Overigens moet je eens kijken hoe diezelfde mannen oordelen over vrouwen die aan veelmannerij doen. Er zijn geloven waar vrouwen om minder worden gestenigd, nu, anno 2011, in naam des Heren!

Veelkinderij

Sorry, maar dit woord komt niet in de DVD voor. Maar er zijn echter overeenkomsten met veelmannerij en veelwijverij. Er zijn gelovigen die het normaal vinden om zonder anticonceptie door te neuken tot ze een gezin op aarde hebben gezet van 20 kids of zelfs meer. Zij verschuilen zich achter de bijbel en de wil des Heren. De volgelingen die dit blindelings omwille van het geloof doen, zijn volgens mij behoorlijk dom en zelfs asociaal. Zelf heb ik heus mijn tekortkomingen en ook ben ik niet perfect. Alleen sloeg ik deze week stijl achterover toen ik in de krant las dat er in de VS dit soort gezinnen zijn. Het wordt zelfs aangemoedigd door hele grote hordes fans en gelovigen.

Meet the Duggers

De Duggers zijn van die mensen, 19 kids en de 20e is op komst. Hierna stoppen ze heus niet want ze doen wat de Heer van hen wil. Het is zijn wil en zijn blessing! De voorstanders van dit soort zaken zijn dezelfde mensen die protesteren tegen abortus. Niet dat ik daar een groot voorstander van ben maar er zijn vrouwen die tegen hun wil in zwanger werden, en wat dan? Deze mensen demonstreren ook voor vuurwapens, ze strijden voor de doodstraf. De doodstraf wordt meer uitgevoerd bij zwarten dan bij blanken. De doodstraf wordt niet zelden ten onrechte uitgevoerd. ´Heb uw naaste lief´: dat is wat ik dan denk. Deze mensen zijn tegen euthanasie, ook voor mensen die lijden en waarvoor het leven uitzichtloos is. Ze zijn tegen gelijke rechten voor homo’s, kortom, ze zijn niet van deze tijd.

Waarom asociaal

Ze verschuilen zich achter hun geloof, alsof zelf denken minderwaardig is. Naast dat dit dom is, is het egoïstisch, want zij mogen alles zeggen wat ze willen, maar spreek geen kwaad woord over hen, of over hun geloof! Het minst sociale aan deze mensen is nog dat zij zoveel kinderen op aarde zetten dat het een onmogelijke opgave is om ieder kind individuele aandacht te geven. Bovendien zijn er mensen die, hoe hard ze ook proberen, geen kinderen kunnen krijgen. Is dat dan ook de wil van de Heer? En ach, ik vergeet het bijna; we stevenen op een aardklootoverbevolking af met nu al 7.000.000.000 inwoners. Inwoners, dus monden, die allemaal gevoed dienen te worden. Na het voeden en opgroeien, vervuilen ze de planeet! Wat deze mensen doen is eigenlijk destructief omwille van het geloof. En ik geloof niet dat als er iemand is, zoals God, die de aarde heeft geschapen, dat Hij of Zij dan wil dat wij hem slopen. Dat strookt niet met mijn gevoel, het is asociaal, en het druist in tegen het geloof, geloof ik.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Vroeger was er, geloof ik, een tv-programma onder deze titel, en met een deuntje in mijn hoofd toog ik vol goede moed en frisse lust, de tuin in om te snoeien wat niet langer bloeit en om te maaien van wat ooit gras had moeten zijn. Gewapend met elektrische snoeischaarzaag viel ik de haag aan, haalde met flinke houwen forse takken weg van de woekerende klimop, tot ruim twee meter boven mijn hoofd. Als een echte Hercules, de Griekse god, nam ik alles onder handen.

Eigen tuin in puin

Binnen vijf minuten had ik enkele stukken woest oerwoud gesnoeizaagd, toen, of tot ik ineens een vonk waarnam tussen de takken. Ik liet de schaarzaag los en zag dat iemand het verlengsnoer had doorgezaagd. Ik dus. Maar, ik was al lekker op dreef en zo snel laat ik mij niet kisten, dus repareerde ik gewoon zelf het snoer vakkundig met een kroonsteentje en duc-tape. Zoals je weet was het best een geweldige novemberzaterdag. Achter in de tuin lag een puinberg. Mijn dochtertje vulde iedere keer trouw de kruiwagen om deze vervolgens naar achteren te duwen en te legen op de hoop waarvan ik hoop dat het vruchtbare compost wordt.

Twee uur later

Het zag er eventjes later best netjes uit, en zoals ik al zei was het een mooie dag, de zon scheen en het was warm. Het vele werk had als gevolg dat ik een lekke koppakking kreeg die ik aanvulde door veel water te drinken. Mijn dochtertje kreeg ijs, logisch want hard werken moet worden beloond. De tuin was heel erg kaal geworden, maar het geeft ook veel voldoening als je weet dat in het voorjaar alles toch weer extra mooi opkomt en bloeit. Het is net politiek; eerst snoeien om het in het voorjaar weer te laten bloeien. Alleen de Grieken hebben dat nog niet helemaal begrepen.

Woest parasiterende wortels

De parasiterende klimop heeft lange scheuten die overal over de grond heen groeiden. Het erge van die scheuten is dat ze altijd maar hun gang konden blijven gaan en inmiddels overal wortels hadden gekregen. Het lijkt een gevecht zonder einde, want iedere wortel die we nu wegtrekken, komt in het voorjaar weer vrolijk terug. Het ‘kwaad’ moet bij de wortels worden aangepakt, uitgeroeid, alleen zit het er al te diep ingeworteld. Dus wat is mijn beloning? Volgend jaar gewoon weer gaan snoeien? Het zal wel moeten, want anders nemen de wortels de bomen in hun wurggreep.

Eigen puin uit eigen tuin opruimen

Met de klimop zal het allemaal wel loslopen. Maar wanneer ik hoor en lees dat mijn belastinggeld, waarvoor ik heel hard heb moeten werken, om het vervolgens met lede ogen af te staan aan de staat, naar Griekenland gaat, dan schrik ik van de overeenkomsten die ik zie. Wij brengen nu geld, wij moeten over een half jaar en een jaar weer geld brengen. En dat allemaal voor een stelletje luilakken die tot rond hun vijftigste willen blijven werken, geen dag langer. Een stelletje opvreters die bij ieder uur dat ze meer moeten werken, de straat op gaan om te staken. Staken lijkt wel volkssport nummer één. Ik vraag me af of het wel zin heeft om geld te steken in dat volkje dat lijkt op een parasiterende plant. Ze overwoekeren ons als een klimop, ze wurgen gezonde bomen die langzaamaan gaan verdorren en uiteindelijk zullen sterven. Zodra al het geld naar de Grieken is, vraag ik me af wat er voor onszelf overblijft! Geen pensioen, geen zorg, steeds slechter onderwijs, louter onvruchtbare dorre aarde en dode bomen! Ze zijn zo eigenwijs, die Grieken, helaas wel in andermans tuin, of moet ik zeggen ten koste van onze tuin?

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com