Vorige week prijkte er op de voorpagina van de NRC een foto van Merkel en Sarkozy. Het eerste wat mij opviel was het gezicht van Sarkozy. Zijn grime leek sprekend op die van de helaas overleden komiek Louis de Funes. Wie de gendarmes van St. Tropez nog kan herinneren, weet dat de Funes daarin de rol speelde van een opvliegende onhandige en niet altijd even integere politie-adjudant. Zelf ben ik van mening dat er te weinig van dit soort films en series op de Nederlandse tv verschijnen. Alleen al omdat ze tijdloos grappig zijn. Franse films/series zijn helaas onterecht niet populair in Nederland. Er zitten juweeltjes tussen, heus!

Grote leiders

Merkel, de politiek leider van Duitsland, staat bekend als één van de ‘grote’ leiders van Europa. Samen met Sarkozy neemt zij vaak het voortouw. Nu was er nog iets heel opMERKELijks aan de foto in de krant. Merkel is politiek gezien een gigant, alleen qua afmetingen een dwergin. Voor een vrouw is dat niet uitzonderlijk aangezien vrouwen in de regel korter zijn dan mannen. Het geinige echter, en daardoor leek Sarkozy al helemaal op de Funes, was dat Sarkozy kleiner lijkt te zijn dan Merkel. Hij is werkelijk gigantisch klein. Zijn bodyguards zijn allemaal twee koppen langer.

Berlusconi

Nieuwsgierig geworden google-de ik de lengte van ‘de kleine man’, en warempel; naast de naam van Sarkozy verscheen de naam van Berlusconi, ook al zo’n reus. Beiden meten amper 1,65 m! Beiden zijn ook vaak omringd door vrouwen die minstens een hoofd langer en minstens de helft jonger zijn dan zijzelf. Dat laatste gaat vooral voor de Italiaanse premier op. Het zal aan mij liggen, maar ik heb het nooit een porum en geloofwaardig gevonden wanneer een gigantisch klein mannetje gearmd loopt met een dame waarvan de benen tot onder de oksels lijken te reiken. Dit is geen afgunst, alleen ziet het eruit alsof ‘the nanny’ de kleine dreumes onder haar hoede neemt en gezellig naar de speeltuin gaat. Uiteraard zegt de lengte niks over daadkracht en kunnen. Overigens; Berlusconi schijnt nogal trots te zijn op, en te koop te lopen met, zijn lengte! Het gaat er hierbij niet om dat hij één van de LANGST zittende premiers van Italië is.

Krant van vandaag

Vanmorgen sloeg ik zoals iedere ochtend de krant open en op pagina twee staat weer zo’n gigant! Dit keer de Britse speaker, Bercow met zijn vrouw Sally. Bercow zal bij het grote publiek minder bekend zijn, toch is hij in Engeland momenteel in opspraak geraakt omdat zijn veel langere, en veel aantrekkelijkere, en veel sexyere, en veel jongere vrouw, seks- en alcoholverslaafd schijnt te zijn. Zal ze door hem aan de drank zijn geraakt? Het mooiste is nog dat deze mooie lange vrouw van deze vooraanstaande Engelse politicus gaat meedoen aan Big Brother! Dat zie ik de vrouw van Balkenende (vroeger) nog niet doen.

Juweeltjes van Engelse tv-series

BBC staat bekend om haar geniale series en films, kortom glorieuze tv-momenten en in tegenstelling tot de Franse producties, zal niemand dit tegenspreken. Gelukkig zenden diverse tv-zenders BBC-reeksen uit. Wie herinnert zich niet Fawlty Towers, Not the Nine O’clock News, Little Britain, Are You Being Served, Bottom, Keeping Up Appearences, Black Adder, The Young Ones, Life of Brian, andere Monty Python producties, et cetera. Zoals ik eerder zei, ook Franse producties zijn vaak erg goed, helaas minder bekend.

Humor en Europa

Het mooie van veel Engelse series is dat er een geweldige vorm van humor in zit die zich lastig, zoniet onmogelijk, laat vertalen naar het Nederlands. Zelf vond ik Spitting Image nog altijd één van de meest geweldige BBC-producties. Helaas wordt dit juweeltje niet meer geproduceerd. Alleen, stel je voor, met al die hedendaagse Europese politici! Wat een voedingsbodem met kleine mannetjes, grote vrouwen, nog grotere ego’s en pikkies. Wat een geweldige tv zou je daarvan kunnen maken! Voor tv-producenten is het idee op voorhand al succesvol, alleen al omdat er steeds meer landen in Europa komen. Voor politici is het ook niet verkeerd want veel Europeanen hebben geen idee wie er allemaal regeren in de United States of Europe. Zo slaan we meerdere vliegen in één klap. TV wordt weer aangenaam, wij leren onze politieke leiders kennen (en bespotten). Wellicht kunnen we het ‘uiteendreigendevallen’ van Europa hiermee tot stilstand brengen. Humor en politiek gaan erg goed samen.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Na vier weken te zijn weggeweest, is mijn vakantie over. Althans, mijn dochtertje mag over zeven dagen weer naar school, groep drie alweer. De vakantie behoort rust en ontspanning te geven. Je leert nieuwe mensen kennen, je ontdekt nieuwe plekjes op aarde, ver weg of dichtbij en je eet eens iets anders. Op de kleine vakantieonenigheden tijdens het tent opzetten, route bepalen, activiteit kiezen, et cetera na, kun je best stellen dat wij Hollanders geen slechte vakanties hebben.

Slapen op vakantie

Slapen op vakantie is voor kinderen altijd spannend. Nieuwe omgeving, nieuwe indrukken, nieuwe vriendjes en vriendinnetjes, andere activiteiten. Iedere ouder weet het: ze gaan gewoon wat later naar bed tijdens de vakantie. Gelukkig slaapt die van mij ’s morgens ook ietsje langer uit dan thuis, alleen compenseert dat uitslapen niet recht evenredig de tijd die ze later naar bed gaat, of beter, het tijdstip waarop ze eindelijk in slaap dondert. Uiteindelijk maken wij ’s nachts ook minder slaapuurtjes dan normaliter in het werkzame leven.

Vakantie activiteiten

Vroeger las ik één à twee dikke boeken per week uit op vakantie. Tussen het lezen door at ik wat de omgeving bood, ik deed allerlei activiteiten van bergsporten tot aan het bezichtigen van musea en kastelen toe. Tegenwoordig is vooral belangrijk dat er een zwem(bad)watertje in de buurt is, dat er andere kinderen zijn, dat er een speeltuin is, dat er kinder(pretpark)activiteiten en dergelijke zijn. Van de drie meegebrachte boeken las ik er slechts eentje half uit. Tsjaa, dat hoort er nu eenmaal bij en het gaat vast over, houd ik mijzelf voor, ‘als ze ouder wordt’. Hoewel, wat krijgen we dan weer? Uitgaan? Vriendjes? Het eerste biertje? Pffff.

Eenmaal thuis

Zo snel als ze op vakantie een nieuw ritme ‘aanleert’, zo langzaam lijkt ze het af te leren. Uiteraard is dat onze eigen schuld en aangezien wij slechts één kind hebben zijn we op dat gebied geen ervaringsdeskundigen. De anderhalf uur die ze nu weer eerder in bed moet, leer je haar niet één, twee, drie af. Iedere avond wederom hetzelfde liedje. Niet willen of kunnen slapen, met allerlei smoesjes om wakker te blijven. Creatief is ze wel, vooral in het bedenken van excuses waarom ze nog niet slaapt. Het varieert van: ‘Ik heb nog dorst’, tot ‘Er zitten muggen op mijn kamertje’.

Weer aan het werk

Vandaag zit ik achter mijn computer, administratie, aan het werk, en alles wat erbij hoort. De vakantie was bedoeld voor mijn rust, alleen denk ik dat de realiteit anders is. Ik sliep minder dan thuis, las minder dan thuis, deed minder dingen voor mezelf dan thuis, et cetera. Eigenlijk ben ik niet zo fit als ik gewend ben. Kortom, tijdens een jaar hard werken heb ik meer rust dan op vakantie. Dit alles kan ik mijn dochtertje uiteraard niet kwalijk nemen. Ze verdient alle aandacht en ze is ook heel erg lief. Alleen denk ik dat ik voortaan lekker thuis blijf, in de vertrouwde omgeving, met vertrouwde ritmes, vertrouwde speeltuinen, activiteiten, eigen bank om mijn boeken te lezen. In slaap vallen op vertrouwde momenten in een vertrouwd bed. Vakantie is immers bedoeld om tot rust te komen. Home sweet home.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Ja je leest het goed! Het is mij niet naar de bol gestegen, geen zonnesteek. Ook keek ik niet te diep in mijn glas, ik heb geen last van gekte en heb niet mijn hoofd gestoten. Verder probeer ik niet grappig te wezen. Nee, het is mij ernst. Brits onderzoek toonde onlangs aan dat het lezen van Bouquetreeksachtige verhaaltjes leidt tot een verkeerd man/vrouwbeeld bij de lezer. In de boekjes worden ideale liefdes beschreven met evenzo ideale mannelijke en vrouwelijke hoofdrolspelers. Een beetje het idee van ‘The Bold and the Beautifull’ dus. Van die veel te mooie gebotoxte en strakgetrokken types die je in werkelijkheid op straat nooit zal ontmoeten. Enfin door het lezen van deze verhalen wordt de lezer depressief, dat is de slotsom van het onderzoek.

Déjà vu

De boeket-boekjes staan verder vol met verblinde intriges, list, bedrog, spilzucht, hebzucht en overspel. Goh, ik heb ooit een boek gelezen over de zeven deugden: wijsheid, gematigdheid (zelfbeheersing), rechtvaardigheid, standvastigheid (moed), geloof, hoop en naastenliefde. Verder werd geschreven over de zeven hoofdzonden, te weten; luiheid, ijdelheid, afgunst (jaloezie), hoogmoed (ijdelheid), hebzucht, lust, vraatzucht, gramschap (wraak, toorn, woede).

Terug naar de Bouquet-reeks

Even niet afdwalen. Deze bloemenreeksen staan, volgens hetzelfde onderzoek, zo vol met ideale relaties, extreme intriges, et cetera dat de lezers, en dat zijn doorgaans vrouwen, een heel erg vertekend en misplaatst beeld krijgen van de maatschappij, en niet te vergeten hun eigen leven, relatie en toekomst. Veel vrouwen vergelijken de gelezen verhalen continu met hun eigen situatie. Zij willen eenzelfde leven ‘lijden’ als de sprookjesfiguren uit hun bloemenlofzangboekjes. Ze zien snel het grote verschil, ze twijfelen, worden onzeker, en ja, het gevolg is bekend. Ontevreden en depressieve vrouwen. De man krijgt het heel zwaar te verduren. Immers, is hij niet de oorzaak van dit ellendige leven? Met alle gevolgen van dien. Ruzies, schelden, gooien met pannen en borden, echtscheidingen, waaaaaaah!

Terug naar dat andere boek

Ook dat andere boek, het staat vol prachtige en even onmogelijke sprookjes, is niet altijd even realistisch als het om het wereldbeeld en de maatschappij gaat. Ook dit boek wordt veel gelezen. Vaak zijn de lezers aanhangers van Hem, uit wiens naam het boek werd geschreven. Door het vertekende beeld van hoe zij aankijken tegen de hedendaagse maatschappij, in combinatie met de eeuwenoude verhalen uit een even oud boek, willen deze fanatiekelingen ons hun wil, hun mening, hun visie en alles waar zij voor staan, het liefst opdringen, desnoods met geweld. Ja, uit naam van ‘Hem’ zijn veel oorlogen ontstaan.

Vrouwen, ik begin het te begrijpen

Oorlog, verderf, ruzies, vreemdgaan, vechten, bastaardkinderen, strijd, afgunst, wil opleggen, het is allemaal niet van de hedendaagse tijd. Het is namelijk een al eeuwenoud probleem. Het is de realiteit van alledag, van deze samenleving, waarmee we zullen moeten leren leven. Alleen, dit wetend vraag ik me af of het niet beter is bepaalde groeperingen te verbieden bepaalde boeken te lezen, evenals dat we vrouwen kunnen verbieden de Bouquetreeksboekjes te lezen. Al is het maar om miscommunicatie met vrouwen een halt toe te roepen. Het klinkt bijna evenzo radicaal als de ideeën van sommigen van hen die ik hierboven omschreef. Maar vergeet niet dat de wereld er een stuk vrediger van zou worden met als extraatje dat wij mannen er dan eindelijk in slagen het mysterie ‘vrouw’ te begrijpen. Dit was het sprookje van Harry!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

Francine en ik zijn via Oost-Frankrijk langzaamaan terug aan het rijden. Via Luxemburg en Duitsland hebben we de terugtocht ingezet. Voor het eerst in ruim drie weken hebben we iets minder fraai weer. Weliswaar een graadje of 20, maar toch ook licht bewolkt. Helaas is ook in onze camper de temperatuur gedaald. Toen ze mij leerde kennen wist ze dat ik regelmatig blogs schrijf, waarin ik onder andere schrijf over hetgeen mij overkomt. Zij is één van mijn trouwe lezers. Er zijn er vast meer, maar van haar weet ik het en ze gaf altijd positieve kritiek.

Omslag in onze relatie

Sinds ik een relatie met Francine heb en over haar schrijf, is ze echter beduidend minder enthousiast. En de belangrijkste reden: ze krijgt teveel negatieve reacties van vriendinnen die in mijn ogen slechts tot doel hebben haar tegen mij op te zetten. Door afgunst gedreven, en wetend dat ze zelf niet in staat zijn een normale kerel aan de haak te slaan of te houden, sms-en de dames er lustig op los. Het zijn vriendinnen, voor jullie verbeelding, die zelfs een draak niet kunnen bekoren. Francine trekt zich meer aan van wat haar vriendinnen wel of niet denken dan van wat ik over haar/ons schrijf. Ze kent me al veel langer dan vandaag dus lijkt mij dat ik ruimschoots aan haar verwachtingen voldoe. Haar verwachtingen blijken meer te kloppen dan gewenst en nu is madame vooral op haar staart getrapt door het alcoholloederblog over haar, van vorige week. Pfffffff, vrouwen!

Schrijven

Ik wil gewoon kunnen blijven schrijven over de zaken die mij in het leven opvallen, of over hetgeen ikzelf meemaak zonder mezelf te moeten gaan censureren. Uiteraard is niemand, ook ik niet, 100% objectief maar de lol gaat er wel vanaf wanneer ik niet langer kan schrijven wat ik wil. Als ik ieder woord drie keer moet afwegen alvorens het in te kloppen! Wanneer ik ieder blog eerst door mijn lief, haar vriendinnen, familie en ballotagecommissie moet laten lezen, keuren en redigeren! Nee daar bedank ik voor. Waarom doen vrouwen zo moeilijk?

Dreigementen

Er zijn de laatste dagen een paar dreigementen door de camper gevlogen. Variërend van; je krijgt geen seks meer, of je zoekt maar een ander die dit wel accepteert, tot; dan ga ik toch zeker zelf ook schrijven, en maak je borst dan maar nat! Als ze zelf zou willen gaan schrijven, juich ik het toe. Ik moedig het aan, super! Alleen, dat antwoord is ook niet goed en niet wat ze als antwoord van mij verwacht. ‘Dreig er dan niet mee!’ zei ik.

Vakantie dreef ons niet uit elkaar

We hebben een paar heel leuke weken gehad en ik schreef erover. Nu, met het einde nabij lijkt ook onze relatie te eindigen. Het is niet dat de vakantie daarvan de oorzaak is. Nee, ik denk zelfs dat de vakantie heel erg oké was. We vlogen elkaar niet in de haren en stoorden ons niet aan elkaars kleine gewoonten, onhebbelijkheden, liefhebberijen, dwangneuroses, per ongeluk ontsnapte windjes, rondslingerende spulletjes, et cetera. Doorgaans is dat de reden waarom een relatie tijdens de vakantie stuk loopt. Nee, dit was thuis ook niet goed gegaan. Francine was zich sowieso een keer gaan ergeren aan mijn geschrijf. Te bedenken dat ze dat juist zo leuk aan mij vond, wil ze het nu juist aan mij veranderen.

Schrijven of niet

Ik wil blijven schrijven, hoe dan ook. Het is gelukkig nog niet zoals in de hedendaagse politiek waar ieder woord wel overwogen en correct gezegd schijnt te moeten worden. Het enige dreigement wat ik als verweer heb aangevoerd, is dat ze mag blijven met al haar tekortkomingen, alleen zal ze moeten accepteren dat ik schrijf. Accepteren dat ik ook ongecensureerd over haar tekortkomingen schrijf. Die vrijheid houd ik vast en zolang er geen doodsbedreigingen aan mijn adres binnenkomen, blijf ik dat doen.

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (43) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

‘Big girls, you are Beautiful!’ Dit is geen ode aan de dikke vrouw, doch een songtekst van Mika. Zo’n drie jaar terug brak hij helemaal door en werd gepresenteerd als de nieuwe Freddie Mercury. Inderdaad hebben zijn liedjes iets weg van Queen en Mika is een veelzijdig artiest. Toch hoorde ik de laatste drie jaar nauwelijks van hem. Wellicht teruggetrokken in de studio’s om een geweldige nieuwe plaat te presenteren! Wie Joost heet, mag het weten! In ieder geval gaat één van zijn hits over dikke vrouwen, over hoe geweldig ze zijn, hoe mooi, en bovenal: hoeveel meer vrouw je krijgt als je er zo eentje hebt.

Sauna

Op vakantie, in Normandië, zaten wij vorige week in een luxe B&B met infraroodsauna. In feite is dat een sauna waar je je kleren aan kunt houden, en waarbij de stralen het allerbinnenste van je lichaam verwarmen. Aangezien het ook in Normandië wisselvallig weer was, nam ik een keertje plaats in deze aangename magnetron. Nog aangenamer werd het toen bleek dat er een cd-speler was ingebouwd, en er zat een gebrande cd van Mika in. Relaxed hoorde ik zijn ode aan de dikke vrouw aan, evenals de andere teksten.

Dikke vrouwen

Goed, voor het weer hoef je dus niet naar Normandië, en ook niet voor mooie dikke vrouwen, kan ik je vertellen. In mijn kennissenkring zitten absoluut mooie dikke vrouwen. Ondanks dat sommige vrouwen stevig zijn, kunnen zij hun gewicht dragen als een lust in plaats van last. Het komt door de kleding, de verzorging, de humor, de glimlach, de zelfverzekerde uitstraling. En hoewel ik op slanke vrouwen val, kan ik deze vrouwen waarderen. Hoe anders was het hier in Frankrijk!

Dikke Amerikaanse

Een klein, kortbenig, ontevreden, in strakke campingsmoking gekleed, bol, ranzig monster, en naar het leek was het vrouwelijk, zat op ons terras een pan met mosselen en een grote portie friet weg te proppen in haar bolle hoofd. Om een goed beeld te geven: Betsie Turf met ontevreden smoelwerk, neerhangende mondhoeken, kleverig en te strak haar, inclusief foute kleding. Ze maakte ook nog veel lawaai. Niet iedereen kan er iets aan doen dat hij/zij dik is, maar hier gold toch echt dat ieder pond binnenkwam via die vreselijke mond! Ze zat er ‘flatteus’ bij en deed geen enkele moeite om enige vorm van gratie uit te stralen. Serieus, ze was amper één meter zestig lang en toch schatte ik haar gewicht tegen de 180 kg!

Strand

Op het kiezelstrand, een te dik Nederlands echtpaar met idem kids. Kijk, de ouders zijn dik omdat ze niks aan beweging doen, slecht eten, et cetera. Dat wens je je eigen kinderen dan toch niet ook toe. Je doet ze op sport en geeft verantwoord voedsel, zou ik denken. Weer die ontevreden blik, zowel bij ouders als kinderen. In minder dan een uur zag ik magnums, frietjes met veel mayo, cola (niet light), et cetera de kleine muiltjes in verdwijnen. Gewoon zielig!

Mika: Big Girls you are Beautiful

Ik weet niet langer wat ik van die mooie melodie met aardige tekst van Mika moet denken. Soms lijkt het te kloppen, alleen valt het in de praktijk als je goed om je heen kijkt vaak tegen. Dik hoeft niet lelijk te zijn, integendeel! Het is wel aan de dikke vrouw, de dikke man, de dikke ouder om er zelf iets mee te doen. Ik hoorde laatst een fraai verhaal. Een vrouw die graag naar het strand gaat, alleen of met een vriendin, gaat altijd op een stil plekje liggen wanneer haar man meegaat. Niet omdat ze privacy wil, maar omdat haar man in de laatste jaren een dusdanige bierbuik heeft ontwikkeld. En dat die buik over zijn veel te kleine strakke zwembroek heen hangt, en omdat zij zich nu voor haar man schaamt. Wat voor vrouwen geldt, gaat dus ook voor mannen op. Big girls and boys are Beautiful, some are less beautiful, some are not beautiful at all!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com