Hai Ralph, Nou en toen vroeg ik hoe oud hij was en of hij nog eens mee uit wou. Hij zei 26 en ja. Nu heb ik het stempel cougar. Dat zal dus wel niet zo lang gaan duren met die knul. Maar liever cougar dan MILF want dat is helemaal zo denigrerend.

Je weet wel wat dat betekent he? a Mother I’d Like to F… Denk je dat ik hem zal vragen waarom ik interessant voor hem ben? Misschien mijn zelfstandigheid. Ja, dat past bij een cougar. Aan dat andere, wat ik niet meer wil uitspreken, zo naar vind ik het, kleeft nogal wat ranzigheid met een vleugje leegte. Vind je niet?

Toyboy
Nu, denk ik dat ik als cougar ook wel wat leegte zal aantreffen hoor. Het lijkt zo leuk. ‘Moet je Bo zien met haar lover. Zoooo, lekker hoor, zo’n jong ding.’ Maar ja, voor ‘het ding’ weet ik niet of  mijn blogs me al zo beroemd hebben gemaakt, dat hij wil blijven. Ik bedoel, wat moet zo’n knul zeggen? ‘Ik ben met Bo, je weet wel, van die blogs’, dat zou tenminste nog iets zijn. Maar nee, mijn toyboy – sorry schatje – moet zeggen – ‘Ja, ik ben met Bo, ja! Ze is 18 jaar ouder, maar dat vind ik juist lekker’. Daar kan hij met goed fatsoen toch niet mee aankomen in de derde helft op zondagmiddag?

PAGEBREAK

Markt
Dus ik vrees dat ik wel weer vrij snel op de markt zal zijn. Maar tot die tijd neem ik het ervan. Net als Patries, Demi, Madonna, Susan en Anouk. Trouwens, ik vind de foto’s van Patries wel veel mooier dan die van haar dochter. Dat wicht is zo, zo… jong. Zou dat een troost zijn voor mijn cougar-lotgenoten? Ik vind van wel.

Groet, Bo

Ha die Bo,
Wil je weten dat ik geen flauw idee heb wat een cougar is? Nooit van gehoord. Maar gelukkig is er google. Een eerste scan wees uit dat een cougar een puma is, die katachtige, niet het sportmerk. Maar na nog een keer kijken leerde ik dat een cougar een 40+ vrouw is die seksuele banden aanknoopt met mannen die minstens acht jaar jonger zijn. Ik snap nu ook waarom het woord volledig aan me voorbij is gegaan. Ik leef nog een tijdje in dertigersland. En daar is MILF, hoe ranzig en expliciet ook, wel een erebaantje, zo heb ik begrepen. Hoe dat zit?

PAGEBREAK

Alle vrouwen om me heen krijgen in rap tempo kinderen, een geregeld leven en issues: ben ik nog aantrekkelijk? Dus die staan te glunderen als ze aangesproken worden als milfje: ‘Ze willen me!’ Zelf ben ik dan een filfje, natuurlijk, de Father I’d Like to… Of een toyboy. Ik ben namelijk anderhalf jaar jonger dan mijn lief. Dat maakt haar weer tot een Puma trouwens: volgens Wikipedia is dat een dertiger die een relatie heeft met een jongere man. En om het beeld compleet te maken: op zekere betaal-TV kanalen met natuurdocumentaires heb ik ook gilfs voorbij zien komen. Ja, raad maar, Bo. In één keer goed! Een Granny I’d Like to… Ik moet zeggen dat voor mij de lol er toen wel weer af was.

PAGEBREAK

GILF
Hoewel ik het met je eens ben dat Patries er patent uit ziet, qua gilf. Over haar dochter wil ik eigenlijk geen mening hebben. Als ik namelijk de teksten bestudeer waar ze nu al weken mee in de pers komt, heeft die de geestelijke bagage van een paprika. En dat is geen reden om haar te negeren en haar moeder niet, dat weet ik, want ook Patries is nooit veel verder gekomen. Maar als ik aan al die namen dan toch mijn eigen toevoeging mag doen, is dat De Paprika: de intelligente man of vrouw die relaties aanknoopt met partners die te dom zijn om te poepen. Die zich bij elke zin moet afvragen of hij/zij niet te ingewikkelde woorden gebruikt. Georgina vs. Jord, De Breukhoventjes, noem ze maar op. Kijk, dan hebben we het ergens over.

PAGEBREAK

Oordeel
Maar dan nog, laat iedereen lekker in bed duiken met een exemplaar naar zijn of haar smaak. Want zeg zelf: leeftijd, intelligentie, het zijn maar etiketjes. We zijn allemaal mens tussen de mensen. We maken allemaal onze keuzes. En als we ons zelf al gaan veroordelen op die keuzes, sja, dan is het einde zoek. Dus ik zou zeggen: geniet je rot, en laat ze maar lullen. Ze weten niet beter!

Ralph

Hai Ralph, Hoe zit dat nu bij jullie mannen? Zijn jullie onzeker of niet? Ja natuurlijk wel, dat snap ik ook. Maar ik bedoel ziekmakend onzeker. Tien-keer-de-badkamer-op-en-neer-om-te-kijken-of-je-haar-goed-zit-onzeker. Durven, jullie mannen, ook de telefoon geen seconde alleen te laten uit angst

dat je nét haar oproep mist. En bespreek je dan ook met vrienden wat je zult gaan zeggen wanneer ze belt? Kijken jullie in elke etalageruit of je jeans nog een beetje lekker zit, en trekken jullie ook je meest mooie ondergoed aan bij een belangrijke presentatie? Je spreekt namelijk echt veel beter met een sexy, goed verzorgde basis om de billen dan met een verwassen dingetje van de markt.

Dress to kill
Overleg jij ook bij de thee met je maten wat zij zei toen jij zei en dat jij denkt dat zij dit of dat wel gezegd heeft maar dat vast niet zo bedoelde omdat het niet zo simpel kan zijn? Lopen jullie ook, dressed to kill en na drie uur schoonheidssalon, een uitgaansgelegenheid binnen maar wimpelen complimentjes af? ‘Nou, die had ik vorig jaar ook al hoor, ik heb maar wat uit de kast getrokken.’ Wij vrouwen doen niet anders. Want wat jullie van ons vinden is erg belangrijk. Eigenlijk draait alles om jullie. Dat ga ik natuurlijk niet nog een keer herhalen want erg geëmancipeerd klinkt het niet. Maar jullie mannen maken ons onzeker. En dat moet je herkennen. Ik weet zeker dat jullie ook onzeker worden van ons. Maar dan korter, of minder heftig. Denk ik.

PAGEBREAK

Vaste verkeringEn het gaat echt niet over bij vaste verkering. Oké, na een half jaartje durven wij voorzichtig ook een windje te laten waar hij bij is. Of een slipje aan te trekken dat niet past bij de bh. Sneaken we niet meer snel uit bed om onze tanden te poetsen voordat hij de nacht ruikt bij de goedemorgen zoen. Maar o wee wanneer hij flirt met een lekker ding terwijl wij net onze eerste openbare kijk-zo-ben-ik-in-joggingbroek-en-slobbertrui middag hebben gehad. Of nog erger, nadat we, door overgave overmand, vergeten waren onze buik in te houden en de borsten vooruit te duwen tijdens het vrijen. Dan zijn we compleet terug bij af. En waarom, waarom Ralph? Heb jij een idee?

Groetjes, Bo

PAGEBREAK

Ha die Bo,

Ik las een interview met Halina Reijn. Toch een aantrekkelijke en redelijk succesvolle vrouw. Ze zegt: ‘Af en toe heb ik nog wel een paniekaanval. Dan kan ik hem niet bereiken en weet ik zeker dat hij met zeven playmates in bed ligt. En dan belt hij vijf minuten later heel relaxed en schaam ik me kapot.’ Ook mannen kennen dit soort onzekerheid, zo nu en dan, vooral in het begin van een relatie. Maar de symptomen die jij beschrijft. Hm. Laat ik voor mezelf spreken en het rijtje eens af gaan. Met mijn haar ben ik nooit langer dan een halve minuut bezig, afdrogen na het douchen meegerekend. Ik weet dat ik er in die en die jeans goddelijk uitzie, net zoals ik weet wanneer het weer tijd wordt voor wat minder frituur.

PAGEBREAK

Liever vergeten
Mijn telefoon had ik vooral toen mijn lief en ik elkaar net leerden kennen altijd paraat. Maar ik bedenk zelf wel wat ik zal gaan zeggen. Kom op zeg. Mijn vrienden zien me aankomen. Je moet weten dat mannen waar het vrouwen betreft niet van het voorbespreken of nabespreken zijn, maar van het concluderen. ‘Zo! Lekker ding!’ Punt. Voorbespreken doen we wel, maar dan gaat het over voetbal. Of over darts. Het weer, het verkeer. Maar dan weer niet over films of boeken. Eigenlijk laten we bij het voor- en nabespreken de onderwerpen waar we een diepere gevoelslaag moeten aanspreken het liefst liggen. Behalve na heel veel bier. Dan willen we nog wel eens in gesprekken belanden over ‘hoe geweldig het toch allemaal is, de vriendschap, het leven, de sportclub, en avonden als deze’. Maar dat vergeten we het liefst weer zo snel mogelijk.

PAGEBREAK

Wat wij van vrouwen vinden
Wij mannen zijn simpelweg niet bovenmatig bezig met de vraag wat vrouwen van ons vinden. Het gaat ons

PAGEBREAK

er om wat wij van vrouwen vinden. Natuurlijk, als een man ontzettend zoekende is, en de uitverkoren vrouw ziet ‘m niet staan, dan komen ook bij hem alle issues naar boven. Dan zijn we te dik, te dun, hebben we sloom haar, verkeerde kleding, you name it, we got it. Maar als er eenmaal vaste verkering is? En er is ‘closure’ over legendarische exen? En we hebben de fase gehad waarin we ons schamen voor de plons van de ontlasting? Dan kunnen jullie ons niet meer onzeker maken. Dan wéten we (en dit is cruciaal: wij WETEN dat echt) dat we goed zijn zoals we zijn.

PAGEBREAK

Dwangmatige controle
Ik moet je trouwens even vermanend toespreken, Bo. Niemand kan je onzeker maken. Dat weet je natuurlijk best, want niets spiritueels is je vreemd: onzekerheid zit altijd in jezelf.
Ik weet wel hoe het komt, hoor, Bo. Het komt door jullie onovertroffen dwangmatige wens alles te controleren. Jullie denken te weten (en te kunnen manipuleren) wanneer en hoe en waarom wij mannen op jullie vallen. Dat is namelijk op de momenten dat jullie jezelf ook wel zien zitten. Maar zolang de onzekerheid en zelfafwijzing sluimert, kan één bad hairday er voor zorgen dat jullie denken dat de man af zal haken. Het komt maar zelden in jullie op dat wij mannen zelfstandig functionerende wezens zijn. Dat wij totaal niet bezig zijn met jullie issues, dat wij jullie nemen zoals jullie zijn, dat we niet zo oppervlakkig zijn, dat is iets wat maar moeilijk tot jullie doordringt. Een man kiest voor de volledige vrouw, om zijn eigen redenen, en die gaan doorgaans verder dan die smashing coupe, en die prachtige jeans. Accepteer dat, en de onzekerheid smelt. Dat weet ik, omdat wij mannen dat ook zo doen. Geloof me, de wereld wordt er zoveel eenvoudiger van.

Groeten,
Ralph

Volgens haar: Vrouwen praten veel. Ontkennen heeft geen zin. Dat weet ik zelf ook wel. Maar er zijn wel gradaties aan te geven. Persoonlijk vind ik het bijna een kunst, al die vrouwenpraat. Dat komt omdat ik er zelf niet zo goed in ben. Mijn dochter al wel. Die moet je heel streng met bloed doorlopen ogen aankijken en wanhopig iets roepen in de trant van ‘Kappen! NU!’ Of de tv aanzetten, dan gaat ze kijken. Ik weet het, een zwaktebod, maar anders is het niet vol te houden.

Rolverdeling binnen de relatie
Het heeft ongetijfeld een functie. Grenzen stellen en rolverdeling binnen de relatie bijvoorbeeld. Zoals laatst, bij de bushalte. Twee vriendinnen van een jaar of twintig. Ik denk tenminste dat het vriendinnen waren. Meisje a bleef aan de gang. Meisje b kreeg er niet veel meer tussen dan af en toe eens een ‘hum’ om aan te geven dat ze er nog bij was. In de bus ging het gewoon door en na dik een half uur passant geweest te zijn in het leven van a en b wist ik veel, heel veel over a en heb ik tot op vandaag medelijden met b. Maar sociaal gezien zou het maar zo kunnen dat de dames zelf erg content waren met hun rol. De een als klankkast, de ander als klankbord. Mijn voorliefde voor wat rustiger types is ook maar projectie.

PAGEBREAK

Vrouwenpraat
Ik begrijp ook niet hoe ze het doen, die communicatievaardigheden. Of is vaardigheid te veel gezegd wanneer je alleen maar gespreksstof hebt en niet per definitie diepgang? Neem een wandelend echtpaar. Met of zonder relatieproblemen, samen wandelen nodigt de vrouw uit tot delen van intimiteiten. Van wat zij er eigenlijk allemaal wel niet van vindt. Geduldig laat hij haar woordenwaterval over zich heen komen. In gedachten niet bij haar maar voor de tv. Of op het voetbalveld. De dartvereniging voor mijn part. In ieder geval ergens waar hij zichzelf kan zijn. Waar lange zinnen niet bestaan en woorden bij voorkeur niet meer dan één lettergreep bevatten. Maar ik heb makkelijk praten. Ik houd, gemiddeld genomen dan wel redelijk mijn klep, maar schrijf te veel. Ik weet het, feitelijk geen verschil. Het blijft vrouwenpraat.

PAGEBREAK

Volgens hem
Vrouwen praten te veel. Waar zij 500 woorden voor nodig hebben, kan een man het met tien. Tegen een andere man welteverstaan. Een man krijgt over het algemeen niets aan een vrouw uitgelegd binnen een voor hem aanvaardbaar tijdsbestek. In ieder geval niet als het over iets technisch gaat dat in zijn ogen zo klaar als een klontje is. Zijn verhaal is te kort, te bondig en bevat absoluut te weinig details. Daarentegen is de man ongeduldig over het totale onbegrip van zijn vrouw, die elke keer weer dezelfde vraag stelt bij hetzelfde onderwerp.

PAGEBREAK

Miscommunicatie
Ik heb een ex die copyrights heeft op de uitdrukking ‘Ik snap het nog niet helemaal. Kan je me dat over die vriendin van vroeger nog een keer uitleggen?’ Deze uitdrukking was een bever die hevig aan de pijlers van onze relatie heeft geknaagd. Mannen zitten lang niet zo ingewikkeld in elkaar als vrouwen denken. Waar de vrouw bij de man diepe gedachten vermoedt als hij met een peinzende blik in de verte staart, zal negen van de tien keer een groot vraagteken achter zijn ogen hebben gedanst. Op de vraag waar hij aan denkt komt vaak het goudeerlijke antwoord ‘oh, nergens aan’. Dat is natuurlijk volstrekt onaanvaardbaar.

PAGEBREAK

Verhoor
Het is mij altijd een raadsel hoe vrouwen het praten over simpele (of helemaal geen) problemen tot het uiterste op kunnen rekken. Ik weet me van die ex nog gesprekken te herinneren die avonden lang duurden, tot diep in de nacht. Waarna ik ’s morgens met holle ogen op mijn werk verscheen, geradbraakt door een vragenvuur waar ik geen antwoord op had. Mijn lief is een echte vrouw, maar gelukkig met één uitzondering. Zij ontbeert het klets-gen. We kunnen wel praten hoor. Hele avonden lang als het moet over de meest uiteenlopende dingen, maar we voelen elkaar feilloos aan wanneer het onderwerp klaar is. Sorry mannen met tuitende oren. Ik leen haar niet uit.